Saltar ao contido

Tipo silvestre

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
A diferenza dos plátanos ou bananas cultivados, os plátanos de tipo silvestre teñen sementes duras e numerosas no seu interior.

O tipo silvestre, tipo salvaxe ou tipo natural (en inglés wild type, WT) é o fenotipo da forma típica dunha especie que se presenta na natureza. Orixinalmente, o tipo silvestre ou salvaxe era conceptualizado como o produto do alelo estándar "normal"[1] dun locus, en contraposición co producido por un alelo non estándar "mutante" . Os alelos "mutantes" poden variar en ampla medida, e mesmo poden chegar a converterse no tipo silvestre se ocorre un cambio xenético na poboacióni. Os continuos avances nas tecnoloxías de mapado xenético levaron a unha mellor comprensión de como ocorren as mutacións e como interaccionan con outros xenes para alteraren o fenotipo.[2] Considérase agora que a maioría senón todos os loci xenéticos existen nunha variedade de formas alélicas, que varían en frecuencia ao longo da área de distribución xeográfica dunha especie, e que, en realidade, non existe un tipo silvestre ou salvaxe. Porén, en xeral, o alelo máis prevalente, é dicir, o que ten a frecuencia xénica máis alta, é o que se denomina tipo silvestre.[3]

O concepto de tipo silvestre é útil nalgúns organismos experimentais como a mosca do vinagre Drosophila melanogaster, na cal os fenotipos estándar para características como a cor dos ollos ou forma das ás se sabe que son alteradas por mutacións determinadas que producen fenotipos distintivos, como "ollos brancos" ou "ás vestixiais". Os alelos de tipo silvestre indícanse cun superíndice "+", por exemplo w+ e vg+ para ollos vermellos e ás de tamaño completo, respectivamente. A manipulación dos xenes que determinan estas características levaron ao coñecemento que actualmente se ten de como se forman os organismos e como mutan os caracteres xenéticos dentro dunha poboación. As investigacións que implican a manipulación de alelos de tipo silvestre teñen aplicacións en moitos campos, incluíndo a loita contra enfermidades e a produción comercial de alimentos.

Aplicaacións médicas

[editar | editar a fonte]

A secuencia xenética dos fenotipos de tipo silvestre ou salvaxe comparados cos fenotipos "mutantes" e saber como estes xenes interaccionan durante a súa expresión son aspectos que se investigan intensamente. Espérase que comprender mellor estes procesos servirá para idear métodos para previr e curar enfermidades que actualmente son incurables, como a infección polos herpesvirus.[4] Un exemplo desas investigacións prometedoras foi o estudo que examinou a ligazón entre as mutacións do tipo silvestre e certos tipos de cancro de pulmón.[5] Tamén se están facendo investigacións sobre a manipulación de certos caracteres de tipo silvestre en virus para desenvolver novas vacinas.[6] Estas investigacións poden servir para atopar novos xeitos de combater virus mortais, como o virus do Ébola[7] e o VIH.[8] Tamén se están investigando mutacións do tipo silvestre para intentar establecer como os virus fan a transición entre especies hóspedes para identificar virus perigosos que teñen a potencialidade de chegar a infectar seres humanos.[9]

Aplicacións comerciais

[editar | editar a fonte]

A cría selectiva para potenciar as características máis beneficiosas é o proceso sobre o cal se construíu a agricultura, que acelerou e dirixiu o proceso da evolución para conseguir plantas agrícolas e animais máis grandes, produtivos e resistentes ás enfermidades. A manipulación xenética chegou aínda máis lonxe.[10][11] A alteración xenética de plantas proporcionou non só colleitas máis produtivas, senón tamén produtos máis nutritivos, que permitiron que poboacións illadas recibisen vitaminas e minerais vitais que doutro modo non estarían dispoñibles para elas. A utilización destas mutacións de tipo silvestre levou tamén á obtención de plantas capaces de creceren en ambientes extremadamente áridos.[12] A medida que se sabe máis sobre estes xenes, a agricultura continuará sendo un proceso cada vez máis eficiente, que poderá manter a unha poboación crecente. A amplificación de xenes vantaxosos permite que as mellores característias dunha poboación estean presentes en porcentaxes moito maiores das normais, aínda que esta práctica suscitou algúns debates éticos. Estes cambios fixeron que certas especies sexan case irrecoñecibles comparadas coas liñas ancestrais das que proceden.

