HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Dit werk is gemaakt door  het Nederlandse duo Thomas & Jurgen uit Rotterdam. Het valt niet mee om zo'n langwerpig werk in een smalle straat of steeg in zijn geheel op de foto te krijgen, je staat soms letterlijk met je rug tegen de muur. Er zit nog een leuk verhaal aan deze muurschildering vast.  De moeder en zus van Vincent van Gogh woonde een in krap huisje in Breda. Hun inboedel, waaronder kisten met werk van Vincent werd elders op zolder opgeslagen. Na hun verhuizing naar Leiden bleven de kisten in Breda. De nieuwe eigenaar verkocht de werken van Vincent voor een dubbeltje per stuk. Pas later ontdekte hij hoe waardevol de werken waren. De tekst “Trash to Treasure” illustreert deze gebeurtenis.  

  Vanuit de Vlist fietsten we gisteren Schoonhoven in waar we wilden lunchen, we waren nog maar op een kwart van de route. We waren laat vertrokken omdat we rond een uur of elf meer zon hadden verwacht maar dat viel tegen. We vonden een gezellig tentje, druk bezocht door racefietsers en wandelaars met rugzakken en aten er een lekker broodje croquet. Schoonhoven, ook wel de Zilverstad genoemd wegens het Zilvermuseum, is een mooi oud plaatsje met vooral aan de Haven prachtige historische panden. De kerk is de Grote of Barthelemeüskerk, vermoedelijk in de 13e of 14e eeuw gebouwd. Na een laatste blik op de Haven sloegen we rechtsaf naar de Lekdijk. Zoals altijd is het op de Lek druk met scheepvaartverkeer, dat gaat zondags gewoon door. Links op het water een duwboot die twee duwbakken voortstuwt.  De duwboot duwt de bakken, die zelf geen aandrijving hebben, als een duweenheid of konvooi. Dit is een veelvoorkomende vorm van binnenvaart voor het vervoer van grote hoeveelheden vracht...

Goed weer om te fietsen vandaag en we hadden  een leuk rondje voor ogen. We begonnen van huis en fietsten door de Bilwijkerpolder richting Haastrecht waar we achterom het zwembad richting de Vlist reden. Eerst nog maar eens de Haastrechtermolen op de foto. Al tientallen malen door mij gefotografeerd maar hij is te mooi zo met dat ondergelopen land ervoor om het te laten. Het Doove Gat, een natuurgebied dat populair is onder weidevogels, watervogels en veel doortrekkers. En nu nagenoeg niets te zien. Ik was nog zoekende met mijn lens in de verkeerde hoek toen Mart plots waarschuwde. Kijk snel links en ik was net op tijd om deze zwerm vogels te zien. Klik zei mijn toestel en wat het was geworden wist ik niet. Je krijgt geen kans om zoiets over te doen. Want meteen vlogen ze omlaag om te landen en alweer moest ik snel zoeken met mijn lens waar ze gebleven waren. En nu de vraag welke vogels het zijn. Zouden het scholeksters kunnen zijn? Ik heb te weinig verstand van vogels om een oorde...

Een koude wind vanmorgen in de polder, ik had eigenlijk een muts op moeten zetten. Beetje saai zonder koeien in de wei, die staan allemaal op stal nu maar hier en daar lopen er nog wel wat schapen. En zwanen, die zie je altijd. Bij deze twee zwanen scharrelden ook wat eenden rond en vlogen net wat vogels op. Vanmiddag gaan we Sinterklaas helpen met inpakken van de cadeautjes. Leuke bezigheid op zo'n sombere dag. We vieren het feest van de Goedheiligman volgende week zondag en voor die tijd moet er nog veel gedaan worden. Ik moet gedichten maken, het hele spul blijft eten en ik wil nog wat bakken. Dat wordt een volle maar gezellige week.

In een rustige, progressieve plaats in Cleveland is alles minutieus gepland. Van de lay-out van de straten tot de kleur van de huizen en de succesvolle levens van de bewoners. Niemand is beter in het hantereren van deze principes dan Elena Richardson. Totdat Mia Warren, kunstenaar en alleenstaande moeder en haar puberdochter Pearl niet alleen een huis van de Richardsons huren, maar ook een belangrijk onderdeel van de familie worden. Wanneer vrienden van de Richardsons in een lastige voogdijzaak belanden, komen Mia en Elena lijnrecht tegenover elkaar te staan. Elena vertrouwt Mia en haar motieven niet en is vastberaden om de geheimen uit Mia’s verleden op te rakelen. Maar haar obsessie komt haar duur te staan. Ik las dit boek in twee dagen uit. Het intrigeerde me, ik wilde perse weten welke wending dit boek zou nemen en daarom kon ik het bijna niet wegleggen. Prettig leesbaar en beslist een aanrader. En verleden week las ik dit boek van dezelfde schrijster uit.    ‘Lydia is d...

