Ik heb altijd geroepen dat de herfstkleuren in het oosten van het land veel mooier en uitbundiger zijn dan in het westen. Deze herfst had ik natuurlijk de gelegenheid om zelf te zien of mijn aanname klopt. Eind oktober en begin november hadden we een paar hele mooie herfstdagen. En inderdaad...wat een feestje, al die kleuren. Vooral in november ben ik er echt op uit gegaan om de herfstbossen te fotograferen, in oktober was mijn doel paddenstoelen.
Posts tonen met het label bos. Alle posts tonen
Posts tonen met het label bos. Alle posts tonen
woensdag 26 november 2025
Herfstkleuren en paddenstoelen op de Veluwe
Het gouveneurshuisje op landgoed Zypendaal.
Net zoals bij vogels, vlinders en zoogdieren heb ik ook mijn favorieten bij de paddenstoelen. Deze ben ik gelukkig tegen gekomen, zelfs heel dichtbij huis.
De porseleinzwammen vond ik in park Klarenbeek, lekker bij mij om de hoek. Het is een van mijn favoriete soorten.
Drie keer de vliegenzwam. Ja, dat blijft toch wel de opperzwam in paddenstoelenland. Drie keer gefotografeerd op verschillende plekken: Plancken Wambuis, Veluwezoom en in de straat bij ons.
Bij ons in de wijk stonden op meerdere plekken vliegenzwammen. Op deze hele grote waren wat bladeren gevallen. Mooi herfstplaatje.
Wat verschillende soorten, waarvan ik niet alle namen weet. Een van de soorten die ik op de Veluwezoom heb gezien was de kammetjesstekelzwam (leuk voor scrabble), de zwam lijkt wat op de pruikzwam.
Roodborstje op een hekje met in de achtergrond roodborstjes-oranje. Het vogeltje matcht goed met zijn omgeving.
Op de posbank kun je de ijslandse paarden tegenkomen. De hei is uitgebloeid, maar de herfstkleuren zijn er volop.
Herfstig doorkijkje
Mijn favoriete boom op de Posbank. Ik denk dat ik deze boom ga kiezen voor mijn maandelijkse foto, door het jaar heen.
Goud. Dit is op landgoed Mariëndaal waar ik een mooie wandeling maakte met een klein groepje fotografen (Met Instawalks_Arnhem)
Watervalletje Mariëndaal. De waterval stroomde niet zo lekker omdat de blaadjes zich bovenop hadden opgehoopt.
Mooie boslaan
In diezelfde week fietste ik naar het landgoed Beekhuizen, een prachtig bos aan de rand van de Veluwezoom.
En dan is het uiltje thuis, zo mooi met de herfstkleuren. Een week later waren bijna alle blaadjes weg.
Ik kan hier zo van genieten. Cadeautjes van de natuur.
En hier nog een keer het gouveneurshuisje, een week later, de kleuren zijn nu zo mooi. De zon staat al wat lager, dus het huisje komt al snel in de schaduw. Maar daarachter zie je de gouden gloed van de herfst.
Weer terug naar Beekhuizen, met de beek en de prachtige beuken. Op een wat mistige zaterdagochtend liep ik met Jeroen een mooie route door dit gebied. De mist trok snel op maar het bleef grijs. Maar de herfstkleuren kwamen er nu zo mooi uit.
Een wandeling bij Plancken Wambuis met de Sayaguesa runderen........
.....en mijn eerste wolf. Op afstand. De wolf werd later door de paarden die daar ook grazen het bos in gejaagd. Maar dit was wel even een Wauw moment.
Ten slotte nog 2 collages van herfstwandelingen in de omgeving van Arnhem
Park Sonsbeek. Dit park ligt vlak achter het station Arnhem Centraal en is groot genoeg om er een middag rond te wandelen.
Wandeling bij Beekhuizen en de Posbank (Herikhuizerveld)
De herstkleuren waren prachtig! Ik denk dat ik wel de conclusie kan trekken dat het hier op de Veluwe allemaal uitbundiger is dan in de Randstad. De bomen hebben inmiddels hun blad verloren, de laatste paddenstoelen waren nog te zien, maar het wordt nu winter, waarvan we de eerste speldenprikjes al hebben gehad. Van mij mag er meer winter komen, met sneeuw, rijp en ijshaar...... Ja mijn wensenlijstje heeft nog wat open vakjes om af te vinken.