  1. "Wild Type vs. Mutant Traits". Miami College of Arts and Sciences. Consultado o 2 de marzo de 2016. 
  2. Chari, Sudarshan; Dworkin, Ian (2013). "The Conditional Nature of Genetic Interactions: The Consequences of Wild-Type Backgrounds on Mutational Interactions in a Genome-Wide Modifier Screen". PLOS Genetics 9 (8): e1003661. PMC 3731224. PMID 23935530. doi:10.1371/journal.pgen.1003661. 
  3. Jones, Elizabeth; Hartl, Daniel L. (1998). Genetics: principles and analysis. Boston: Jones and Bartlett Publishers. ISBN 978-0-7637-0489-6. 
  4. Batista, Franco, Vicentini, Spilki, Silva,Adania, Roehe (2005). "Neutralizing Antibodies against Feline Herpesvirus Type 1 in Captive Wild Felids of Brazil". Journal of Zoo and Wildlife Medicine 36 (3): 447–450. PMID 17312763. doi:10.1638/04-060.1. 
  5. Zhao, Zhang, Yan, Yang, Wu (xullo de 2014). "Efficacy of epidermal growth factor receptor inhibitors versus chemotherapy as second-line treatment in advanced non-small-cell lung cancer with wild-type EGFR: A meta-analysis of randomized controlled clinical trials". Lung Cancer 85 (1): 66–73. PMID 24780111. doi:10.1016/j.lungcan.2014.03.026. 
  6. Sanchez, Anthony. "Analysis of Filovirus Entry into Vero E6 Cells, Using Inhibitors of Endocytosis, Endosomal Acidification, Structural Integrity, and Cathepsin (B and L) Activity". oxfordjournals.org. The Journal of Infectious Diseases. Consultado o 2014-11-16. 
  7. Sullivan, Nancy; Yang, Zhi-Yong; Nabel, Gary (2003). "Ebola Virus Pathogenesis: Implications for Vaccines and Therapies". Journal of Virology 77 (18): 9733–9737. PMC 224575. PMID 12941881. doi:10.1128/JVI.77.18.9733-9737.2003. 
  8. Quan, Yudong; Xu, Hongtao; Kramer, Vintor; Han, Yingshan; Sloan, Richard; Wainberg, Mark (2014). "Identification of an env-defective HIV-1 mutant capable of spontaneous reversion to a wild-type phenotype in certain T-cell lines". Virology Journal 11: 177. PMC 4283149. PMID 25287969. doi:10.1186/1743-422X-11-177. 
  9. Bieringer, Maria; Han, Jung; Kendl, Sabine; Khosravi, Mojtaba; Plattet, Philippe; Schneider-Schaulies, Jürgen (2013). "Experimental Adaptation of Wild-Type Canine Distemper Virus (CDV) to the Human Entry Receptor CD150". PLOS ONE 8 (3): e57488. Bibcode:2013PLoSO...857488B. PMC 3595274. PMID 23554862. doi:10.1371/journal.pone.0057488. 
  10. Davidson, Nagar, Ribshtein, Shkoda, Perk, Garcia (2009). "Detection of Wild- and Vaccine-Type Avian Infectious Laryngotracheitis Virus in Clinical Samples and Feather Shafts of Commercial Chickens Full Access". Avian Diseases 58 (2): 618–623. PMID 20095166. doi:10.1637/8668-022709-ResNote.1. 
  11. The Humane Society of America. "An HSUS Report: Welfare Issues with Selective Breeding of Egg-Laying Hens for Productivity" (PDF). 
  12. Mahmood, Khalid; Kannangara, Rubini; Jørgensen, Kirsten; Fuglsang, Anja (2014). "Analysis of peptide PSY1 responding transcripts in the two Arabidopsis plant lines: wild type and psy1r receptor mutant". BMC Genomics 15 (1): 441. PMC 4070568. PMID 24906416. doi:10.1186/1471-2164-15-441. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]