John MacBride

John MacBride

Biografía
Nacemento	7 de maio de 1868 Westport - Cathair na Mart, Irlanda
Morte	5 de maio de 1916 (47 anos) prisión de Kilmainham, Irlanda
Causa da morte	ferida por arma de fogo
Educación	St Malachy's College (en)
Actividade
Ocupación	militar, político
Membro de	Bráithreachas na Poblachta
Carreira militar
Rango militar	Comandante
Conflito	Segunda guerra bóer
Familia
Cónxuxe	Maud Gonne
Fillos	Seán MacBride

John MacBride ou Seán Mac Giolla Bhríde en irlandés, nado o 7 de maio de 1865 en Westport (Condado de Mayo, Irlanda) e finado o 5 de maio de 1916 na prisión de Kilmainham (Dublín), foi un republicano irlandés executado polo seu papel dirixente no Alzamento de Pascua de 1916.

Biografía

John MacBride naceu en The Quay (Westport) fillo de Patrick MacBride, un comerciante, e de Honoria Gill, quen o sobreviviu. Foi educado nos Irmáns Cristiáns de Westport e no St. Malachy's College de Belfast. Traballou un tempo nunha tenda en Castlerea (Condado de Roscommon). Estudou medicina, mais deixouno para traballar como químico nunha empresa de Dublín.

Uniuse á Irmandade Republicana Irlandesa (IRB) e fíxose amigo de Michael Cusack nos comezos da Asociación Atlética Gaélica (GAA). Tamén se uniu á Sociedade Literaria Céltica a través da cal coñeceu a Arthur Griffith, que foi o amigo que máis influíu na súa vida. A principios de 1893, MacBride foi considerado un "nacionalista perigoso" polo goberno o británico. En 1896 marchou aos Estados Unidos como membro da IRB. Cando volveu volveu marchar a Suráfrica.

Segunda Guerra Bóer

Tomou parte na Segunda Guerra Bóer como membro da Brigada Irlandesa de Transvaal, da cal o comandante era o irlandés-americano coronel John Blake, antigo oficial da cabalería dos Estados Unidos. A brigada recibiu recoñecemento oficial do goberno bóer, e os cargos foron asinados polo secretario de estado F.W. Reitz. Recibiu o cargo de maior (equivalente a comandante), así como a cidadanía bóer.

Uns 500 irlandeses e irlandeses-americanos loitaron contra os británicos, ás veces contra rexementos formados por irlandeses, como os Dublin Fusiliers e os Inniskillings. Dende os montes circundantes á vila de Ladysmith ás chairas do Estado Libre de Orange, a brigada de MacBride enfrontouse aos canóns británicos, loitaron na batalla de Colenso e máis tarde cubriron a retagarda, hostilizando á cabalaría de Lord Roberts na retirada do exército bóer. Así e todo, tamén moitos irlandeses loitaron cos británicos contra os bóer.

Contra maio de 1900, os comandos irlandeses foron divididos en dúas brigadas irlandesas de Transvaal. Tamén recibiron un corpo de ambulancias irlandesas-americanas, á vez que o líder nacionalista irlandés Michael Davitt se trasladou á capital bóer. A pesar diso, moitos irlandeses favorables aos bóers volveron a casa, a pesar das proclamas dos movementos favorables á causa bóer estimulados por Arthur Griffith e Maud Gonne.

Matrimonio

Logo da Guerra viaxou a París. En 1903 casou coa nacionalista irlandesa Maud Gonne, a quen coñecera en 1900 e a través da cal coñeceu a William Butler Yeats. Ao ano seguinte naceu o seu fillo Sean MacBride (gañador en 1974 do Premio Nobel da Paz). Máis tarde o matrimonio fracasou no medio de acusacións de violencia doméstica, e volveu a Dublín. Gonne separouse de MacBride, mais nunca volveu casar.

Alzamento de Pascua

MacBride, a diferenza dos outros líderes do Alzamento de Pascua, non era membro dos Voluntarios Irlandeses, e vai ofrecer os seus servizos a Thomas MacDonagh, de xeito que foi nomeado segundo comandante na fábrica Jacob. MacBride, logo dun consello de guerra, foi fusilado na prisión de Kilmainham (Dublín) o 5 de maio de 1916, dous días antes de cumprir os 55 anos.

Prisión de Kilmainham

Mirando á cara ao pelotón, rexeitou que ll vendasen os ollos dicindo "Vin os canóns de masas fusís na guerra surafricana para ter medo á morte, e agora levades a cabo a vosa sentenza." Actualmente está enterrado no camposanto de Arbour Hill (Dublín).