ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑΣΤΟΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑ ΚΑΙ ΜΥΡΟΒΛΗΤΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟ«Ἐμοὶ δὲ λίαν ἐτιμήθησαν οἱ φίλοι σου, ὁ Θεός, λίαν ἐκραταιώθησαν αἱ ἀρχαὶ αὐτῶν(:Από εμένα με μεγαλοπρέπεια τιμήθηκαν οι φίλοι Σου, Θεέ μου, και οι αρχές της καταβολής και της ύπαρξής τους και εν γένει η δύναμη και επιρροή τους κάτω από το προστατευτικό Σου χέρι υπήρξαν εξόχως ισχυρές και αδιάσειστες)»[Ψαλμ.138,14], λέγει εκείνος ο Δαβίδ, ο πιο θεόπνευστος από τους ψαλμωδούς που υπήρξαν ποτέ. Αρχές του χορού των Αποστόλων είναι οι κορυφαίοι, του καταλόγου των προφητών όσοι κατονομάστηκαν ότι είχαν αξιωθεί την θεοπτία, των δε ιερών διδασκάλων και όλης της ομηγύρεως των οσίων όσοι ονομάστηκαν μεγάλοι σύμφωνα με την υπόσχεση του κοινού Σωτήρος όλων μας[ βλ. Ματθ.5,19: «Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν(: Αφού λοιπόν οι εντολές έχουν κύρος και ισχύ ακατάλυτη, οποιοσδήποτε παραβεί μία κι από εκείνες ακόμη τις εντολές μου που φαίνονται πολύ μικρές και διδάξει έτσι τους ανθρώπους, να τις θεωρούν δηλαδή μικρές κι ασήμαντες, θα κηρυχθεί ελάχιστος και τελευταίος στην Βασιλεία των ουρανών. Εκείνος όμως που θα εφαρμόσει όλες ανεξαιρέτως τις εντολές και θα διδάξει και τους άλλους να τις τηρούν, αυτός θα ανακηρυχθεί μεγάλος στην Βασιλεία των ουρανών. Κι αυτές λοιπόν τις εντολές που οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι παραμερίζουν με τις ανθρώπινες παραδόσεις τους, πρέπει να τις προσέχετε και να τις εφαρμόζετε)»], όπως και των μαρτύρων του Χριστού οπωσδήποτε οι μεγαλομάρτυρες.Ανάμεσα σ’ αυτούς τους τελευταίους διαπρέπει λαμπρώς εξέχοντας από τους περισσότερους ο άγιος που υμνείται και τιμάται εξαιρέτως από εμάς, ο εντόπιος και συμπολίτης μας πολιούχος, το μέγα θαύμα της οικουμένης, το μέγα ωράισμα της Εκκλησίας, ο σε όλα σπουδαίος και θαυματουργός και μυροβλύτης Δημήτριος. Αλλά τάχα ανάμεσα μεν στους μάρτυρες αυτούς είναι σαν ανάμεσα στα άστρα μέγας φωστήρας έχοντας την θέση της αΐδιας ζωής[Φιλιπ.2,16: «Λόγον ζωῆς ἐπέχοντες, εἰς καύχημα ἐμοὶ εἰς ἡμέραν Χριστοῦ, ὅτι οὐκ εἰς κενὸν ἔδραμον οὐδὲ εἰς κενὸν ἐκοπίασα(:Και κρατάτε σταθερά και εφαρμόζετε τον λόγο του Ευαγγελίου, που έχει ζωτικότητα και μεταδίδει ζωή. Και θέλω να γίνετε άμεμπτοι και να κρατάτε τον λόγο του Ευαγγελίου, για να είστε την ημέρα της δευτέρας παρουσίας του Χριστού καύχημά μου, που θα μαρτυρεί και θα αποδεικνύει ότι δεν έτρεξα ανώφελα, ούτε κουράστηκα μάταια, αλλά η διδασκαλία μου και οι κόποι μου έφεραν πλούσιους καρπούς)»] και περιλαμπόμενος λαμπρώς με τις θεαυγείς ακτίνες και υπερβάλλοντας σε λάμψη τους περισσότερους, προφητική όμως χάρη δεν απέκτησε; Ή, ενώ καταγλαΐσθηκε με προφητική δύναμη, απαξιώθηκε αποστολικής και διδασκαλικής διακονίας και