Badaladas a medianoite
Badaladas a medianoite | |
---|---|
Póster do filme. | |
Ficha técnica | |
Título orixinal | Falstaff (Chimes at Midnight) |
Director | Orson Welles |
Produtor |
|
Guión | Orson Welles |
Baseado en |
|
Intérpretes |
|
Música | Angelo Francesco Lavagnino |
Fotografía | Edmond Richard |
Montaxe | Frederick Muller |
Estudio |
|
Distribuidora | Peppercorn-Wormser Film Enterprises (USA) |
Estrea | Festival de Cannes: 8 de maio de 1966 17 de novembro de 1966 |
Duración | 119 minutos |
Orixe | España Suíza |
Xénero | Drama e comedia |
Orzamento | 800 000 dólares |
Recadación | 516 762 entradas (Francia)[1] |
Na rede | |
Badaladas a medianoite (en inglés: Falstaff (Chimes at Midnight)) é un filme hispano-suízo[2] de 1966 dirixido e protagonizado por Orson Welles. Estreouse nos Estados Unidos baixo o título Chimes at Midnight e na maior parte de Europa como Falstaff. A trama da película céntrase no personaxe recorrente de William Shakespeare Sir John Falstaff e na relación pai-fillo que mantén co Príncipe Hal, quen debe escoller entre a lealdade ao seu pai, o rei Henrique IV, ou Falstaff.
Welles dixo que o núcleo da historia do filme era "a traizón á amizade". Está protagonizada por Welles como Falstaff, Keith Baxter como Príncipe Hal, John Gielgud como Henrique IV, Jeanne Moreau como Doll Tearsheet e Margaret Rutherford como Mistress Quickly. O guión contén texto de cinco obras de Shakespeare; principalmente Henry IV, Part 1 e Henry IV, Part 2, mais tamén Richard II, Henrique V e The Merry Wives of Windsor. A narración de Ralph Richardson está tomada dos traballos do cronista Raphael Holinshed.
Personaxes
[editar | editar a fonte]- Orson Welles como Sir John Falstaff
- Keith Baxter como Príncipe Hal
- John Gielgud como Henrique IV
- Margaret Rutherford como Mistress Quickly
- Jeanne Moreau como Doll Tearsheet
- Alan Webb como Justice Shallow
- Walter Chiari como Justice Silence
- Michael Aldridge como Pistol
- Tony Beckley como Ned Poins
- Charles Farrell como Bardolph
- Patrick Bedford como Nym
- José Nieto como Conde de Northumberland
- Keith Pyott como Lord Chief Justice
- Fernando Rey como conde de Worcester
- Norman Rodway como Henry Percy
- Marina Vlady como Kate Percy
- Andrew Faulds como conde de Westmorland
- Jeremy Rowe como Príncipe Xoán
- Beatrice Welles como paxe de Falstaff
- Fernando Hilbeck
- Andrés Mejuto
- Julio Peña
- Ralph Richardson como o narrador (voz)
- Ingrid Pitt como cortesá (sen acreditar)
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Orson Welles box office information in France at Box Office Story
- ↑ Lyons 1989, pp. 290.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Anderegg, Michael (1999). Orson Welles, Shakespeare and Popular Culture. Nova York: Columbia University Press. ISBN 0-231-11228-9.
- Callow, Simon (1996). Orson Welles, Volume 1: The Road to Xanadu. Nova York: Viking Penguin. ISBN 0-670-86722-5.
- Callow, Simon (2016). Orson Welles, Volume 3: One-man Band. Nova York: Viking Penguin. ISBN 978-0-670-02491-9.
- Feder, Christopher Welles (2009). In My Father's Shadow. Chapel Hill: Algonquin Books of Chapel Hill. ISBN 978-1-56512-599-5.
- Howard, James (1991). The Complete Films of Orson Welles. Nova York: Citadel Press. ISBN 0-8065-1241-5.
- Leaming, Barbara (1985). Orson Welles. Nova York: Penguin Books. ISBN 0-670-52895-1.
- Lindsay-Hogg, Michael (2011). Luck and Circumstance: A Coming of Age in Hollywood, New York and Points Beyond. Nova York: Alfred A. Knopf. ISBN 978-0-307-59468-6.
- Lyons, Bridget Gellert (1989). Chimes at Midnight. New Brunswick e Londres: Rutgers University Press. ISBN 0-8135-1339-1.
- Rothwell, Kenneth S. (1999). A History of Shakespeare on Screen. Nova York: Alfred A. Knopf. ISBN 0-521-59404-9.
- Thomson, David (1996). Rosebud: The Story of Orson Welles. Cambridge University: Cambridge University Press. ISBN 0-679-41834-2.
- Welles, Orson; Bogdanovich, Peter (1992). This is Orson Welles. Nova York: Harper Collins Publishers, Inc. ISBN 0-06-092439-X.