HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Dat heb ik nou altijd met schapen. Voordat ik mijn fototoestel kan pakken beginnen ze al te lopen en zijn ze binnen de kortste keren achter een heuvel verdwenen. Dan kan je toch beter met koeien te maken hebben, die zijn nieuwsgierig en komen altijd naar het hek gelopen waar je dan rustig de dames kan portretteren. We waren onderweg naar Privas op de fiets waar we een dringende boodschap moesten doen. Onderweg zagen we deze vogelverschrikker staan die door een echte creatieveling gemaakt moet zijn. Er zijn mooie kleurige stoffen gebruikt en de pop is van boven tot onder geweldig uitgevoerd. Bij Privas pakten we een stukje Groene Route en zagen we dit viaduct, tenminste, ik denk dat dat het is. Kort daarvoor zagen het fietspad afbuigen dus we gaan daar een volgende keer op verkenning. In Privas ben ik de biowinkel even binnen gelopen voor hun broodmeel wat ik eens wilde proberen. Je kon het daar zelf in een zak scheppen. Ondertussen hadden we trek in koffie met wat erbij dus en liepen m...

Met de levensmiddelen die ik uit Nederland had meegenomen was ik een heel eind gekomen maar gisteren moest er toch echt nog voor een kleine week wat nieuwe mondvoorraad komen. Op het boodschappenlijstje stonden ook een paar nieuwe tuinhandschoenen en dat was hard nodig zoals je op de foto kan zien. Vroeger droeg ik ze nooit want toen waren er eenvoudig geen goede laat staan in damesmaten. Maar tegenwoordig zijn er mooie dunne, waarschijnlijk nog weer betere als deze, waar je ook onkruid mee kan wieden en dat laatste hebben we hier genoeg.    Ik kocht tot nu toe mijn tuinhandschoenen altijd bij de supermarkt, in ons geval de HyperU maar dat feest ging niet door, er stonden linten gespannen voor dat vak. Mr. Bricolage, de bouwmarkt was wel open zagen we en daar hebben ze ook tuinhandschoenen die ik daar zeker zo had mogen kopen. Toch maar niet gedaan, we vonden in verband met Corona één winkel bezoeken wel genoeg en mijn oudjes houden het nog wel een paar dagen. Ik heb wel een n...

Normaal gesproken zou de 107de editie van de Tour de France het sportnieuws nu beheersen maar door de Corona crisis werd de wielerwedstrijd uitgesteld en begint nu 29 augustus in Nice. Heel wat fietsliefhebbers zullen blij zijn dat het uitstel geen afstel bleek te zijn. Op woensdag 2 september vindt de 5e etappe dan plaats, Gap - Privas. En in Privas is al weken geleden alles in orde gemaakt voor de finish daar.  Deze rotonde ligt tussen de Lidl en de HyperU en in beide winkels doe ik altijd mijn boodschappen dus ik kon vanmorgen even een paar fotootjes nemen. Hier komen de fietsers langsgereden, dan zijn ze bijna bij de finish. Het is niet een echt spannend parcours met aan het einde een vals plat van een paar kilometer lang.  Wij gaan niet kijken, veel te druk daar. Maar de rotondes, zo'n stuk of drie achter elkaar, zijn leuk versierd, daar kunnen we nog weken van genieten.

Hij had er zin in, deze marktkoopman vanmorgen in Privas, fluitend stond hij zijn tomaten bij te vullen. Hij had prachtige groenten in zijn kraam, maar jammer voor hem, ik had niks nodig. Alles wat er lag hebben we in onze eigen moestuin. Vanavond eten we een courgettesoep vooraf, daarna een salade met gemengde sla, rauwe ham, mozzarella en perzik (ook uit eigen tuin) en als dessert fromage blanc met aardbeien. Als aperitief gaan we de fles Clairette de Die die we onlangs van vrienden kregen maar eens soldaat maken. Een lekker droog worstje erbij, mmmm!

Ik vond dat ik voor het 3 x 50 Project eens wat meer foto's van mensen moest maken, dus toen we vandaag naar Privas reden om daar de lunch te gebruiken draaide ik vooraf die kleine lens op mijn toestel. We gaan eigenlijk zelden eten in Privas en het viel ons tegen dat er maar zo weinig restaurants open waren. Maar we vonden toch een plekje op een terras aan een pleintje en op datzelfde pleintje werd een  rommelmarkt gehouden. De rommelmarkt stelde niet veel voor, maar de twee handelaarsters en de hun bezoekende dame vond ik meer dan geweldig. Helemaal passend in het decor van een rommelmarkt! Ze vonden het trouwens niet erg om gefotografeerd te worden, als het maar niet voor de krant was, zeiden ze;-)

Even naar Privas geweest vanmorgen voor de boodschappen en om pootaardappelen- en uien te kopen. Het was me al opgevallen dat de rotonde in Privas er zo mooi bijlag dus op de terugweg moest Mart even een extra rondje rijden zodat ik uit kon stappen om een foto te maken. Die gekleurde stokken zijn van een schoolproject las ik in de gauwigheid. Dit is niet de enige rotonde die er verzorgd uitziet, zo zijn ze bijna allemaal. Bij sommige denk ik zelfs dat er een tuinarchitect op los gelaten is. Jammer dat dit in Nederland niet (meer) kan. Financieel staat Frankrijk er niet rooskleurig voor maar blijkbaar heeft men hier nog steeds geld voor over.