προεδρίας; Ή, ενώ ήταν εμπράκτως στολισμένος με αυτές, υστέρησε σε άσκηση οσίων και της κατά το παράδειγμα τούτων λαμπρότητας δια βίου; Όχι βέβαια. Αλλά άλλους ακολουθώντας, με άλλους εξισούμενος, άλλων προϊστάμενος, και μερικούς υπερβάλλοντας κατά πολύ, παραμένει σε όλα μοναδικός ή μαζί με ολίγους· μόνος του κρατεί μέσα του μαζεμένα όλων τα χαρίσματα, όπως συν Θεώ θα αποδείξει ο λόγος στην συνέχεια και μόνος του δικαιούται να καρπώνεται όλες μαζί τις ευφημίες που οφείλονται σε όλους.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκά 8,26-39]Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΓΕΡΓΕΣΗΝΩΝ[:Υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ.8,28-34]«Καὶ ἐλθόντι αὐτῷ εἰς τὸ πέραν εἰς τὴν χώραν τῶν Γεργεσηνῶν ὑπήντησαν αὐτῷ δύο δαιμονιζόμενοι ἐκ τῶν μνημείων ἐξερχόμενοι, χαλεποὶ λίαν, ὥστε μὴ ἰσχύειν τινὰ παρελθεῖν διὰ τῆς ὁδοῦ ἐκείνης. Καὶ ἰδοὺ ἔκραξαν λέγοντες· τί ἡμῖν καὶ σοί, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ Θεοῦ; Ἦλθες ὧδε πρὸ καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς;(:Και όταν ο Κύριος ήλθε στην απέναντι όχθη, στη χώρα των Γεργεσηνών, Τον συνάντησαν δύο δαιμονισμένοι που έβγαιναν από τα μνήματα που υπήρχαν εκεί, στα οποία ευχαριστιούνταν να κατοικούν. Ήταν και οι δύο επιθετικοί και πολύ επικίνδυνοι˙ τόσο, ώστε να μην μπορεί κανείς να περάσει απ’ τον δρόμο εκείνο. Και ξαφνικά απ’ τον φόβο τους κραύγασαν δυνατά και είπαν: “Ποια σχέση υπάρχει ανάμεσα σε μας και σε σένα, Ιησού, υιέ του Θεού; Ήλθες εδώ πρόωρα, πριν από τον καιρό της παγκόσμιας κρίσεως, για να μας βασανίσεις;”)»[Ματθ.8,28-29].Επειδή ο κόσμος θεωρούσε τον Ιησού ακόμη ως έναν απλό άνθρωπο, ήρθαν τώρα οι δαίμονες και ανακηρύσσουν την θεότητά Του. Και αυτοί που την τρικυμισμένη πρώτα και τώρα, έπειτα από την εντολή Του, ησυχασμένη θάλασσα, δεν την άκουγαν που μαρτυρούσε με την απότομη γαλήνευσή της την ομολογία του Δημιουργού της, άκουγαν τους δαίμονες που κραύγαζαν αυτά, που ακριβώς και εκείνη κραύγαζε με τη γαλήνη της. Κι έπειτα, για να μη θεωρηθεί ότι η διακήρυξη αυτή των δαιμόνων απέβλεπε στην κολακεία του Ιησού που λίγο πριν με ένα πρόσταγμά Του είχε επιβληθεί στα στοιχεία της φύσης και είχε κοπάσει την τρικυμία, φωνάζουν δυνατά, βασιζόμενοι στην πείρα τους και λέγουν: «Ήρθες εδώ πρόωρα για να μας βασανίσεις;». Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ομολογούν την έχθρα τους προς τον Κύριο, για να μη θεωρηθεί ύποπτη κολακείας η παράκλησή τους· γιατί δέχονταν αόρατα χτυπήματα και τους έδερνε χειρότερη από όσο την θάλασσα τρικυμία κι ένιωθαν να τρυπιούνται και να καίγονται και να παθαίνουν αθεράπευτα κακά και από την παρουσία Του μονάχα.