Ὅταν σέ μιά οἰκογένεια κάποια μέλη δέν νηστεύουν... , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ποιός εἶναι ὁ δίψυχος ἄνθρωπος; Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ὁ ἐκκλησιαστικά σωστός τρόπος διαμαρτυρίας, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὁ ἐκκλησιαστικά σωστός τρόπος διαμαρτυρίας, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Τά ἐμπαθῆ νοήματα καί ἡ καρδιά- Ποιό τό σημεῖο ὅτι συγχωρήθηκαν τά προηγούμενα ἁμαρτήματα μας, Ἁγ. Θεοδώρου Ἐδέσσης-100 ψυχωφελῆ κεφάλαια (Κέφ.11), Φιλοκαλία Β' τόμος, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Τά ἐμπαθῆ νοήματα καί ἡ καρδιά- Ποιό τό σημεῖο ὅτι συγχωρήθηκαν τά προηγούμενα ἁμαρτήματα μας, Ἁγ. Θεοδώρου Ἐδέσσης-100 ψυχωφελῆ κεφάλαια (Κέφ.11), Φιλοκαλία Β' τόμος, 2-8-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ζωὴ μὲ καὶ χωρὶς Θεόν. Διατὶ πιστεύω εἰς τὸν Θεόν;

ΖΩΗ ΜΕ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΘΕΟΝ. ΔΙΑΤΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ;

Γράφει ὁ κ. Διογένης Δ. Βαλαβανίδης, Πρόεδρος Κέντρου Προστασίας τῆς Χριστιανικῆς Ταυτότητος

A΄ ΜΕΡΟΣ

Ἡ πίστη στὸν Θεὸ ἀποτελεῖ τὸν ὑποστηρικτικὸ πυλώνα τῆς πνευματικῆς καὶ ἠθικῆς κάθε Ὀρθόδοξου λαοῦ, χωρὶς τὸν ὁποῖο ἡ ἐπιβίωσή του θὰ ἦταν ἀπολύτως ἀδύνατη.

Ὅταν ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους ἐπιστήμονες τοῦ κόσμου, σερβικῆς καταγωγῆς, ὁ Νίκολα Τέσλα, ρωτήθηκε ἂν πιστεύει ὅτι ὁ Θεὸς ὑπάρχει, ἀπάντησε χωρὶς δισταγμό: «Ὄχι, δὲν πιστεύω ὅτι ὁ Θεὸς ὑπάρχει. Εἶμαι σίγουρος καὶ ξέρω ὅτι ὁ Θεὸς ὑπάρχει».

Ἔχοντας κατὰ νοῦ ὅτι μόνο ἡ πίστη στὸν Θεὸ παρέχει τὸ ἀληθινὸ νόημα τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς, θὰ ἤθελα νὰ τονίσω ὅτι ἡ παραμελημένη θρησκευτικότητα ὁδηγεῖ ἕνα ἄτομο σὲ μία νευρωτικὴ κατάσταση, ἡ ὁποία μᾶς ὁδηγεῖ στὸ συμπέρασμα ὅτι κάτι δὲν πάει καλὰ στὸ σύστημα ἀξιολόγησης τῆς ζωῆς του. Μὲ ἄλλα λόγια, κάτι ποὺ δὲν ἔχει ἀντικειμενικὴ ἀξία ἐπιβάλλεται ὡς ἡ κύρια ἀξία τῆς ζωῆς, ἐνῶ αὐτὸ ποὺ πάντα εἶχε ἀξία, δηλαδὴ τὸ πνευματικὸ καὶ ἠθικὸ καλό, καταστέλλεται. Σὲ τέτοιες περιπτώσεις, κάποιος εἰσέρχεται σὲ μία κατάσταση ἀπελπισίας, χαλάρωσης τῆς ζωῆς καὶ ἀπάθειας, δηλαδὴ σὲ μία κατάσταση τοῦ λεγόμενου ὑπαρξιακοῦ κενοῦ. Αὐτὸ δὲν εἶναι τίποτα περισσότερο ἀπὸ τὴν κατάσταση, στὴν ὁποία βρίσκεται ἕνας ἄνθρωπος ποὺ ἔχει ἐγκαταλείψει τὶς παλιὲς ἀξίες χωρὶς νὰ δημιουργήσει νέες· ἕνας ἄνθρωπος ποὺ ἔχει παραμελήσει τὸν παλιὸ ἠθικὸ κώδικα, πρὶν υἱοθετήσει ἕνα νέο, πιὸ τέλειο. Καὶ ἀκριβῶς αὐτὸ τὸ ὑπαρξιακὸ κενὸ εἶναι τὸ καλύτερο παράδειγμα καὶ ἀπόδειξη τῆς νευρωτικῆς κατάστασης, στὴν ὁποία βρίσκεται ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος.

