Συζήτηση στό: Ὁ Κύριος μᾶς ὁδηγεῖ στήν μετάνοια β) Οἱ κυριότερες ἐντολές τοῦ Εὐαγγελίου, 19-5-2025
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Γνωστός παραδοσιακός και ευσεβέστατος ιερέας της Μητροπόλεως Πατρών, ο π. Γαβριήλ που λειτουργεί στον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, πολυαγαπητότατος στο πολυπληθέστατο ποίμνιό του που εξομολογείται στο Πετραχήλι του, ομολόγησε την αλήθεια και σκόρπισε χαρά στις καρδιές των απανταχού Ορθοδόξων. ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΣΑΣ ΓΕΡΟΝΤΑ.
Ήταν μεσημέρι Μεγάλης Τρίτης 2016.Φευγαλέα λόγω της εργασιακής πληρότητας που επέβαλλαν οι ρυθμοί των Άγιων ημερών, επισκεφθήκαμε στο κρεβάτι του πόνου τον παλαίμαχο αγωνιστή της ερήμου Γέροντα Νείλο (Θεόδωρο) τον Αγιοφαραγγίτη.Τον βρήκαμε καταπονημένο σωματικά, σχεδόν ξέπνοο, εξουθενωμένο από την βαριά και επίπονη νόσο που ταλαιπώρησε το αραχνώδες χοϊκό του περίβλημα αλλά ωρίμασε απόλυτα την γενναία του και εν-Χριστωμένη ψυχή.Παρά την σωματική ταλαιπωρία ήταν θαλερότατος ψυχικά, σε μάχιμη ετοιμότητα και με την συνήθη υψιπετούσα καρδιά και πνευματική ακμαιότητα.H άνεση που μας χορηγούσε ο στενότατος πνευματικός σύνδεσμος που είχε αναπτυχθεί ανάμεσά μας τώρα και αρκετά χρόνια, έδινε για μια άλλη φορά την δυνατότητα να ρουφήξουμε κάτι από το νέκταρ της ερήμου, τώρα που κατασταλαγμένο και συνολικό ξεχυνόταν από τον κρατήρα της άσκησης και του πόνου, στην περίλαμπρη δεξαμενή της αιωνιότητας.Κάποια στιγμή παρατήρησα ότι ο Γέροντας ολοπόρφυρος στο πρόσωπο και με κάποια εναγώνια επιμονή, έφτυνε μέσα από την μάσκα του οξυγόνου και κάτι ψιθύριζε.H μεταξύ μας αγάπη μου έδωσε την άνεση του ερωτήματος:– Γέροντα, γιατί προσπαθείς να φτύνεις συνέχεια μέσα από την μάσκα του οξυγόνου;Γέροντας: – Φτύνω τον αόρατο.. νά ‘ξερες τί μου κάνει; Έχω να κοιμηθώ πέντε μερόνυχτα…– Τί σου κάνει Γέροντα;
σ.σ. Η «πράσινη» αποτέφρωση που προώθησε ένας προτεστάντης «ιερέας». Ιδού η κατάληξη του άθεου ουμανισμού της Δύσης. Πήρε τον άνθρωπο να τον υψώσει τάχα μου στα ουράνια και τον έριξε στην αποχέτευση.Στην Αγγλία σύντομα οι νεκροί θα τοποθετούνται σε μια σακούλα θα αποσυντίθενται με χημικό τρόπο και τα απομεινάρια τους θα πετάγονται στην αποχέτευση ή θα γίνονται λίπασμα. Η δυτική βαρβαρότητα είναι σατανισμός κι αυτή τη φορά με φερετζέ οικολογικό .Σε θάλαμο αερίων οι νεκροί. Ναζισμός ξανά αλλιώς. Οι πρασινοφασίστες θα…. απολυμαίνουν τον κόσμο από τους νεκρούς.Η αλκαλική υδρόλυση περιλαμβάνει το τύλιγμα ενός σώματος σε ένα μάλλινο σάβανο πριν από την τοποθέτησή του στον θάλαμο.Οι άνθρωποι θα μπορούσαν σύντομα να επιλέξουν να διαλύσουν τη σωρό και να την απορρίψουν στην αποχέτευση αντί να την αποτεφρώσουν ή να τη θάψουν…αναφέρει η The Telegraph.