Vanmorgen in Privas ontdekte ik dit kleine doorgangetje. Nooit gezien, terwijl het toch midden in het centrum van de stad ligt. Het deed me denken aan Parijs, daar heb je veel van die smalle straatjes die je stijgend naar de Sacré Coeur brengen. Het was vandaag prachtig weer, genieten voor alle     vakantiegangers.

Met buurvrouw Marie-Christine al vroeg naar de markt in Privas om haar bestelling op te halen, acht kippen en zes ganzen. Nou, met dat gevogelte wordt niet zachtzinnig omgegaan. Ze worden bij hun poten gegrepen en zo in een grote doos gegooid. Gaten in de doos, touw er om heen en klaar is Kees. Dozen door ons in de auto gezet waarna wij nog even de markt hebben gedaan en een kopje koffie gedronken.Toen we terug in de auto kwamen was de lucht niet te harden, veertien van die beesten in hun benauwde onderkomen. En toen moesten we ook nog onze boodschappen doen. Met de raampjes van de auto helemaal omlaag zijn we naar huis gereden, gelukkig was het mooi weer.

Zo, we hebben weer voor ruim een week voorraden in huis. Vanmorgen de hele riedel afgewerkt, we begonnen met de markt in Privas. Wat kruidenplanten, groenten en fruit en bij de Marokkaanse koopman kaneelstokjes (voor in de rabarber), amandelmeel en wat gedroogde kruiden. Bij de Gamm Vert een zak grond voor buurvrouw Marie-Christine, drie potjes van een bepaalde maat en bindtouw. In een zaak die tuinmachines verkoopt een ketting van de motorzaag laten slijpen en nog een nieuwe gekocht, de andere kon niet meer geslepen worden. Vervolgens Mr. Bricolage voor wat elektriciteitsspullen en dan waren daarna de Lidl en de HyperU nog aan de beurt voor de dagelijkse boodschappen. Met een goed gevulde auto reden we naar huis, blij dat we dat voorlopig weer achter de rug hadden.

Biedt daar maar eens weerstand aan! We mochten ze eerst even proeven, maar alleen voor de kleur en geur gingen Renée en ik al voor de bijl. Aardbeien uit Carpentras, ze zijn op dit moment overal te koop. Op de markt in Privas was er nog niet veel te beleven. De gebruikelijke grote groentekramen, de slager en de visboer en natuurlijk een tafeltje met geitenkaasjes. Maar de boertjes uit de bergen rondom Privas met kruidenplanten en ander moois stonden er nog niet, dat duurt nog een paar weken.

Privas, een middelgrote stad, is de hoofdstad van het departement Ardêche en ook de voormalige hoofdstad van de Hugenoten, maar uit die periode zijn er weinig overblijfselen. Het kasteel, de vestingmuren en de middeleeuwse huizen werden vernield tijdens de godsdienstoorlogen in de 17de eeuw. Deze foto van de achterkant van het St. Mary's Hospital nam ik vanmorgen vanuit een van de hoogst gelegen straten van de stad. Ik zocht een parkeerplek want op de grote parkeerplaats midden in de stad had een kermis alle ruimte ingenomen. In en rondom deze stad doen wij al onze boodschappen, een halfuur rijden vanaf onze berg.

Al meer dan dertig jaar wordt ik iedere zes weken door dezelfde kapster geknipt maar sinds we hier langduriger in Frankrijk zijn is het niet mogelijk dat schema aan te houden. Ik was nu al drie maanden niet meer geknipt en dan te weten dat ik het altijd zeer kort draag. Dus Marie-Christine gevraagd naar de naam van haar kapper. "Glamour" heette de kapsalon, nou dat past niet echt bij mij, ik ben bepaald geen glamour girl. Maar goed, ik had een afspraak gemaakt, dus hup, naar binnen. De aardige kapster verteld dat ik het heel kort wilde en ze snapte het, niks geen glamour, gewoon een lekker kort koppie!

Met dochter en schoondochter vandaag gewinkeld in Privas en Thijs mocht mee. Op het plein bij deze fontein lekker zitten lunchen. We vonden nog maar net een plaatsje op het terras, terwijl op een ander terras alles om kwart over twaalf al vol zat. Niet bepaald recessie, terwijl je toch ook andere verhalen hoort uit sommige Europese landen. De mannetjes op de foto hieronder hebben gelukkig nog helemaal geen weet van economische malaise, die speelden gisteren onbekommerd in de beek.