Labels:
bos,
bosuil,
herfst,
herfstkleuren,
paddestoelen,
Posbank,
Sonsbeek
vrijdag 6 december 2024
December blues
Waar ik een hekel heb aan augustus vanwege de droogte, hitte en het harde licht, kan ik december ook het liefst overslaan, maar dan vanwege de donkere, druilerige dagen. Ik mis de uren aan daglicht. Soms zijn er zelfs dagen zonder daglicht, en zit ik hier binnen met de lampen aan een blogje te typen.
Het is bijna tijd voor het 2024 jaaroverzicht maar ik wil nog een aantal foto's delen die ik tussen eind november en afgelopen week heb gemaakt.
Donkere decemberdagen......niet aan mij besteed.
Nog even terug naar eind november. Ik had op 22 november een wandelafspraak met een vriendin op de Veluwe. En wat een geluk, het had gesneeuwd. Helaas dooide het wit wel voor onze neus weg, maar we hebben allebei even in de sneeuw staan springen als blije kinderen. Wat hou ik van dat winterse weer.
Waar herfst en winter samenkomen.
Ik had die dag mijn grote Lumix niet bij me, alleen mijn compacte kiekjes zakcameraatje. En die komt nogal tekort, maar ach....leuke kiekjes zijn ook een mooie herinnering aan deze dag.
Wat heb ik genoten van die paar uurtjes sneeuw. Die middag verdween de sneeuw en bleef het onafgebroken miezeren en soms ook harder regenen.
Een paar dagen later hadden we de eerste herfststorm gehad en de dag erna lagen er twee zeehondjes op het strand van Katwijk.
Een vermoeide jonge gewone zeehond.
En nog even gezellig samen.
Haha, die fotografen blijven maar klikken.
De zeehonden, dat was een van mijn wenssoorten voor deze periode. De andere wenssoort kwam ik een paar dagen later tegen in de duinen.
Wilde zwanen, ik kijk ieder jaar al uit naar hun komst vanuit het noordoosten. Met hun wat treurige getrompetter luiden ze het winterseizoen in.
Ik had geluk dat ze in een kanaal zaten waar je een laag standpunt kan innemen en zo de vogels op ooghoogte kon fotograferen, in plaats van bovenaf.
De dieren waren heel relaxed en totaal niet schuw. De enkele medefotografen waren net als ik rustig en voorzichtig met benaderen, want het laatste wat wij willen is verstoring.
Een paar dagen later kon ik ze nogmaals op vrijwel dezelfde plek fotograferen.
En zo heb ik al een hele mooie serie van mijn favoriete wintergast, terwijl de winter nog niet is begonnen.
De vossen hebben hun mooie winterjas en worden weer wat lastiger te spotten. Dit was een toevallige ontmoeting tijdens een wandeling.
Broer en zus
Mooi vosje, terwijl het licht alweer uit is.
In deze wintermaanden ben ik altijd blij een vos te zien, vorig jaar heb ik er tussen half oktober en half januari geen gezien.
De grote zaagbekken waren begin november al te zien. Hier het mannetje en in de achtergrond nog mevrouw zaagbek.
Waar de vossen zich niet meer zo goed laten zien, worden de kleine vogeltjes steeds meer zichtbaar. Zeker als alle blaadjes van de bomen zijn, maar ook op koudere dagen en ze op zoek zijn naar voedsel. Dit winterkoninkje zat precies 1 seconden stil, net genoeg.
De krooneenden heb ik ook al gezien en ik weet dat er ook weer brilduikers in de duinen zitten. Die ga ik deze winter zeker nog tegen komen. Voor deze blog laat ik het hier even bij.
Tenslotte nog een foto die wel weergeeft wat de winters bij ons tegenwoordig zijn, donker, nat en wat onstuimig. Maar het jaar is nog niet om, dus wellicht toch nog een paar winterse speldenprikjes.
Terwijl de wind buiten nu wat minder wordt, ga ik dit blogje afsluiten. Nog 1 blog zal er nog volgen dit jaar, het bekende jaaroverzicht. En net zoals elk overzicht is het moeilijk kiezen en moet ik nog flink gaan selecteren om tot 12 foto's te komen. Ach misschien smokkel ik er gewoon een paar bij.
Abonneren op:
Reacties (Atom)