Edafón

Composición do edafón. Tradución da lenda:
Bacterias (actinomicetos), algas e fungos, miñocas, outra macrofauna, outra microfauna.

En ecoloxía e pedoloxía (estudo dos solos) chámase edafón, ou, máis correcto etimoloxicamente, édafon, á biota específica do solo.

Etimoloxía

A palabra aplica ao solo (en grego antigo ἔδαφος, édafos, 'solo', 'pavimento') o modelo seguido coa palabra plancton.

Composición e características

A parte fundamental do édafon consiste en microorganismos procarióticos, fungos e pequenos animais. Como se pode ver no gráfico adxunto, o 80 % do édafon está formado por bacterias e algas e fungos, a partes iguais.

Pola súa actividade biolóxica o solo alcanza moitos dos trazos da súa composición e incluso da súa estrutura; e pola actividade metabólica do édafon o solo é a sede de procesos fundamentais para os ciclos dos elementos, que os mantén a disposición da vida.

É posíbel diferenciar entre a edafoflora, formada polos compoñentes vexetales do édafon, e unha edafofauna, formada polos organismos animais. Tal distinción é útil na medida en que o é a distinción entre vexetais e animais, amplamente superada no estudo da diversidade biolóxica.

Véxase tamén

Bibliografía

• Bachelier G. (1978): La faune du sol, son écologie et son action, IDT N°38. ORSTOM, París.

Outros artigos

• Edafoloxía

---

Este artigo sobre bioloxía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

---