Πραγματικά, επειδή κανένας δεν είχε την τόλμη να τους πλησιάσει μέχρι τότε, ο ίδιος ο Χριστός έρχεται προς αυτούς. Και ο μεν Ματθαίος λέγει ότι Του έλεγαν: «Ἦλθες ὧδε πρὸ καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς;(:Ήρθες εδώ να μας βασανίσεις, πριν έλθει ο προκαθορισμένος καιρός της κρίσεως και της τιμωρίας μας;)»[Ματθ.8,29], ενώ οι άλλοι ευαγγελιστές πρόσθεσαν ότι Τον παρακαλούσαν και Τον εξόρκιζαν για να μην τους ρίξει στην άβυσσο[πρβ. Μάρκ. 5,10: «Καὶ παρεκάλει αὐτὸν πολλὰ ἵνα μὴ ἀποστείλῃ αὐτοὺς ἔξω τῆς χώρας(:Και παρακαλούσε πολύ τον Ιησού να μην τους στείλει έξω από τη χώρα εκείνη)» και Λουκ.8,51: «Καὶ παρεκάλει αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν(:Και τα δαιμόνια αυτά με το στόμα του δαιμονισμένου Τον παρακαλούσαν να μην τα διατάξει να πάνε στα τρίσβαθα του Άδη)»· διότι νόμιζαν ότι έφτασε γι’ αυτούς η κόλαση και φοβήθηκαν ότι θα τιμωρηθούν πλέον.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκά 8, 26-39]Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίουμε θέμα:«ΑΠΟΔΕΧΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΑΡΝΟΥΜΕΝΟΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ»[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 24-10-1982](Β78)«Ἠρώτησαν αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆθος ἀπελθεῖν ἀπ᾿ αὐτῶν· ὁ δὲ ἀνήρ ἐδέετο αὐτοῦ εἶναι σὺν αὐτῷ».Από τότε, αγαπητοί μου, που ήλθε ο Κύριος εις τον κόσμον και οι άνθρωποι άκουσαν για τ΄όνομά Του, ουσιαστικά χωρίστηκαν σε δύο στρατόπεδα. Σε εκείνους που απεδέχθησαν τον Χριστόν και εις εκείνους οι οποίοι απώθησαν τον Χριστόν. Η σημερινή ευαγγελική περικοπή δίδει την εικόνα, αυτή, ανάγλυφη. Πώς δηλαδή ο μεν δέχεται, οι δε απωθούν. Και πράγματι, αυτός ο πρώην δαιμονιζόμενος, ο οποίος είχε δαιμόνια πολλά, από χρόνου ικανού και ήτο αντικοινωνικότατος και επικινδυνωδέστατος κοινωνικά, αυτός που δεν έμενε ούτε σε σπίτι, παρά στους αγρούς και στα μνήματα, και αλυσοδένετο και τα έσπαζε τα δεσμά, αυτός ο άνθρωπος, σωφρονών και ιματισμένος και ευγνωμονών κάθεται στα πόδια του Ιησού και Τον παρακαλεί να είναι μαζί Του.Αντιθέτως, οι Γεργεσηνοί, οι συμπατριώται του, στην πόλιν των οποίων ο Κύριος ήδη πήγαινε, όταν άκουσαν τα γενόμενα, πώς οι δαίμονες έφυγαν από τον συμπατριώτην των, τον πρώην δαιμονισμένο, μπήκαν μέσα εις τους χοίρους και οι χοίροι επνίγησαν, χιλιάδες χοίροι, τότε επήγαν όλοι να δουν τον Κύριον και εφοβήθησαν και παρεκάλεσαν τον Κύριον να φύγει όχι μόνον από την πόλιν των, αλλά και από τα περίχωρα της πόλεώς των, διότι… διότι «ἐφοβήθησαν φόβον μέγαν». Και ο Κύριος, αφού Τον παρεκάλεσαν να μην μπει εις την πόλη τους, τότε έκανε μεταβολή, ξαναμπήκε στο πλοιάριο και πέρασε απέναντι στη λίμνη, από τη λίμνη.