Πρέπει νὰ παραδεχθοῦμε ὅτι τὸ αἴσθημα τῆς ἔλλειψης νοήματος τῆς ζωῆς εἶναι τρομακτικὸ καὶ καταστροφικὸ γιὰ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο, κάτι ποὺ ἀποτελεῖ ἕνα ἀπὸ τοὺς κύριους λόγους γιὰ τοὺς ὁποίους οἱ ψυχιατρικὲς κλινικὲς εἶναι γεμᾶτες ἀσθενεῖς. Μὲ λίγα λόγια, ὁ ἄνθρωπος ἔχει χάσει τὴν πίστη του στὸν Θεὸ καὶ ἄρα τὴν πίστη στὸν ἄνθρωπο καὶ σὲ ὅλες τὶς ὑψηλές, πνευματικὲς ἀξίες. Ἡ ἀπελπισία ἔχει γίνει ἀναπόφευκτος σύντροφος ζωῆς γιὰ τὰ μέλη ἑνὸς διεστραμμένου πολιτισμοῦ καὶ τῆς καταναλωτικῆς νοοτροπίας τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου. Τέτοιοι ἄνθρωποι, δηλαδὴ οἱ ἀπελπισμένοι, χρειάζονται βοήθεια καὶ θεραπεία, γιὰ νὰ ἀποκατασταθεῖ ἡ πίστη τους στὴ ζωὴ καὶ στὶς ὑψηλὲς ἀξίες, ἡ πίστη στὸν Θεὸ καὶ ἡ πίστη στὸν ἄνθρωπο. Τὸ καλύτερο παράδειγμα ποὺ τὸ ἐπιβεβαιώνει αὐτὸ εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι λιγότεροι ἄνθρωποι σήμερα ἀπευθύνονται σὲ ἕνα ἱερέα, καθὼς ἡ ἐξομολόγηση εἶναι μία ἀπὸ τὶς πιὸ ὠφέλιμες ψυχοθεραπεῖες, γεγονὸς ποὺ ἔχει ὁδηγήσει σὲ ὅλο καὶ πιὸ πλήρεις νευροψυχιατρικὲς κλινικές. Δεδομένου, ὅταν οἱ ἄνθρωποι χάνουν τὴν πίστη τους στὸν Θεό, στὶς περισσότερες περιπτώσεις χάνουν καὶ τὸ νόημα τῆς ζωῆς, καὶ ἔτσι οἱ ψυχίατροι ἀναγκάζονται νὰ εἶναι ἕνα εἶδος σύγχρονων ἐξομολόγων ποὺ πρέπει νὰ ἀκοῦν περισσότερο τὸν ἀσθενῆ τους, ἀντὶ νὰ τὸν «ἀπελευθερώνουν» ἀπὸ τὸ ψυχοπαθολογικό του βάρος.

Μιὰ ἐμπειρία ἀπὸ τὸν Ὑπερβατικὸ Διαλογισμό

Μια εμπειρία από τον Υπερβατικό Διαλογισμό

Στέφεν Κόουλμαν

ΜΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ

 

“προσοχή με τον Υπερβατικό Διαλογισμό και το κίνημα TM. Ενδέχεται να μοιάζει αθώο και χαλαρωτικό, αλλά κρύβει κινδύνους που καταστρέφουν την ψυχική υγεία, την κριτική σκέψη και την αληθινή πνευματική ανάπτυξη”