Vanmorgen heb ik de zesde chemo gehad. De zesde van de acht kuren die ik zou krijgen, nog twee te gaan. Dit is de standaardbehandeling R-CVP die ik krijg. Nog een kuur half  december en de laatste de tweede week van januari. Ik ben er verbaasd over hoe snel het is gegaan. De eerste chemo kreeg ik 1 juli en dan lijkt januari nog heel ver weg maar dat is me alles meegevallen.  We spraken er gisteren met de hematoloog over. Ik vroeg hoe het zou gaan na die achtste chemo. Ik krijg dan eerst een PET-scan om te zien hoever de lymfoom geslonken is en als dat een goed resultaat geeft is het mogelijk dat men voorlopig stopt met chemo. Misschien kan de stent er dan ook uit. De arts vertelde nogmaals dat het nooit over zou gaan maar daar ben ik me goed van bewust. En ik vertelde hem nogmaals dat wij optimisten zijn en hij zei  lachend bij het afscheid dat hij dat al ingeschat had.

Toen ik mijn eerste chemo kreeg vroegen veel mensen, vooral vrouwen met een bezorgd gezicht of mijn haar uit zou gaan vallen. Eerlijk gezegd wist ik het niet, ik had er niet naar gevraagd, ik kon me er ook niet zo druk over maken. Ik zei dan altijd dat ik twee dozen mooie sjawls had en die zou ik dan wel over mijn hoofd gaan knopen en anders kocht ik wel zo'n mutsje. Al een paar weken na de eerste chemo begon ik haar te verliezen, niet met plukken maar zeer regelmatig.  Het is een bijwerking van chemotherapie. Dat komt omdat de cytostatica de haarvormende cellen kunnen beschadigen. Hierdoor wordt er minder of geen nieuw haar gemaakt. Het haar wordt dunner, breekt snel of valt uit. Meestal valt eerst het hoofdhaar uit, maar ook andere lichaamsbeharing kan uitvallen. En niet van alle soorten chemotherapie valt je haar uit. Dat heeft te maken met de soort en hoeveelheid chemotherapie die je krijgt.  Ondertussen zit er na vijf chemo's niet zoveel haar meer op mijn hoofd. Het was a...

We haalden vanmorgen de Coronavaccinatie, de zoveelste, ik ben de tel kwijtgeraakt. We namen een buurman mee die bang was dat hij de weg niet zou vinden op dat grote industrieterrein. Eerst zouden we op de fiets gaan maar er kwam rond negen uur een vies regentje uit de lucht vallen dus besloten we om toch maar de auto te pakken. Toen ik deze foto nam leek het niet druk maar de werkelijkheid was anders, het was ontzettend druk en half Stolwijk was vertegenwoordigd. We spraken erover hoe en wanneer het begon, ik weet dat nog precies. Wij hadden een paar weken van te voren met kinderen en kleinkinderen afgesproken om op 15 maart 2020 te gaan wandelen in het Panbos bij Katwijk, daar kwamen vroeger al met de kinderen. Het was prachtig weer en heel druk op het parkeerterrein en daar werden wij, de volwassenen dan, opeens wat onrustig van. Besmetting met Corona was aan de orde en wij liepen hier zo maar?  Ik kende weg daar, we kwamen er vroeger al met mijn vader en al snel liepen wij zond...

Tijdens de Maas en Waal route die we laatst fietsten zochten we rond de middag een plekje om onze broodjes op te eten en stopten bij een bos. Door een prachtig groot hek gingen we naar binnen en zagen aan het eind van de laan in de verte een landhuis liggen. Het bleek hier de Heerlijkheid Horssen te zijn. We vonden een lekker plekje om te zitten maar rondom ons zagen we veel kabouter staan en ik zag ook een huisje waar ik eens ging kijken. Dit stond op de borden naast het huisje.  Geweldig vind ik dit soort initiatieven, wat ontzetten leuk. Thuis even op internet gekeken of er meer te lezen was over dit 'kabouterbos'. Ja hoor, genoeg.  Het 'kabouterbos' in Horssen is een bos bij de Heerlijkheid waar bewoners en kinderen kabouters en andere figuurtjes en attributen hebben neergezet. Het is een gemeenschapsinitiatief en geen officiële route, maar een plek waar mensen hun kabouters een mooi plekje kunnen geven en anderen ze kunnen bewonderen. Soms worden er ook activiteite...

