HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Dozen vol met wandelkaarten heb ik. Daarbij boekjes en mapjes waar leuke routes in beschreven staan, alles verzameld i n de vijfentwintig jaar dat we het huis hier hebben. Ik hoefde maar een nieuw wandelboekje in een winkel te zien liggen of ik stond er al in te neuzen of het wat voor mij was.  Sinds we de GPS gebruiken is dat wat minder geworden want ik haal nu bijna al mijn routes van internet. Alleen wordt dat wat moeilijk als je even geen internet hebt dus toch maar weer een mapje met routes erbij gehaald uit mijn voorraad. Terwijl ik daar mee bezig was zag de man het lichtje op de router van rood naar groen springen en hoera, we hadden weer internet en telefoon.  Als je het zo'n dag of vier zonder moet doen merk je eigenlijk dat dat bijna niet meer kan. Bankzaken, contact met onze huurders en andere  belangrijke zaken via de mail en dan niet te vergeten mijn dagelijkse blog. Ik mocht gelukkig deze week even een uurtje in het gemeentekantoortje van St. Julie...

Nu het mooie weer hier aanhoudt wilde ik er nog wel wat groente bij in de moestuin. Voor zaaien is het te laat maar er kan nog wel het een en ander geplant worden. Dus we zijn even naar de kweker in de Rhône vallei gereden, die hebben daar altijd van die mooie gezonde planten. Ik kocht bloemkool, broccoli, venkel en een courgette want die bij mij toont geen teken van leven.  Vlakbij zit ook een kweker van abrikozen en perziken en zij hebben daar een klein winkeltje. Ik kocht er een tray aller heerlijkste perziken, je moet mijn bijkeuken nu eens ruiken. Toen ik afrekende vroeg de mevrouw of ik op een grote kaart een pin wilde zetten waar ik vandaan kwam. Wat een geinig idee, ik maakte er een foto van. Daarna gingen we bij de MacDonalds in Privas koffie drinken. Wij hebben namelijk sinds gisteren geen telefoon en internet meer en ik weet niet wat er aan de hand is. Vermoedelijk ergens een breuk. De koffie was lekker maar de wifi waardeloos, daar krijg je geen blogpost de...

Tijdens of na, dat weet ik niet meer precies, onze vakantie in Italië vroeg Wieneke zich af hoe ik dat toch deed om tijdens zo'n vakantie iedere dag een blogbericht eruit te persen. Nou, ik moet zeggen dat het deze keer ook niet mee viel. Toen wij in het vroege voorjaar van 2015 een maand door Marokko toerden was het internet vaak beter. Ik kocht daar bij Maroc Telecom een dongle die me door de moeilijke momenten heen hielp en het lukte me om iedere avond een blog te publiceren. Vaak maakte ik die op de passagiersstoel van de Volkswagenbus, het was 's avond behoorlijk koud in de bergen van Marokko. In Italië ging het aardig al moest ik soms op de vreemdste plekken gaan zitten om wat signaal op te pikken. Alleen op de laatste camping waar we een houten huisje huurden voor vijf dagen kreeg ik geen internet op de laptop. Net aan op het tablet, maar daar kan ik geen blogbericht mee maken, lukt me gewoon niet. Dus ging onze vriendelijke campingbaas even naar het dorp, smoesde da...

De aansluiting op deze telefoonpaal verbindt ons met de wereld, het brengt telefoon en internet in huis. Die telefoon werkt wel, het laatste jaar althans, daarvoor was het slecht. Ik kreeg vaak geen verbinding of een ander persoon aan de lijn. Ik ben toen overgestapt naar een andere aanbieder en gelukkig werd het telefoonverkeer weer normaal. Maar het internet is nog steeds, al jaren, bedroevend slecht en heeft de laatste dagen wel een dieptepunt bereikt. Ik krijg met heel veel moeite mijn blog eruit en de blogs van anderen lezen is al helemaal niet te doen. Vanmorgen kreeg ik het eindelijk, na een paar dagen proberen, voor elkaar om een betaling te doen. Ik hoorde deze week dat de glasvezelkabel hier al ligt in de vallei, er moet alleen nog het een en ander met elkaar verbonden worden. Pfffff.......!

We hebben traag internet hier, dat is een gegeven waar ik verder weinig aan kan doen. Maar ook mijn laptop zelf werd steeds langzamer en ik kreeg de laatste weken telkens de waarschuwing dat de C schijf bijna vol was. Van dat soort seintjes op mijn computer word ik nerveus en ik weet ook niet wat ik er mee moet. Ik besefte wel dat er veel te veel foto's op stonden maar hoe moest ik die verwijderen van mijn laptop, op een harde schijf zetten en dan nog de foto's altijd kunnen zien? Schoondochter Wietske en kleinzoon Thijs hebben zich er even mee bemoeid. Al mijn foto's staan nu in een map in de cloud (ik weet amper wat het betekent maar ik kan ze vinden en dat is het voornaamste) en ze staan ook nog eens op een harde schijf die met mijn laptop verbonden is. Er stonden liefst 70.000 foto's op mijn laptop en dat balkje van lokale schijf C was helemaal vol en vuurrood. Ik heb weer ruimte op mijn laptop, blij dat het probleem is opgelost.

Na ontelbare telefoontjes naar mijn provider over het slechte internet kreeg ik het eindelijk voor elkaar dat er een nieuwe router per post naar ons toe gestuurd zou worden. Precies op die dag moesten we vriendin Ineke van de trein halen dus ik plakte een briefje op onze brievenbus naast de garage met het verzoek om de doos bovenaan de trap naar ons huis te zetten. Toen we terugkwamen stond  het pakket keurig voor de deur en zat er een briefje in de bus waarop stond waar ze het had neergezet. De oude router moest teruggestuurd worden dus die werd ingepakt met een bijgeleverde adressticker erop. Vanmorgen even uitgekeken naar madame la factrice (vrouwelijke postbode), we kunnen het gele autootje aan zien komen, en haar bij de brievenbussen opgewacht. Natuurlijk kon ze mijn pakketje meenemen, nee, daar hoefde ik niet speciaal voor naar het postkantoor. Het bijgaande bewijs van verzending zou ze op het postkantoor wel even afstempelen en maandag in mijn bri...

Hiervan moest ik de naam even opzoeken, het is de blaassilene (Silene vulgaris). Ik heb gelukkig een plantengids voor wilde planten, erg handig met de planten op kleur. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er nog nooit van had gehoord, maar het staat hier zoveel dat ik vond dat het nu maar eens op de foto moest. Het is zo mooi, heel teer. Doet me bijna de ergernis vergeten die ik heb over het slechte functioneren van telefoon en internet en de nog grotere ergernis over de servicedienst van mijn provider die ik de laatste twee weken al vijftig keer aan de lijn heb gehad.