HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

We zijn weer terug op het Franse nest. Voor een week of vijf want dan gaan we weer terug naar Nederland voor de tweede vaccinatie. Dus het is dit jaar beslist 'heen en terug naar de Ardèche'. Maar die Ardèche is zo mooi dat je er met plezier wat moeite voor doet. De eerste allium bloeide in mijn border maar echt veel zullen er niet volgen. Ik heb al genoteerd dat ik in het najaar nieuwe moet poten. We waren vroeg vertrokken gisterenmorgen en daarom al om vier uur hier. Fijn want dat gaf ons tijd om de auto alvast uit te ruimen. Vanmorgen de aanhanger leeggemaakt. Die staat altijd hier maar door het verhuizen was hij in Nederland achtergebleven. Konden we gelijk nog wat spullen meenemen die niet naar het appartement gingen maar we hier nog wel kwijt konden.  En omdat we nu veel konden laden heb ik heel wat planten meegenomen. Voor de moestuin maar ook veel vaste planten voor in de border. En daar ga ik me nu mee bezighouden. Heerlijk vind ik dat, ik ben een echt plantjesmens.  ...

 We gingen aan de slag want ik kreeg de kriebels, wilde naar Nederland, naar de kinderen en kleinkinderen. Ik hè, want Mart wilde nog wel een maandje blijven. Gelukkig hadden we voordat we gingen wandelen het vakantiehuis al helemaal schoongemaakt en  veel tuinmeubilair binnen gezet. Maar dan nog valt er hier genoeg te doen voordat we kunnen vertrekken. We maakten de afgelopen dagen de moestuin leeg voor zover dat nodig was. Eindelijk werden de zoete aardappelen opgegraven en dit was de oogst van twee planten, niet slecht denk ik, het zijn flinke knollen. Of ik ze volgend jaar weer ga kweken weet ik nog niet. Eerst maar eens kijken hoe lang ik ze kan bewaren want dit eet ik niet een, twee drie op. Voordat we weggingen had ik veel blad van de tomatenplanten gehaald zodat ze daardoor sneller zouden rijpen. Nou, dat was gelukt want ik had twee emmers vol. Dat zit ondertussen allemaal in pot. De tomaten die nog niet rood genoeg waren gaan mee naar Nederland....

Toen we gisterenmiddag boodschappen hadden gedaan in Privas en terugkwamen in Le Serret roken we bij het uitstappen een flinke diesellucht. OK, we hadden getankt en nog een jerrycan diesel vol gegooid maar dat kon toch niet zo erg ruiken. Ik keek nog even achterin de auto of die jerrycan soms gelekt had maar dat was niet zo en liep daarna de trap af  met een tas met boodschappen. Na een paar minuten stond de man voor mijn neus met de mededeling dat de auto niet meer wilde starten en dat we een behoorlijke brandstoflekkage hadden. Oeps, we moeten volgende week in Nederland zijn voor een paar belangrijke zaken. Toevallig wist Mart dat de auto van een van onze buren bij een garage gekocht was waar wij goede berichten van hadden gehoord. Telefoonnummer en naam waren op de auto te vinden en toen ik tegen zessen belde kreeg ik de eigenaar van de zaak aan de lijn die me beloofde om morgen met een takelwagen te komen. Hij kwam inderdaad en kreeg na een paar pogingen de auto gestart zodat...