temperatura

Galego

• Etimoloxía: do latín temperatūra.

• Pronuncia: [tem.pe.ɾaˈtu.ɾɐ] (AFI)

Substantivo feminino

temperatura (sg: temperatura; pl: temperaturas)

1. (Física) Medida térmica dun corpo ou ambiente, que vén sendo, na termodinámica, a cantidade de calor, unha magnitude escalar relacionada coa enerxía interna dun sistema, que comunmente se relaciona con quente, morno ou frío e que pode ser medida cun termómetro.

Observacións

• No Sistema Internacional de Unidades para medir a temperatura emprégase o kelvin (de símbolo K), aínda que normalmente a temperatura mídese en graos Celsius (ºC), sendo tamén esta aceptada polo SI, aínda que cunha modificación da súa definición orixinal (o seu nome orixinal era centígrado). Tamén existen outras escalas como as dos graos Fahrenheit (ºF) ou Rankine (ºRa), entre outras.

Traducións

• Africáner: temperatuur ^(af)
• Alemán: Temperatur ^(de), Witterung ^(de)
• Búlgaro: температура ^(bg)
• Castelán: temperatura ^(es)
• Catalán: temperatura ^(ca)
• Checo: teplota ^(cs)
• Coreano: 온도 ^(ko) (ondo)
• Danés: temperatur ^(da)
• Esperanto: temperaturo ^(eo)
• Francés: température ^(fr)
• Frisón: temperatuer ^(fy)
• Húngaro: láz ^(hu)
• Ido: temperaturo ^(io)
• Inglés: temperature ^(en)
• Kurdo: germapîv ^(ku)
• Neerlandés: temperatuur ^(nl)
• Papiamento: temperatura ^(pap)
• Polaco: temperatura ^(pl)
• Portugués: temperatura ^(pt)
• Sueco: temperatur ^(sv)
• Vasco: tenperatura ^(eu), hozbero ^(eu)
• Xaponés: 温度 ^(ja) (ondo)
• Zulú: ithemperetsha ^(zu)

Italiano

• Etimoloxía: do latín temperatūra.

• Pronuncia: /tempera'tura/ (AFI)

Substantivo feminino

temperatura (sg: temperatura; pl: temperature)

1. Temperatura.