Και γεννιέται ένα ερώτημα: Οι άνθρωποι αποδέχονται και απωθούν; Δηλαδή όταν Ενηνθρώπησε ο Υιός του Θεού και ήλθε στον κόσμον, οι άνθρωποι δεν ανεγνώρισαν τον Δημιουργόν των; Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι Τον δέχονται ευχαρίστως και οι άνθρωποι που στέκονται εχθρικά απέναντί Του και αρνητικά; Ναι, αγαπητοί μου. Αυτό είναι μία πραγματικότητα. Και αυτή η πραγματικότητα συνεχίζεται. Όχι μόνον τότε που ο Κύριος ήλθε. Γιατί ο Κύριος ήλθε εφάπαξ. Και έρχεται πάντοτε. Την στάση τους οι άνθρωποι την καθορίζουν απέναντι εις το πρόσωπο του Χριστού, ή θετική, ή αρνητική.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ[: Β΄Τιμ. 2,1-10]«Σὺ οὖν, τέκνον μου, ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, καὶ ἃ ἤκουσας παρ' ἐμοῦ διὰ πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα παράθου πιστοῖς ἀνθρώποις, οἵτινες ἱκανοὶ ἔσονται καὶ ἑτέρους διδάξαι. Σὺ οὖν κακοπάθησον ὡς καλὸς στρατιώτης ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. Οὐδεὶς στρατευόμενος ἐμπλέκεται ταῖς τοῦ βίου πραγματείαις, ἵνα τῷ στρατολογήσαντι ἀρέσῃ. ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ στεφανοῦται, ἐὰν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ. Τὸν κοπιῶντα γεωργὸν δεῖ πρῶτον τῶν καρπῶν μεταλαμβάνειν. Νόει ἃ λέγω· δῴη γάρ σοι ὁ Κύριος σύνεσιν ἐν πᾶσι(:Εσύ, λοιπόν, παιδί μου, αντίθετα με αυτούς που με απαρνήθηκαν, να ενδυναμώνεσαι με τη χάρη που μας δίνει ο Ιησούς Χριστός, όταν είμαστε ενωμένοι μαζί Του. Και όσα άκουσες από μένα μπροστά σε πολλούς μάρτυρες, αυτά να τα εμπιστευθείς ως πολύτιμο θησαυρό σε ανθρώπους πιστούς, που δεν θα τα νοθεύουν ούτε θα τα προδίδουν, αλλά θα είναι ικανοί να τα διδάξουν και σε άλλους. Εσύ λοιπόν κακοπάθησε σαν καλός στρατιώτης του Ιησού Χριστού. Όταν κάποιος υπηρετεί ως στρατιώτης, δεν μπλέκεται στις υποθέσεις και τις φροντίδες της καθημερινής ζωής, για να είναι αρεστός σε εκείνον που τον στρατολόγησε. Και αν κανείς παίρνει μέρος σε αθλητικούς αγώνες, δεν στεφανώνεται με το στεφάνι της νίκης, εάν δεν αγωνιστεί σύμφωνα με τους αθλητικούς κανόνες. Ο γεωργός που κοπιάζει για να καλλιεργήσει το χωράφι του πρέπει πρώτος να απολαμβάνει τους καρπούς που θα συνάξει. Έτσι και εσύ· από το πνευματικό χωράφι που καλλιεργείς, καρποφόρως πρέπει να απολαμβάνεις πρώτος την παρηγοριά, την τιμή και τη συντήρησή σου. Προσπάθησε να καταλάβεις την αλληγορική σημασία αυτών που σου λέω. Και θα την κατανοήσεις· σου εύχομαι να σου δώσει ο Κύριος σύνεση, για να τα διακρίνεις όλα)»[Τιμ. Β΄2, 1-7].
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα των αχειροτόνητων σχισματικών της Ουκρανίας το βράδυ της 10ης Οκτωβρίου ο ψευδοΚιέβου Σέργιος Ντουμένκο που φέρει το όνομα «Επιφάνιος», μαζί με τον εκπρόσωπο του πατριάρχη Βαρθολομαίου Μιλήτου Απόστολο και τον πολιτικό διοικητή του Αγίου Όρους Αλκιβιάδη Στεφανή έφτασαν στη Μονή Ιβήρων.Την «λαμπρή» αυτή συνοδεία υποδέχθηκε ο θλιβερός Αρχιμανδρίτης Ναθαναήλ με τους αδελφούς του, γράφει το δημοσίευμα, αν και στις φωτογραφίες δεν ξέρουμε πόσοι «αδελφοί» τελικά τον υποδέχθηκαν.