Op de markt in Privas zie je nog veel boertjes die met een kleine kraam hun waar verkopen. Een kistje uien, wat aardappelen, tomaten en soms zelfs wat geitenkaasjes of potjes honing. Altijd van prima kwaliteit en niet duur. Dit mannetje in zijn mooie blauwe outfit keek net in de lens toen ik afdrukte, toch liet hij merken dat hij het niet erg vond dat ik hem fotografeerde. Dit is waarschijnlijk zijn doordeweekse gezicht, zijn zondagse gezicht is vast wat vrolijker.

Vandaag vond onze Franse les plaats in het theater van Privas. Men heeft daar een expositieruimte met op dit moment en fototentoonstelling van Beatrix von Conta. De foto's gingen allemaal over water en dan met name wat er te zien is langs de grote en kleine rivieren in deze omgeving. Ik heb genoten van de foto's maar ook van Mireille, de dame rechts op de foto. Zij heeft jarenlang bij het theater gewerkt, o.a. exposities organiseren, is nu gepensioneerd maar als vrijwilligsters nog steeds aan het theater verbonden en tevens een van onze professeures. Zij leert je van de Franse taal houden, een fantastisch mens. De foto's zijn genomen met mijn telefoon. Sommige mensen kunnen daar uitstekende foto's mee maken, ik dus niet! 

In Privas waren alle platanen gesnoeid, een mooi gezicht. Want zelfs als ze kaal zijn maken ze nog indruk. Majestueus is het woord wat bij deze bomen past. Het valt me altijd op dat er langs de wegen in Frankrijk nog veel van deze bomen staan, rijen. Gelukkig maar, want in Nederland worden langs de provinciale wegen steeds meer bomen gekapt. Een gevaar voor de automobilist, zegt men dan. Is het niet andersom, de automobilist een gevaar voor de bomen? 

  Ik heb bijna altijd mijn fototoestel bij me, dat moet ook wel want deze blog vraagt iedere dag wat nieuws. Op weg naar Privas vanmorgen ben ik twee keer gestopt om foto's te maken, de vergezichten met die slierten damp in de valleien waren dan ook prachtig. Op deze foto zie je in het dal Privas liggen en kijk je over de Rhône naar de Alpen. Echte kwailiteit heeft de foto niet, ik zie al wat ik fout heb gedaan. Volgende keer neem ik mijn statief mee en ga het opnieuw proberen, ik blijf leren.

Het Centre Social waar ik vanmorgen weer heen ging voor mijn tweede Franse les is vooral bedoeld voor steun aan buitenlanders dus je treft er allerlei nationaliteiten waarvoor van alles wordt georganiseerd. Vanmorgen praktijk les, we gingen met een groep mensen waaronder een blanke Zuid Afrikaan, een Turkse vrouw, een Chinese jongen, drie Nederlandse vrouwen waaronder ikzelf en nog wat mensen onder leiding van vrijwilligster Mireille de stad Privas in. Eerst naar de markt, waar Renée en ik knoflook kochten om uit te planten in de moestuin. Ondertussen loop je met iedereen te kletsen, de een spreekt wat beter Frans dan de ander, maar iedereen doet zijn best. We liepen verder naar een gebouw waar een expositie werd gehouden over het gebruik van het wiel in het dagelijks leven. Buiten werd de elektrische fiets gedemonstreerd en die kwam.....uit Nederland! Binnen was o.a. een maquette gebouwd van een graanmolen die werkte op waterkracht. Heel leuk maar ook leerzaam want alles wo...

Met dochter en schoondochter vandaag gewinkeld in Privas. Modezaakjes bezocht, nog wat lekkere dingen op de markt gekocht en daarna geluncht. Wat is dat toch een goede gewoonte in die zuidelijke landen. Geen snel broodje kaas, maar op je gemak gaan zitten, glaasje wijn erbij en dan je laten verrassen met wat er vandaag op het menu staat. Dessertje, nog een kopje koffie en dan kom je na zo'n anderhalf uur tevreden van tafel. Ja, dat is toch leven als.........!

Ik ben iedere keer weer verrast als ik de groenteafdeling van de Hyper U op kom lopen door dat vernevelingssysteem boven de bladgroenten. Het staat wel deftig, vind ik, bij de Lidl hebben ze het niet. Maar goed, de Hyper U is ook wel duurder, dus we zullen met z'n allen wel  betalen voor dat frisse kropje sla. Bestaat dit in Nederland ook? In ieder geval niet in Stolwijk met zijn twee kleine supermarkten. Ik zal het er toch eens met Hans, onze groenteboer in de supermarkt waar wij altijd komen, over hebben.