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, 31/3/2025 [1]Ὀρθόδοξος Τύπος, 4/4/2025 – 9/5/2025, ἀρ. φύλλων 2537-2541. Τίτλος δημοσίευσης Ὀ.Τ.: «Οἱ λατινογενεῖς νεωτερισμοί εἰς τήν Θείαν Λειτουργίαν καί Λατρείαν» (γιὰ καλύτερη ἀνάγνωση δεῖτε τό PDF στό τέλος)Ἡ Λατινογενὴς Λειτουργική Κίνηση[2], [3] τάχα Ἀναγέννηση ἢ Ἀνανέωση, ἐπιχειρῆται στὴν Ἑλλάδα ἐδῶ καὶ περισσότερο ἀπὸ ἕναν περίπου αἰῶνα, καὶ δὲν ξεκίνησε τό 1999[4] ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν Χριστόδουλο, ὅπως ἐσχάτως ἀναφέρθηκε.[5]Ἡ Λειτουργικὴ Ἀναγέννηση (Κίνηση, Ἀνανέωση, κτλ.) εἶναι κυρίως ἕνας λατινογενής, προτεσταντικός, ὀρθολογιστικός, βαρλααμίτικος,[6] ξένος τῆς προσευχῆς, δυτικός τρόπος σκέψης, καὶ ἐπιβολῆς, καὶ γεννήτρια νεωτερισμῶν, ἐπὶ τῆς Θείας Λατρείας, τῆς Θείας Λειτουργίας καὶ ἐν γένει ἐπὶ τῆς Λειτουργικῆς Τάξεως καὶ Πράξεως τῆς Ἐκκλησίας μας,4 ποὺ ἀρχικῶς ἀμφισβητεῖ καὶ ὕστερα καταπατεῖ (ἰσοπεδώνει) τὴν ζῶσα καὶ παραδοθεῖσα Ἱερὰ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας σὰν τοὺς Προτεστάντες[7] καὶ τοὺς Εἰκονομάχους.[8]Στὴν πρώϊμή της ἀλλὰ συστηματικὴ μορφή, μᾶς ἦρθε κυρίως μέσῳ τοῦ Παναγιώτου Τρεμπέλα[9], [10], [11] (τῶν ὀργανώσεών του, τῶν μαθητῶν του), ποὺ ἐπηρρεάσθηκε ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς Παπικοὺς καὶ Προτεστάντες,2 καὶ κυρίως μᾶς ἦρθε μὲ τὴν Βʹ Βατικάνεια Σύνοδο (1962-1965) καὶ τὶς «προετοιμασίες» αὐτῆς.«Ὅλες αὐτὲς οἱ δραστηριότητες [τῶν Δυτικῶν][12] περιῆλθαν εἰς γνῶσι καὶ ἑνὸς ἕλληνος θεολόγου μὲ ζῆλο διὰ τὴν Ἐκκλησίαν, ἀλλὰ μὲ ἔμμεσο μαθητεία εἰς τὴν Πατερικὴ παράδοσι, (ἀφοῦ γνώρισε τοὺς Πατέρας μέσῳ τρίτων, δηλαδὴ κάποιων δυτικῶν συγγραφέων, κατὰ συγκινητικὴ μεταγενεστέρα ὁμολογία του, ἀξία νὰ μᾶς διδάξη πολλὰ περὶ ἀρετῆς καὶ ταπεινοφροσύνης). Ἔτσι, λοιπόν, ὁ ὄντως ἀοίδιμος αὐτὸς καθηγητὴς τῆς θεολογίας, ἐπεδόθη μὲ ἐξαιρετικὴ ἀφοσίωσι εἰς τὸ νὰ ἐπικρατήση καὶ εἰς τὸν ἑλλαδικὸ χῶρο μία βαθεῖα λειτουργικὴ ἀναγέννησι. Μεταξὺ τῶν βασικῶν του αἰτημάτων, (κατὰ τὰ γραφόμενά του ἤδη ἀπὸ τὸ 1948), ἦταν ἡ ἀνάγνωσι τῶν εὐχῶν τῆς θείας Λειτουργίας εἰς ἐπήκοον τοῦ λαοῦ,[13], [14], [15] ἡ τέλεσι τῆς Λειτουργίας κατ’ ἐνώπιον τοῦ λαοῦ, (αἴτημα τὸ ὁποῖον ἴσως ἐγκατέλειψε ἀργότερα), ἡ γονυκλισία τῆς Κυριακῆς,[16] οἱ εὐχὲς τοῦ σαραντισμοῦ, ἡ χρῆσι ἀτομικῶν βιβλιαρίων, γιὰ τὴν παρακολούθησι τῆς Λειτουργίας, ἡ ἐνθάρρυνσι τῆς δημιουργίας μιᾶς ψυχολογικῆς ἐξάρσεως κατὰ τὴν λατρεία, κ.