Σημ. entaksis: Ο Υπερβατικός Διαλογισμός (Transcendental Meditation – TM) είναι μια τεχνική διαλογισμού που δημιουργήθηκε και προωθήθηκε από τον Μαχαρίσι Γιόγκι στα μέσα του 20ού αιώνα. Η μέθοδος αυτή διαφημίστηκε ευρέως ως ένα εργαλείο για τη βελτίωση της ψυχικής υγείας, της ευεξίας και της πνευματικής ανάπτυξης. Πολλοί τονίζουν ότι, παρά τα φαινομενικά οφέλη, η μέθοδος μπορεί να προκαλέσει πνευματική σύγχυση, ψυχολογική αποστασιοποίηση και απόσπαση από την αληθινή πνευματική ζωή, καθώς βασίζεται σε διδασκαλίες και πρακτικές που δεν συνάδουν με τη χριστιανική παράδοση. Η προσωπική εμπειρία που ακολουθεί φωτίζει κάποιες από τις πτυχές αυτής της μεθόδου και τις επιπτώσεις της στην καθημερινή ζωή και την ψυχική υγεία.

Η πρώτη μου επαφή με τον Υπερβατικό Διαλογισμό (TM) ήταν όταν ο Μαχαρίσι Μαχές Γιόγκι εμφανίστηκε στην εκπομπή του Merv Griffin τη δεκαετία του 1970. Ήμουν τότε έφηβος και με γοήτευσε αυτός ο γελώντας γιόγκι. Η εικόνα του έμεινε χαραγμένη στο μυαλό μου για πολλά χρόνια. Χρόνια αργότερα, όταν βρήκα το βιβλίο του σε μια υπαίθρια αγορά, το διάβασα και αποφάσισα πως η «θεραπεία» του Μαχαρίσι για όλα τα προβλήματα του πλανήτη ήταν κάτι που έπρεπε να αποκτήσω.

Έψαξα με πείσμα και μετά από αρκετούς μήνες βρήκα έναν δάσκαλο TM που ζούσε περίπου μία ώρα μακριά από το σπίτι μου. Ήμουν τότε 23 ετών. Κλείσαμε ραντεβού και σύντομα «ενεγράφηκα» και μου διδάχθηκε η τεχνική.

Ενθουσιάστηκα με τον TM· ήταν σαν δώρο από τον Θεό. Μου έδωσε την ειρήνη που έψαχνα. Την απαραίτητη χαλάρωση που τόσο ποθούσα. Θύμωσα με την εκκλησία μου και σχολίασα πως μια εβδομάδα TM με βοήθησε περισσότερο από το να διαβάσω τη Βίβλο εκατό φορές. Ελπίζω να μην πρόσβαλα κανέναν Χριστιανό, αλλά αυτή ήταν η αλήθεια. Είχα τόσο μεγάλη εκτίμηση στον TM που μύησα και μερικούς φίλους μου.

Μετά από χρόνια, με τράβηξαν τα όμορφα φυλλάδια και ενημερωτικά δελτία που λάμβανα από το Maharishi International University (MIU). Ισχυρίζονταν πως ήταν από τα καλύτερα πανεπιστήμια.

Τό καρυώτικο μαντρί σέ νέες περιπέτειες…

Nεκτάριος Δαπέργολας

Τό καρυώτικο μαντρί σέ νέες περιπέτειες καταισχύνης. Δέν ἔφτανε ἡ κατάντια τῆς ὑποδοχῆς τοῦ ἀντίχριστου ἀφορισμένου (ἀλλά καί τό ὄνειδος τῆς σιωπῆς τῶν ὑπολοίπων, πού δέν παρέστησαν ἀλλά οὔτε καί ἀντέδρασαν ποτέ, διαχωρίζοντας τήν θέση τους), ἦρθε καί μία ἀνακοίνωση γιά νά ὁλοκληρώσει τό αἶσχος. Ἕνα πραγματικό σκουπιδόχαρτο, γεμᾶτο ψεύδη καί ἀνακρίβειες, ἀλλά καί μεστό ὑποκρισίας, πού προσπαθεῖ εἰς μάτην νά πείσει (ποιούς ἀνοϊκούς ἄραγε) ὅτι ἀφ’ ἑνός οἱ «ἅγιοι πατέρες» ἄσκησαν αὐστηρό ἔλεγχο στόν ἀντίχριστο (πραγματικά γελᾶμε μέ τό θράσος, εἰδικά ἄν θυμηθοῦμε τίς ἀγκαλιές, τά γέλια καί τά…πολυχρόνια) καί ὅτι ἀφ’ ἑτέρου θά ἦταν ἀντιπατερικό καί ἀντορθόδοξο νά τοῦ ἀρνηθοῦν τήν εἴσοδο (ποῦ νά ξέρουν τώρα δηλαδή ἀπό ἀγάπη καί πατερικό πνεῦμα καί οἱ παλιοί γεροντάδες, πού θά εἶχαν πετάξει στή θάλασσα κι αὐτόν κι ὅλη τήν κουστωδία του, μέ τό πού θά πλησίαζε τό δαιμονικό ποδάρι του στό Περιβόλι τῆς Παναγιᾶς)! Τό νέο γραπτό ἀνδραγάθημα, πού μυρίζει έντονα κλασική γοντικάκεια σοφιστική στρεψοδικία καί φέρεται νά τό συνυπογράφουν «ἃπαντες οἱ ἐν τῇ κοινῇ Συνάξει Ἀντιπρόσωποι καὶ Προϊστάμενοι τῶν εἴκοσιν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἄθω», ἀναφέρει ἐπί λέξει τά ἑξῆς:

«Τὶς τελευταῖες ἡμέρες παρακολουθοῦμε μὲ περισυλλογὴ τὴν δημόσια συζήτηση ποὺ ἄνοιξε μὲ ἀφορμὴ τὴν πρόσφατη ἐπίσκεψη τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Ἑλλάδας στὸ Ἅγιον Ὄρος, μὲ σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐνίοτε ἐκδηλώνουν ἀπορία, καχυποψία, εἰρωνεία ἢ καὶ θυμό. Ἐρωτήματα φορτισμένα, συχνὰ καλοπροαίρετα, ἀλλὰ καὶ παγιδευμένα σὲ μία θεώρηση περισσότερο ἀνθρώπινη παρὰ ἐκκλησιαστική. Κατανοοῦμε αὐτὲς τὶς ἐρωτήσεις. Δὲν τὶς ἀπορρίπτουμε. Ὅμως ὀφείλουμε νὰ ἀπαντοῦμε μὲ ἐκκλησιαστικὸ λόγο, ταπεινό, διακριτικό, ἐμπνευσμένο ἀπὸ τὴν Παράδοση, καὶ ταυτόχρονα νὰ ἐκθέτουμε τὴν πραγματικότητα ὅπως ἔχει.

Κυριακή Η Ματθαίου.«Περί ὁμοφροσύνης», π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[: Α΄Κορ.1, 10-17]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«ΠΕΡΙ ΟΜΟΦΡΟΣΥΝΗΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 9-8-1981]

(Β55)

Φαίνεται, αγαπητοί μου, ότι η παραβολή εκείνη του Κυρίου, που αναφέρεται εις τον αγρόν με τα ζιζάνια, ότι θα βρίσκει πάντοτε μία πραγμάτωση μέσα εις την ιστορίαν της Εκκλησίας. Δεν άργησε, πλάι στον σπόρο του σιταριού που έπεσε στην Εκκλησία της Κορίνθου, να φυτρώσουν και τα ζιζάνια. Ο απόστολος Παύλος, μετά την ίδρυσιν της Εκκλησίας της Κορίνθου, που τόσο την ηγάπησε, αλλά και που τόσο τον ελύπησε, ευρισκόμενος εις την Έφεσον, μαθαίνει από τα παιδιά της Χλόης, μιας χριστιανής της Κορίνθου, ότι στην Κόρινθο συμβαίνουν διχοστασίες, συμβαίνουν έριδες. Και τι ήταν οι έριδες; Αυτοί οι εγωισμοί, οι οποίοι φαίνεται δέρνουν πάντα τους ανθρώπους, δεν ξέρω, ίσως ιδιαίτερα εμάς τους Έλληνας, σε όλους τους τομείς της ζωής, σε όλους τους τομείς της ζωής. Στον επαγγελματικό τομέα, στον πολιτικό τομέα, στον κοινωνικό τομέα και εις τον θρησκευτικόν, δυστυχώς, τομέα.

