HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Wij fietsten naar het net buiten Stolwijk gelegen buurtschap Koolwijk waar deze boerderij ligt, het melkgeitenbedrijf MooiMekkerland waar iedere dag 800 geiten worden gemolken. Van de melk gaat 90% naar de fabriek en van 10% van de melk wordt geitenkaas gemaakt. De foto is van internet, ik mocht geen kijkje nemen in de stal. En die geitenkaas hebben ze met diverse smaken; jong belegen en oude kaas maar ook met diverse kruiden zoals Italiaanse kruiden met olijven, pesto, fenegriek, komijn, brandnetel en honingklaver. En hun nieuwe smaak is een geitenkaas met verse basilicum. Ik maak 's zomers vaak maaltijdsalades waarin stukjes kaas en soms wat ham in gaan. Dus ik liet een paar stukken jong belegen kaas insealen en nam ook nog een paar stukjes met die mooie smaken mee. Lekker bij een glaasje wijn. Het gaat allemaal mee naar Frankrijk. Ook hier nam ik een grote pot van mee. Blokjes geitenkaas op olie met herbes de Provence. Die gebruik ik heel veel.  Voor deze kaas kreeg men half maa...

Een van de laatste huizen in Polsbroek was een hele oude boerderij, zo oud dat hij echt in het oog sprong. Dat moesten we eens even bekijken. Een voorbijganger wist ons te vertellen dat het de oudste boerderij van Polsbroek was, op de kerktoren na, gedateerd 1640 en dat hij nog steeds bewoond werd maar dat zagen wij er niet vanaf. Op internet kwam ik wat meer te weten over de boerderij. In deze streek komen veel boerderijen voor waarvan het woon-en het stalgedeelte onder één dak - een rieten zadeldak - zijn gebracht.  Dorp 41 is een 17de-eeuwse boerderij van dit type. In de voorgevel zitten ontlastingsboogjes, hoog geplaatste vensters en een deur met zogenaamde vloedstoep.  Er is een hoog in de gevel geplaatste deur, de toegangsdeur tot een hooggeplaatste kamer die als schuilplaats bij hoogwater kon dienen. Door de vloeddeur kon men bij overstromingen vanaf een vaartuig in het huis komen. De voorbijganger vertelde ons ook dat er in het zelfde dorp nog één boerderij was met zo'...

Het tweede boek wat ik kreeg van de Stchting Boerderij en Erf is meer een leesboek, zoals je op de kaft kan zien: Verhalen uit het boerenleven van 100 jaar geleden. Het boekje vertelt over het echtpaar Metje van der Ham en Saan Bouman en later hun kinderen. Zij hadden een stee (boerderij), een knecht Aai Klomp en Tonia, de meid. Alle onderdelen van het boerenleven in die tijd passeren de revue. Al in het eerste hoofdstuk wat gaat over de boerentuin kom ik het woord 'rugten' tegen, een typisch woord van deze streek. Het betekent onkruid wieden en voordat ik hier kwam wonen had ik er nog nooit van gehoord. Natuurlijk een hoofstuk over kaas maken wat op sommige boerderijen hier in de buurt nog steeds gebeurd. En als Aantje Bouman, de oudste dochter van Saan en Metje Bouman gaat trouwen wordt hier ook over verhaalt. Ik vind het een kostelijk boekje. In de streektaal die veel gebruikt wordt herken ik veel maar ook in die lekkere nuchterheid die boeren eige is. Een mooi bezit, die tw...

Nadat ik kort voordat wij naar Frankrijk gingen mijn laatste foto's   had ingestuurd voor de beeldbank van Stichting Boerderij en Erf kreeg ik een bedankmailtje met de belofte dat men nog een aardigheidje zou sturen. Onze dochter heeft dat uit de brievenbus gehaald en ik wist dus dat het twee boeken waren die ik afgelopen week pas onder ogen kreeg. Het eerste boek gaat over boerderijen en dan specifiek over hoe timmerlieden en metselaars uit de vorige generaties te werk gingen. Ik had tijdens het fotograferen van de boerderijen in mijn omgeving al aardig wat kennis opgedaan maar dit wordt een soort naslagwerk voor mij. Ik fotografeer zo vaak mooi onderdelen van een boerderij en in dit boek kan ik extra kennis daarover opdoen. Gevelankers bijvoorbeeld zijn er in vele vormen en ze worden gebruikt om de draagconstructie van de zolders en het dak met de gemetselde gevels te verbinden. Op de bladzijden ernaast sluitstenen die ik tot nu toe altijd gevelstenen noemde. Dat dit makelaars zi...

Vanuit Haastrecht reed ik over de Steinsedijk naar Hekendorp en daar onder aan die dijk liggen juweeltjes van boerderijen, de meeste zijn een foto waard. Ik reed langzaam zodat ik ze allemaal goed kon bekijken en deze boerderij trok mijn aandacht. Een pracht exemplaar en bijzonder omdat hij goed laat zien hoe scheef  sommige boerderijen in deze omgeving staan, weggezakt in de zachte veengrond. Als je van rechts naar links de boerderij bekijkt zie je de geschilderde plint aflopen, Op dat punt is de boerderij behoorlijk verzakt. Een grote brede boerderij als deze opvijzelen is een kostbare zaak, dat wordt niet veel gedaan. Bij niet al te grote huizen gebeurt het wel regelmatig , men is er nu weer met eentje bezig in het dorp.  Eerst worden er gaten in de woning gehakt om de vijzels te plaatsen waarna de woning wordt opgevijzeld, onder leiding van iemand die in de gaten houdt of de woning aan alle kanten gelijk omhoog gaat, zodat er geen scheuren ontstaan. Daarna worden de ruimte...