τ.λ. (ὅλ’ αὐτὰ δανεισμένα, βεβαίως, ἀπὸ τὴ δυτικὴ «λειτουργικὴ κίνησι», ποῦ τόσο ἐθαύμαζε).»2Ὅμως ἐνῷ αὐτὴ ἡ Λειτουργική Κίνησις φαίνεται δροῦσε στὴν Ἑλλάδα ἀρχικῶς ὑπόκωφα, λόγῳ τῶν ἀντιδράσεων τῶν παραδοσιακῶν Κληρικῶν ἀκόμη καὶ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου,13, 14, [17] ἀργότερα σταδιακὰ καὶ κυρίως μὲ τὴν ἐκλογὴ Ἐπισκόπων ἀπὸ τὶς «Ἀδελφότητες»,[18] ἐπὶ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Ἰερωνύμου Κοτσώνη (1967-1973),9, [19] «29 νεοεκλεγέντες μητροπολίτες προσκειμένους, πλὴν δύο ἢ τριῶν στὶς ἀδελφότητες ‘ΖΩΗ’ καί ‘ΣΩΤΗΡ’,[20] πολέμιες μέχρι τότε τῆς ἐπίσημης Ἐκκλησίας»,19 ἀπέκτησε διαρκῶς αὐξανόμενη δυναμικὴ καὶ ἐπιρροή.Ὄχι μόνον αὐτό, ἀλλὰ ὡς συνέπεια, «ἡ Ἀποστολική Διακονία ἁλώθηκε ἀπὸ στελέχη τῆς ‘ΖΩΗΣ’»,[21], [22], [23] μὲ ὅτι σημαίνει αὐτὸ γιὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴ παράδοση καὶ τὶς ἐκδόσεις τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας, καὶ κυρίως τῶν ἐπισήμων Ἱερατικῶν καὶ Ἀρχιερατικῶν αὐτῆς Λειτουργικῶν βιβλίων. Προϊόντος τοῦ χρόνου,13, [24] καὶ μὲ τὴν ἀφόρητον πίεσιν τῶν λειτουργικῶν «ἀναγεννητῶν», στὸ ἐπίσημο Ἱερατικόν ἐκμηδένισαν τὴν παραδοθεῖσα ὑπὸ τῶν Ἁγίων Πατέρων ζῶσα καὶ ἀρχαία Παράδοση· α. τῆς μυστικῆς Προσευχῆς (μυστικῶν Εὐχῶν) τοῦ Ἱερέως[25] (καὶ ὁ πιστός Λαός, μυστικῶς προσεύχεται ἐντὸς τῆς ἐκκλησίας, καὶ ὄχι ἐκφώνως),[26] καὶ β. τοῦ ἀθεάτου τῆς Ἁγίας Τραπέζης κατὰ τὴν Ἁγίαν Ἀναφοράν14 (ἀπὸ τὴν Μ. Εἴσοδο μέχρι τὴν Θεία Κοινωνία) μὲ τὸ κλείσιμο τῆς Ὠραίας Πύλης τοῦ Τέμπλου (πράγμα τὸ ὁποῖον γινόταν φυσικά καὶ στὴν Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία μέχρι τὸ πρόσφατο παρελθόν).[27]