Αυτό ακριβώς συνέβη στους Κορινθίους. Τι έγινε; Ποιος ξέρει τι ζιζάνια έσπειρε ο διάβολος μέσα στις ψυχές των ανθρώπων, να θέλουν να «φανούν». Διότι ήσαν πρώτα στη ζωή τους βεβαίως οι άνθρωποι που εφαίνοντο κοινωνικά. Τώρα άλλαξαν τοποθέτηση. Τώρα γινήκαν Χριστιανοί. Τώρα πρέπει πάλι να «φαίνονται» καλά. Πρέπει να φαίνονται όμορφα. Πρέπει να φαίνονται ότι είναι σπουδαίοι. Πού όμως; Μέσα εις την Εκκλησία. Δεν αντελήφθησαν το πνεύμα του Ευαγγελίου. Δεν αντελήφθησαν ότι η ταπείνωσις και η αγάπη είναι εκείνη που πρέπει να επικρατεί μέσα εις την Εκκλησίαν.

Και άρχισαν οι φατρίες, τα κόμματα. Ξεσηκώθηκε κάποιος να λέγει ότι «ο Παύλος, ναι, είναι Απόστολος, αλλά ο λόγος του δεν είναι τόσο ωραίος όσο ωραίος είναι ο λόγος του Απολλώ, του μορφωμένου. Εκείνου ο οποίος είχε παιδεία, μόρφωση λάμπουσα, αστράπτουσα μόρφωση. Είχε έλθει από την Αλεξάνδρεια, ήτο πάρα πολύ μορφωμένος, ήταν ρήτωρ. Όταν λοιπόν ωμίλει, συνήρπαζε τα πλήθη. Καλός ο Παύλος, αλλά… πιο καλός είναι όμως ο Απολλώ». Μερικοί, αφού χωρίστηκαν οι Χριστιανοί εις τους οπαδούς του Παύλου -απόντος του Παύλου, αγαπητοί μου, και αγνοούντος του Παύλου· όπως αγνοούντος και του Απολλώ. Και οι δυο ήσαν απόντες!- Μερικοί έγιναν οπαδοί του Παύλου. Άλλοι έγιναν οπαδοί του Απολλώ. Κάποια τρίτη μερίδα έλεγαν ότι… «για σταθείτε, ούτε ο Απολλώ, ούτε ο Παύλος. Διότι πέρα και πάνω από όλους αυτούς, είναι ο κορυφαίος των Αποστόλων ο Πέτρος, ο Κηφάς». Κηφάς θα πει Πέτρος. «Εμείς λοιπόν θα ανήκομε εις τον Πέτρον». Κάποια τέταρτη μερίδα είπαν: «Μα τι θα πει του Παύλου, τι θα πει του Απολλώ, και τι θα πει του Πέτρου. Εμείς είμαστε του Χριστού. Τέταρτη μερίδα, λοιπόν. Εμείς είμαστε του Χριστού».

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς Η Ματθαίου.Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Η΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Κατά Ματθαίον, κεφάλαιο ΙΔ΄, εδάφια 14-22

14 Καὶ ἐξελθὼν ὁ ᾿Ιησοῦς εἶδε πολὺν ὄχλον, καὶ ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾿ αὐτοῖς καὶ ἐθεράπευσε τοὺς ἀρρώστους αὐτῶν. 15 Ὀψίας δὲ γενομένης προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· ἔρημός ἐστιν ὁ τόπος καὶ ἡ ὥρα ἤδη παρῆλθεν· ἀπόλυσον τοὺς ὄχλους, ἵνα ἀπελθόντες εἰς τὰς κώμας ἀγοράσωσιν ἑαυτοῖς βρώματα. 16 Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· οὐ χρείαν ἔχουσιν ἀπελθεῖν· δότε αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν. 17 Οἱ δὲ λέγουσιν αὐτῷ· οὐκ ἔχομεν ὧδε εἰ μὴ πέντε ἄρτους καὶ δύο ἰχθύας. 18 Ὁ δὲ εἶπε· φέρετέ μοι αὐτοὺς ὧδε. 19 Καὶ κελεύσας τοὺς ὄχλους ἀνακλιθῆναι ἐπὶ τοὺς χόρτους, λαβὼν τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τοὺς δύο ἰχθύας, ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν εὐλόγησε, καὶ κλάσας ἔδωκε τοῖς μαθηταῖς τοὺς ἄρτους, οἱ δὲ μαθηταὶ τοῖς ὄχλοις. 20 Καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν, καὶ ἦραν τὸ περισσεῦον τῶν κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις. 21 Οἱ δὲ ἐσθίοντες ἦσαν ἄνδρες ὡσεὶ πεντακισχίλιοι χωρὶς γυναικῶν καὶ παιδίων. 22 Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν ὁ ᾿Ιησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

