Il Canto degli Italiani

Is é Il Canto degli Italiani (Gaeilge: Amhrán na nIodálach) amhrán náisiúnta na hIodáile. Tugtar Fratelli d'Italia ("A Bhráithre ón Iodáil") air freisin, nó Inno di Mameli - Iomann Mhameli. B'é Goffredo Mameli a chum an dán, thiar sa bhliain 1847, mar amhrán catha do lucht an Risorgimento.

Iodáilis	Gaeilge
Fratelli d'Italia, l'Italia s'è desta, dell'elmo di Scipio s'è cinta la testa. Dov'è la vittoria? Le porga la chioma, che schiava di Roma Iddio la creò.	"A Bhráithre ón Iodáil, D'éirigh an Iodáil amach anois, Agus í ag caitheamh chlogaid Scipio Thuas ar a cloigeann. Cá bhfuil bandia an bhua? Go gcroma sí síos a ceann, Agus í ina daor ag an Róimh, Mar a chruthaigh Dia í."
An Curfá:
Stringiamoci a coorte, siam pronti alla morte. Siam pronti alla morte, l'Italia chiamò. Stringiamoci a coorte, siam pronti alla morte. Siam pronti alla morte, l'Italia chiamò! (Sì!)	"Cuirimis le chéile inár slua catha. Tá muid ullamh le bás a fháil, Tá muid ullamh le bás a fháil, Nó chuir an Iodáil gairm orainn. Cuirimis le chéile inár slua catha, Tá muid ullamh le bás a fháil, Tá muid ullamh le bás a fháil, Nó chuir an Iodáil gairm orainn - muis!"
Noi fummo da secoli calpesti, derisi, perché non siam popoli, perché siam divisi. Raccolgaci un'unica bandiera, una speme: di fonderci insieme già l'ora suonò.	"Leis na cianta anuas, Tá muid faoi chois is in ísle brí, Nó ní náisiún sinn, Agus sinn dealaithe ó chéile. Go dtuga an t-aon bhratach amháin, An t-aon dóchas amháin le chéile sinn, Nó bhuail an uair cheart anois Le cur le chéile.")
(Curfá)
Uniamoci, uniamoci, l'unione e l'amore rivelano ai popoli le vie del Signore. Giuriamo far libero il suolo natio: uniti, per Dio, chi vincer ci può?	"Bímis aontaithe, bímis aontaithe, Bímis le chéile is tugaimis grá dá chéile. Nochtaimis bealaí Dé Do náisiúin an tsaoil mhóir. Tugaimis mionna is móidí go saorfaidh muid Tailte ár ndúchais, Más é Dia féin a d'aontaigh sinn, Cé a bhéarfaidh ár mbua?"
(Curfá)
Dall'Alpi a Sicilia Dovunque è Legnano, Ogn'uom di Ferruccio Ha il core, ha la mano, I bimbi d'Italia Si chiaman Balilla, Il suon d'ogni squilla I Vespri suonò.	"Ó na hAilpeanna síos go dtí an tSicil, Tá Legnano i ngach áit. Tá croí agus lámh Ferruccio Ag gach mac máthar againn. Clann na hIodáile go léir, Tugann siad Balilla orthu féin, Agus gach stoc ag séideadh Cheol Fheascar na Sicile."
(Curfá)
Son giunchi che piegano Le spade vendute: Già l'Aquila d'Austria Le penne ha perdute. Il sangue d'Italia, Il sangue Polacco, Bevé, col cosacco, Ma il cor le bruciò.	"Níl i gclaímhte na n-amhas Ach giolcóga sobhriste. Baineadh a chlúmh D'iolar na hOstaire. D'ól sé fuil na hIodáile agus fuil na Polainne in éineacht leis an Rúiseach, ach má d'ól, dódh a ghoile."
(Curfá)

Nasc

Éist le hAmhrán Náisiúnta na hIodáile ar leathanach gréasáin Uachtarán Phoblacht na hIodáile.