Της υιοθεσίας τα καμώματαΤου Αποστόλου Β. Νικολαΐδη, Ομότιμου Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών και Προέδρου του Ινστιτούτου «Ο άγιος Μάξιμος ο Γραικός»Υιοθεσία με απλά λόγια σημαίνει να βάζει κάποιος στη θέση του παιδιού, που ο ίδιος δεν έχει, ένα ξένο παιδί. Όσο απλό και αν ακούγεται αυτό άλλα τόσα οντολογικά και ηθικά ερωτήματα και προβλήματα προκαλεί. Βασική αιτία ο βιασμός ή η ανατροπή των φυσικών όρων που από τη φύση τους δεν επιδέχονται κοινωνικές, πολιτισμικές, ηθικές ή νομικές ερμηνείες, όπως δυστυχώς επιχειρείται το τελευταίο χρονικό διάστημα. Και επειδή αυτό το φαινόμενο έπαψε να είναι αποσπασματικό αλλά τείνει να αποκτήσει το χαρακτήρα του θεσμικά αυτονόητου, και μάλιστα με έναν επιτηδευμένο και καλά οργανωμένο τρόπο, θεωρούμε σκόπιμο να παραθέσουμε μια σειρά από σκέψεις που αποδεικνύουν το βαθμό εργαλειοποίησης της υιοθεσίας στο όνομα της woke ατζέντας.-Η υιοθεσία από μόνη της παραβιάζει τους νόμους της φύσης. Για διάφορους λόγους που εκείνη γνωρίζει στερεί από κάποια ζευγάρια τη δυνατότητα της τεκνοποιίας, επισημαίνοντας με αυτόν τον τρόπο ότι η τεκνοποιία δεν αποτελεί δικαίωμα αλλά διακόνημα ζωής. Με το ίδιο σκεπτικό και η ατεκνία δεν συνιστά αδικία ή φυσικό κακό αλλά επίσης διακόνημα διαφορετικού όμως τύπου.
Νεκτάριος ΔαπέργολαςΠάντως, ὅσο κατακάθεται ἡ σκόνη, τόσο καί πιό ἀπίστευτο φαίνεται. Νά ἐπαναλάβουμε τά βασικά σημεῖα τοῦ μιαροῦ αἴσχους (ἑνός ἀπό τά μεγαλύτερα καί ἀθλιότερα πού ἔχουν σημειωθεῖ διαχρονικά στόν ἐκκλησιαστικό χῶρο); Κονκλάβιο μέ ἰδιαίτερες ἐπιδόσεις στό φίλημα παντόφλας, στό σφιχταγκάλιασμα κοκκινοσκουφίτσας, στήν προώθηση σκευασμάτων καί σέ ἄλλα σπόρ (ὅπως βλέπετε στήν εἰκόνα), διώχνει θρασύτατα Ὀρθόδοξο μητροπολίτη ἀπό τήν ἐκκλησιαστική του ἕδρα, ἀκριβῶς ἐπειδή εἶναι Ὀρθόδοξος, κουρελιάζοντας συγχρόνως πραξικοπηματικά σχεδόν ὅλο τόν ἐκκλησιαστικό καταστατικό χάρτη.Ἀκολούθως δέ ὁ ἐπί κεφαλῆς του τόν ἀπειλεῖ μέ πλήρη καθαίρεση, ἀπαιτώντας τήν ὑπογραφή προκλητικοῦ παλιόχαρτου, διά τοῦ ὁποίου θά ἀποκηρύσσονται πράγματα πρό αἰώνων θεσπισμένα ἀπό τούς Ἁγίους Πατέρες, ἐνῷ βάσει τῶν Ἱερῶν Κανόνων εἶναι ἐκεῖνος πού θά ἔπρεπε ἐδῶ καί πολύ καιρό νά ἔχει καθαιρεθεῖ.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετάρτης β΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Ῥωμ. δ΄ 13-25).
