HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Toen we eind augustus met de vrouwen die deelnamen aan de fotoweek Largentière bezochten maakte ik met een van hen wat foto's van mooie koppen. De eerste was van deze man die op een muurtje bij een brug zat. Wij vroegen of we hem mochten fotograferen en dat was goed. Hij vertelde dat hij op zijn vrouw zat te wachten en dat hij al zijn leven lang in Largentière woonde maar dat er veel veranderd was.  Opeens stond er een vrouw naast hem die met haar elleboog een harde por tegen zijn schouder gaf en met een gebaar van haar hoofd te kennen gaf dat hij mee moest komen. Ze kwam net van de markt, had een mand met boodschappen aan haar arm. Zwijgend stapten ze in een autootje. Oef, die man is zeker thuis de mantel uitgeveegd en het was nog wel zo'n lieverd vonden wij. We liepen de markt op waar deze oudere dame stond te betalen en dat ging allemaal heel precies. Die was zuinig op haar centjes. Prachtig dat felle koppie. Als je rustig blijft staan, half achter een kraam kan je de mooist...

Villa Augustus is een hotel, restaurant, markt en tuin in één, gevestigd in een oude watertoren aan de waterweg het Wantij in Dordrecht. Ik wilde al jaren de tuin zien maar het kwam er maar niet van. Nu dacht ik er op tijd aan voordat het midden winter zou zijn er er niet veel meer te zien zou zijn geweest. Dit was het uitzicht vanuit onze plek in het restaurant. De oorspronkelijke watertoren wordt alleen gebruikt als hotel. De tuin is gemaakt op de plek waar ooit de waterbekkens lagen van de watertoren. Een tuin van ruim 1,5 hectare met onder andere een moestuin, boomgaard, Italiaanse tuin en een bosje.  We zijn natuurlijk eerst lekker gaan lunchen. Door de stadswandeling was het ondertussen al half twee geworden en we hadden trek. Het is te merken dat de koks de beschikking hebben over allerlei groenten want die werden ruimschoots gebruikt in de gerechten die wij aten. Er staan niet alleen groenten in de tuin, ook mooie hoekjes met bloemen. En een heuse berceau waar fruit tegen g...

 In een voormalig kerkje zit na een grote verbouwing sinds een paar jaar een kunstgallerie. De achtergevel van de Kunstkerk is voorzien van een dertien meter hoge sculptuur van brons en glas. Het kunstwerk met kleurrijk gebrandschilderd glas is speciaal voor de Kunstkerk ontworpen door Studio Job en is gebaseerd op de contouren van de oorspronkelijk oud-gereformeerde kerk. Jezus met een windmolen in gebrandschilderd glas, bronzen schildpadden die de gevel dragen en een kip bovenop de Kunstkerk.  De Kloostertuin, een perfecte plek om even bij te komen van de stadse drukte, midden in het centrum. Deze tuin bestaat al sinds 1572!  Soms is het waard om even naar boven te kijken. Op dit pand houdt een keramische schoorsteendraak de wacht. In de middeleeuwen waren veel huizen volledig van hout en op de schoorsteen stonden vaak keramische vonk vangers om te voorkomen dat een stadsbrand kon ontstaan. Dit konden kleine huisjes zijn of door draken bewaakte  stenen schoorsten...

We gingen met een bepaald doel naar Dordrecht maar wilden eerst de stad weer eens bekijken. Dat hebben we wel meer gedaan maar ik boekte nu een stadswandeling bij de VVV met een gids. Je hoort dan zoveel leuke details die je anders zou missen. In het gebouw van de VVV staat een prachtige houten maquette die in 1941 is gemaakt voor een tentoonstelling. Het geeft Dordrecht weer zoals het was in het jaar 1544. Onze gids was trots op zijn stad, dat kon je duidelijk merken. Met veel elan vertelde hij dat de stad nadat het stadsrechten gekregen had zich ontwikkelde als belangrijke handelsstad en het een van de zes grote steden van Holland was. Er vond een levendige handel plaats in onder meer hout, graan en wijn waar de stad veel geld aan verdiende. Tegen het eind van de middeleeuwen nam het belang van de stad af, en overvleugelden andere steden Dordrecht. foto: Regionaal Archie Dordrecht Dordrecht heeft verschillende mooie hofjes, we hebben er een paar gezien.  Zo’n hofje werd gesticht ...