Deze muurschildering in Breda is te zien vanaf de Markendaalseweg. Hier moesten we echt voor omhoog kijken, het kunstwerk is geschilderd op de buitenmuur van de Rooftopbar gelegen op de 4e verdieping. Michael Nolta is het gezicht achter NOL. De stijl van NOL kan je omschrijven als bubbly, alsof de creaties in zijn werk zijn opgeblazen. Zijn zelfbedacht wezentjes zien eruit of ze een ballon hebben ingeslikt. NOL’s missie is om mensen blij te maken middels zijn kunstwerken. Die leuke mannetjes en het advies om meer te lachen,  i k word er wel blij van.

Precies tien jaar geleden nam ik deze foto tijdens de Sinterklaasintocht in Stolwijk. Kleindochter Saar met Pietenmuts.Vanmiddag op weg naar Bovenkerk om een stukje te lopen liepen we even over het Dorpsplein om een kijkje te nemen bij Sinterklaas, als goedgelovigen kunnen we dat niet achterwege laten. Dit leuke Pietje wilde direct op de foto. Ik was verrast door de toeloop van al die mensen en kinderen, geweldig dat dat nog steeds kan op ons dorp. En tussen al dat gewoel liep een leger van Pieten om de kinderen een handje snoep te geven en hier en daar een praatje te maken of een tekening te bewonderen. En daar kwam eindelijk Sinterklaas. Hij werd opgehouden want hij moest nog even een belangrijke aankoop doen in een winkel op het Dorpsplein. Dat jongetje met die groene Pietenmuts bleef maar dicht bij Sinterklaas lopen. Groot gelijk had ie, dat is de man die de cadeautjes uitdeelt. Onderwijl speelde de muziekvereniging de bekende Sinterklaas liedjes. En dit is de aankoop van Sinterkla...

Wat een heerlijk weer opeens, een strakblauwe hemel. Dat is een goedmakertje voor gisteren, toen regende het de hele dag. Maar even Bovenkerk in om te genieten van die zon. Mijn favoriete boom maar weer eens op de foto gezet, ik kan me niet herinneren dat ik dat het laatste half jaar gedaan heb.  Er vloog net een grote vogel op, ik denk een reiger. Maar toen kwam er ook nog een vlucht ganzen aan dus nog maar een keer knippen. In de allerkleinste boerenslootjes lag een vliesje ijs. De knotwilgen zijn bijna kaal en met dit zonnige windstille weer geven ze een mooie weerspiegeling in het water. Door de beukenhaag op een erf kwam de zon piepen.  We liepen maar een half rondje, ik heb veel last van de JJ stent, pijn in de lies. Woensdag mijn urine laten controleren, ik vertrouwde het niet helemaal. Weer blaasontsteking, de urine staat nu op kweek en ondertussen heb ik medicatie. Vanmorgen telefonisch overleg gehad met zowel de huisarts als de uroloog in het UMC. Ik vertelde de urol...

In de regen liepen we vanmorgen met een kleine groep van alleen vrouwen, de mannen zaten thuis bij de kachel, rond Oudewater. Een wat verkorte route wegens het slechte weer die ons voerde langs de touwbaan. Ik had daar nog nooit gelopen en zag nu pas hoe lang die baan was. Ik wist wel dat er een touwfabriek was geweest in Oudewater, er is zelfs een Touwmuseum, maar verder ging mijn kennis niet. De foto hierboven was de enige die ik kon maken want ik had handschoenen aan die ik uit moet doen om een foto te maken en moet dan ook mijn stokken nog eens neerleggen. Ik kan mijn medewandelaars niet teveel ophouden. Ik  ben even op internet gaan kijken, wilde wel wat meer weten.Touwfabriek G. van der Lee was een van de oudste familiebedrijven in Nederland, opgericht in de zestiende eeuw.  De fabriek  in Oudewater draaide op hennep. Hennepteelt had van oudsher een nuttige bestemming: touwen voor de scheepvaart, landbouw, in bedrijven, om te sjorren etc De fabriek was een belangrij...

Gisteren een gezellige dag bij mijn vriendin Stan en na een lekkere lunch, Stan kan goed koken, besloten we nog even een kringloop te bezoeken. In Lisse deze keer, op een industrieterrein in een grote hal, heel ongezellig.  Bij binnenkomst liepen we meteen tegen de kerstspullen op waar we alletwee van gruwen dus we liepen snel door. Er was ontzettend veel serviesgoed, gereedschap en ook een grote boekenafdeling. Op de bovenverdieping stonden de wat oudere spullen waaronder deze twee antieke kinderstoelen met als tegenhanger de moderne felgroene kinderstoel. En tussen die duizenden spullen die een tweede eigenaar zochten vond ik iets wat ik wel kon gebruiken. Een klein aardappelpannetje want van die van ons in het Franse huis is een handvat kapot en van de zomer er echt helemaal afgebroken vertelde Mart. Niet zo gek want het was een veelgebruikt pannetje van een een pannenset waar we mee begonnen toen we trouwden. Voor 4.50 euro een bijna nieuw pannetje. En dan die twee toilettasjes...