14 Όταν λοιπόν ο Ιησούς βγήκε από το ερημικό καταφύγιό Του, είδε πολύ λαό, και τους σπλαχνίσθηκε και θεράπευσε τους αρρώστους τους. 15 Καθώς όμως πλησίαζε να βραδιάσει, Tον πλησίασαν οι μαθητές Του και Του είπαν:

Ἠ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς Η Ματθαίου. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Η΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Α΄προς Κορινθίους, κεφάλαιο Α΄, εδάφια 10-17

10 Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα, ἦτε δὲ κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοῒ καὶ ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ. 11 Ἐδηλώθη γάρ μοι περὶ ὑμῶν, ἀδελφοί μου, ὑπὸ τῶν Χλόης ὅτι ἔριδες ἐν ὑμῖν εἰσι.

12 Λέγω δὲ τοῦτο, ὅτι ἕκαστος ὑμῶν λέγει· ἐγὼ μέν εἰμι Παύλου, ἐγὼ δὲ ᾿Απολλώ, ἐγὼ δὲ Κηφᾶ, ἐγὼ δὲ Χριστοῦ. 13 Μεμέρισται ὁ Χριστός; Μὴ Παῦλος ἐσταυρώθη ὑπὲρ ὑμῶν; Ἤ εἰς τὸ ὄνομα Παύλου ἐβαπτίσθητε; 14 Εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ ὅτι οὐδένα ὑμῶν ἐβάπτισα εἰ μὴ Κρίσπον καὶ Γάϊον, 15 ἵνα μή τις εἴπῃ ὅτι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα ἐβάπτισα. 16 Ἐβάπτισα δὲ καὶ τὸν Στεφανᾶ οἶκον· λοιπὸν οὐκ οἶδα εἴ τινα ἄλλον ἐβάπτισα. 17 Οὐ γὰρ ἀπέστειλέ με Χριστὸς βαπτίζειν, ἀλλ᾿ εὐαγγελίζεσθαι, οὐκ ἐν σοφίᾳ λόγου, ἵνα μὴ κενωθῇ ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν.Τρεμπέλα

10 Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να ομολογείτε όλοι την ίδια πίστη και να μην υπάρχουν μεταξύ σας διαιρέσεις˙ αλλά να είστε αρμονικά ενωμένοι, με τα ίδια φρονήματα όλοι σας και με τις ίδιες γνώμες και αποφάσεις.

Ἐθνομάρτυρας π. Δημήτριος Μουστίκος.

Μουστίκος Δημήτριος († 25 Ιουλίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Παναγίτσα Πέλλας, στην Ιερά Μητρόπολη Εδέσσης και Πέλλης.

Ο π. Δημήτριος Μουστίκος καταγόταν από την Καστανιά της Σάμου και ήταν Εφημέριος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου του χωριού Παναγίτσας της Μητροπόλεως Εδέσσης.

3 Αὐγούστου. † ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Δαλμάτου, Φαύστου καὶ Ἰσαακίου ὁσίων. Θεοκλητοῦς ὁσίας, Σαλώμης τῆς μυροφόρου, Θεοδώρας τῆς ἐν Θεσσαλονίκῃ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυριακῆς η´ ἐπιστολῶν Α´ Κορ. α´ 10-17).

Α Κορ. 1,10        Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα, ἦτε δὲ κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοΐ καὶ ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ.

Α Κορ. 1,10               Σας παρακαλώ δε, αδελφοί μου, στο όνομα και εξ ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού να είσθε όλοι ομόφωνοι και να λέγετε σαν από μια καρδία, την ίδια ομολογία της πίστεώς σας και να μη υπάρχουν μεταξύ σας σχίσματα και διαιρέσεις, αλλά να είσθε συγκρατημένοι, κατηρτησμένοι και ενωμένοι μεταξύ σας με τα αυτά φρονήματα και με την αυτήν γνώμην.