We stonden hier gistermorgen aan de Nieuwe Maas bij Krimpen aan de IJssel, halte S tormpolder. 'Nieuwe Maas' en 'aan de IJssel' klinkt natuurlijk wat tegenstrijdig maar we zitten hier in rivierenland. En op die rivieren vaart ook de waterbus.  Hier stappen dagelijks veel reigzigers op in de spits. Vanaf deze halte ben je in ongeveer 20 à 25 minuten in Rotterdam. Maar je  kan ook de andere kant op en dat deden wij. Kijk, daar komt de waterbus. Je kunt betalen met je OV kaart, lekker makkelijk. Ook makkelijk, je mag je fiets meenemen. En op dat grote parkeerterrein van de Stormpolder mag je gratis parkeren. Ons vaartochtje duurde een kleine driekwartier maar gelukkig kan je comfortabel binnen zitten want het was berekoud buiten. Ik zou nooit een boot willen hebben maar zo'n tochtje met een pont of de waterbus vind ik leuk. Net lang genoeg. Langs de Nieuwe Maas ligt haven- en industriegebied de Botlek. En dan komen we aan bij onze eindbestemming. Dit was  ooit de oudst...

We reden zondag vanuit La Voulte met zijn brocantemarkt richting Vernoux-en-Vivarais waar op een nabij gelegen kasteel een markt gehouden werd. Men noemde het een feest van goed eten en natuur in de Ardèche.  Het is niet te geloven wat er in de noordelijke Adèche, een heleboel platteland met wat gehuchten en hier en daar een stadje, allemaal georganiseerd wordt. Sinds de valleiapp hier zijn intrede heeft gedaan krijg ik het nieuws over alle activiteiten op mijn telefoon, we kunnen onze weken er mee vullen. En vaak worden er daarbij  de mooiste affiches gemaakt. Deze is van Justine Chanal  en die dame kan er wat van, kijk maar eens op haar website. Het is inderdaad een oud kasteel geweest, totaal gerestaureerd of misschien wel in delen opnieuw opgebouwd. Een oude muur had men laten staan. Mart en ik vonden het wat te mooi, te strak. Wat was er te doen? Men verkocht lokale producten, ambachtelijke bieren en er was een wijnbar. Je kon er lekkere hapjes eten en er werd van al...

Toen wij Chateau du Pin bezochten zag ik dat daar vlakbij het dorp Thuyts lag met zijn Pont du Diable, de Duivelsbrug. Een bekende bezienswaardigheid in de Ardèche en wij waren er nog nooit geweest in al die jaren, het kwam er steeds niet van.  Het was nog voorseizoen dus we schatten in dat het er niet druk zou zijn, 's zomers zal dat wel anders zijn. Ik zocht een wandeling uit op mijn telefoon en we liepen vanaf een parkeerplek in een bos langs de rivier richting brug. De Duivelsbrug is inderdaad prachtig, een spectaculaire stenen boog over de smalle loop van de Ardèche. Hij wordt omgeven met legendes. De brug schijnt gebouwd te zijn met de inspiratie van de duivel maar er zijn meerdere versies van het verhaal. Wij zagen veel hardlopers rond de brug en bij navraag bleek er een trailrun bezig te zijn. De grootste afstand was 51 kilometer, wat een afstand, niet te geloven. Om ons heenkijkend zagen we lopers van een steil pad omlaag komen en na de brug werd er weer behoorlijk ge...