Ρωμ. 4,13 οὐ γὰρ διὰ νόμου ἡ ἐπαγγελία τῷ Ἀβραὰμ ἢ τῷ σπέρματι αὐτοῦ, τὸ κληρονόμον αὐτὸν εἶναι τοῦ κόσμου, ἀλλὰ διὰ δικαιοσύνης πίστεως.
Ρωμ. 4,13 Διότι η υπόσχεσις, που εδόθη στον Αβραάμ, ότι με την πνευματικήν βασιλείαν του κατά σάρκα απογόνος του Ιησού Χριστού, θα γίνη αυτός κληρονόμος του κόσμου, δεν του εδόθη δια μέσου κανενός νόμου, αλλά δια μέσου της δικαιώσεως, που έλαβε από την πίστιν.
σ.σ. Το βαβελικό συνέδριο των φονταμενταλιστών & ριζοσπαστών της πανθρησκείας χαιρετίζουν ο πατρ. Βαρθολομαίος και ο αρχιεπ. Ιερώνυμος.Βασιλική ΟικονόμουΣτις 13-14 Ιουνίου 2025 – του Κυρίου επιτρέποντος – θα λάβει χώρα στην Αλεξανδρούπολη διεθνές συνέδριο με τίτλο “Θρησκευτικός Φονταμενταλισμός. Γένεση και Εξέλιξη ενός φαινομένου.”. Το συνέδριο αποτελεί ουσιαστικά την εναρκτήρια δράση του “Διεθνούς Παρατηρητηρίου Θρησκευτικού Φονταμενταλισμού” (ΔΠΘΦ∙ σχετική έρευνα παρουσιάσαμε πρόσφατα [1]).Όπως διαβάζουμε στη δημοσίευση της ιστοσελίδας του ΔΠΘΦ [2], το συνέδριο τελεί υπό την αιγίδα της Ι.Μ. Αλεξανδρούπολης, του Δήμου Αλεξανδρούπολης και της Περιφέρειας Ανατ. Μακεδονίας & Θράκης. Ως χώροι διεξαγωγής του ορίζονται το Πνευματικό Κέντρο της Ι. Μ. Αλεξανδρουπόλεως και το Ανθίμειο Εκκλησιαστικό & Πολιτιστικό Κέντρο.Στον τομέα της δημοσίευσης με τίτλο “Οργάνωση” αναφέρονται τρεις επιτροπές:1) η “Τιμητική Επιτροπή”, όπου συμμετέχουν οι:Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως, Τραϊανουπόλεως και Σαμοθράκης κ.κ. ΆνθιμοςΧριστόδουλος Τοψίδης, Περιφερειάρχης Ανατολικής Μακεδονίας ΘράκηςΓιάννης Ζαμπούκης, Δήμαρχος Αλεξανδρούποληςπ. Δημήτριος Κεσκίνης, Δρ Θεολογίας, προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ναού αγίου Νικολάου ΑλεξανδρουπόλεωςDr. Δήμητρα Κουκουζίκα, Κλασική Φιλόλογος MScΔημοσθένης Δούκας, Οικονομολόγος – Δημοσιογράφος
❈ Οἱ ἄνθρωποι πού εἶναι μακριά ἀπό τόν Θεό λένε πολλές φορές:- Τί νά πάω νά ἐξομολογηθῶ; Δέν ἔχω τίποτε.Γιατί λένε ἔτσι; Γιατί δέν βλέπουν τίποτε. Δέν μπορεῖ νά δεῖ ὁ ἄνθρωπος τόν ἑαυτόν του, ἐάν δέν προσευχηθεῖ, ἐάν δέν παρακαλέσει τόν Θεό νά τοῦ δώσει φῶς. Καί μ’ αὐτό τό φῶς τοῦ Θεοῦ ν’ ἀνιχνεύσει ὅλα αὐτά πού ἔχει μέσα στήν ψυχή του.Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου(Ὁμιλία στίς 07 – 02 – 2015)