Saltar ao contido

Centro (teoría de grupos)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Táboa de Cayley para D4 que mostra os elementos do centro, {e, a2}, que conmutan con todos os outros elementos (isto pódese ver observando que todas as ocorrencias dun elemento central dado están dispostas simétricamente sobre a diagonal central ou observando que a fila e columna que comeza cun elemento central dado son transpostos entre si).
e b a a2 a3 ab a2b a3b
e e b a a2 a3 ab a2b a3b
b b e a3b a2b ab a3 a2 a
a a ab a2 a3 e a2b a3b b
a2 a2 a2b a3 e a a3b b ab
a3 a3 a3b e a a2 b ab a2b
ab ab a b a3b a2b e a3 a2
a2b a2b a2 ab b a3b a e a3
a3b a3b a3 a2b ab b a2 a e

En álxebra abstracta, o centro dun grupo G é o conxunto de elementos que conmutan con cada elemento de G. Denomínase Z(G), do alemán Zentrum.

Z(G) = {zG | ∀gG, zg = gz}.

O centro é un subgrupo normal, Z(G) ⊲ G, e tamén un subgrupo característico, pero non é necesariamente totalmente característico. O grupo cociente, G / Z(G), é isomorfo ao grupo do automorfismo interno, Inn(G).

Un grupo G é abeliano se e só se Z(G) = G. No outro extremo, dise que un grupo é sen centro se Z(G) é trivial; é dicir, consiste só no elemento identidade.

Os elementos do centro son elementos centrais.

Como subgrupo

[editar | editar a fonte]

O centro de G é sempre un subgrupo de G. En particular:

  1. Z(G) contén o elemento neutro de G, porque conmuta con todos os elementos de g, por definición: eg = g = ge, onde e é o elemento neutro;
  2. Se x e y están en Z(G), daquela tamén está xy, pola asociativa: (xy)g = x(yg) = x(gy) = (xg)y = (gx)y = g(xy) para todo gG; i.e., Z(G) é pechado;
  3. Se x está en Z(G), daquela tamén está x−1 pois, para todo g en G, x−1 conmuta con g: (gx = xg) ⇒ (x−1gxx−1 = x−1xgx−1) ⇒ (x−1g = gx−1).

A maiores, o centro de G é sempre un subgrupo abeliano e normal de G. Dado que todos os elementos de Z(G) se conmutan, está pechado baixo conxugación.

Un homomorfismo de grupo f : GH pode non restrinxirse a un homomorfismo entre os seus centros. Os elementos da imaxe f (g) conmutan coa imaxe f ( G ), mais non precisan conmutar con todo H a non ser que f sexa sobrexectivo. Así o mapeo do centro non é un functor entre as categorías Grp e Ab, xa que non induce un mapa de frechas.

Clases de conxugación e centralizadores

[editar | editar a fonte]

Por definición, un elemento é central sempre que a súa clase de conxugación contén só o propio elemento; é dicir Cl(g) = {g}.

O centro é a intersección de todos os centralizadores de elementos de G:

Como os centralizadores son subgrupos, isto mostra de novo que o centro é un subgrupo.

Conxugación

[editar | editar a fonte]

Considere o mapa f : G → Aut(G), dende G ata o grupo de automorfismos de G definido por f(g) = ϕg, onde ϕg é o automorfismo de G definido por

f(g)(h) = ϕg(h) = ghg−1.

A función, f é un homomorfismo de grupo, e o seu kernel é precisamente o centro de G, e a súa imaxe chámase grupo de automorfismo interno de G, denotado Inn(G). Polo primeiro teorema do isomorfismo obtemos:

G/Z(G) ≃ Inn(G).

O cokernel deste mapa é o grupo Out(G) de automorfismos externos, e estes forman a secuencia exacta

1 ⟶ Z(G) ⟶ G ⟶ Aut(G) ⟶ Out(G) ⟶ 1.
  • O centro dun grupo abeliano, G, é todo G.
  • O centro do grupo de Heisenberg, , H, que son as matrices de forma:, é o conxunto de matrices da forma: .
  • O centro dun grupo non abeliano simple é trivial.
  • O centro do grupo diédrico, Dn, é trivial para n ≥ 3 impar. Para n ≥ 4 par, o centro consiste do elemento identidade xunto cunha rotación de 180° do polígono.
  • O centro do grupo de cuaternións, Q8 = {1, −1, i, −i, j, −j, k, −k}, é {1, −1}.
  • O centro do grupo simétrico, Sn, é trivial para n ≥ 3.
  • O centro do grupo linear xeral sobre un corpo F, GLn(F), é a colección de matrices diagonais, { sIn ∣ s ∈ F \ {0} }.
  • O centro do grupo ortogonal, On(F) é {In, −In}.
  • O centro do grupo ortogonal especial, SO(n) é o grupo completo cando n = 2, e {In, −In} cando n é par, e trivial cando n é impar.
  • O centro do grupo unitario, é .
  • Se o grupo cociente G/Z(G) é cíclico, G é abeliano (e por tanto G = Z(G), logo G/Z(G) é trivial).

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Fraleigh, John B. (2014). A First Course in Abstract Algebra (7 ed.). Pearson. ISBN 978-1-292-02496-7. 

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]