Ἁγιορείτικη Κελλιώτικη Φωνή.Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 1//14.10.2025.Ἁγίας Σκέπης Ὑπεραγίας Θεοτόκουκαί Ἁγίου Ἰωάννου Κουκουζέλη.Ἀπὸ κάτω ἀριστερά….1….μητρ. Μιλητουπόλεως Ἀπόστολος, Φαναρίου. 2…. κ. Ἐπιφάνιος Ντουμένκο.3… Πρωτοεπιστάτης Ἀβραὰμ μ., Λαυριώτης.. 4.… Πολιτικὸς διοικητὴς Α.Ο., Ἀλκ. Στεφανής.Πάνω ἀπὸ ἀριστερά…5…. Γαβριηλ ἱμ.»Κατσουλιέρης«, ἐπιστάτης. 6…. Σισώης μ., Ἐπιστάτης Μονῆς Ξενοφῶντος.Ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι… τέσσερις -4- ρασοφόροι καί δύο-2- λαϊκοί …εἶναι συνοδεία τοῦ κ. Ἐπιφανίου…Ὡς Ἁγιορεῖτες, δυστυχῶς, τὸ ζήσαμε καὶ αὐτό… ὁ σχισματοαιρετικὸς οὐνίτης κ. Ἐπιφάνιος Ντουμένκο, νὰ λειτουργεῖ (παραχώρηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου) ἐντὸς τοῦ Ἁγίου Ὄρους… ὤ… τί κατάπτωση πνευματική…!!!..Μπορεῖ ἡ πλειοψηφία τῆς Ἱερᾶς Κοινότητας Ἁγίου Ὄρους νὰ μὴν ἔδωσε εὐλογία γιὰ ἐπίσημη ὑποδοχὴ (ὅπως ξεκάθαρα δείχνουν ὅλα τὰ στοιχεῖα … ), ἡ ὑποχώρηση-ΠΤΩΣΗ εἶναι ὄντως γεγονός … ἀνεπίτρεπτον !!!Ἡ ἄνωθεν φωτογραφία… μαρτυρεῖ τά τεκταινόμενα τῆς ὑποδοχῆς…Οἱ ἐν Ἁγίῳ Ὄρει διοικοῦντες μὴ ἀναλογιζόμενοι τὸν ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΜΟΛΥΣΜΟ ποὺ θὰ μεταφέρουν στοὺς ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ… ἔχουν πνευματικὲς εὐθύνες… θὰ λογοδοτήσουν στὸ φοβερὸ βῆμα τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ …Ο ΜΟΛΥΣΜΟΣ ὡς γάγγραινα πνευματικὴ θὰ μεταδίδεται μὲ συλλείτουργα καὶ συμπροσευχὲς «ἀλλήλων ἀσπαζόμενοι…».
❈ Ἕνας ἄνθρωπος πού ἔζησε καί αἰσθάνθηκε τή Θεία Χάρη, πού χάρηκε καί αἰσθάνθηκε τόν Θεό μέσα στήν λατρεία, μέσα στήν Θεία Λειτουργία, λέει:
- Τί ὡραῖα ἦταν ἀπόψε στή ἀγρυπνία! Πόσο ὡραῖα ἤτανε!Ἀλλά δέν μπορεῖ νά τό περιγράψει. Γιατί; Γιατί εἶναι βίωμα ἄκτιστο, εἶναι τό βίωμα τοῦ ἀκτίστου Θεοῦ.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Σαββάτου κ´ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. α΄ 8-11).
Β Κορ. 1,8 Οὐ γὰρ θέλομεν ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, ὑπὲρ τῆς θλίψεως ἡμῶν τῆς γενομένης ἡμῖν ἐν τῇ Ἀσίᾳ, ὅτι καθ᾿ ὑπερβολὴν ἐβαρήθημεν ὑπὲρ δύναμιν, ὥστε ἐξαπορηθῆναι ἡμᾶς καὶ τοῦ ζῆν·
Β Κορ. 1,8 Δεν θέλομεν δε να αγνοήτε, αδελφοί, την θλίψιν που μας ευρήκεν εις την Ασίαν, διότι εταλαιπωρήθημεν παρά πολύ υπερβολικά μεγάλο βάρος θλίψεων και δοκιμασιών έπεσεν επάνω μας, παραπάνω από την δύναμίν μας, ώστε να χάσωμεν κάθε ελπίδα και δι' αυτήν ακόμη την ζωήν μας.