π. Θ.Ζήσης, ἐπικαιρότητα (Ὄκτ 2025) περὶ (α) Πρόσ. Ἀριθμοῦ, (β) Συνεδρίου 100 ἐτῶν περιοδικοῦ «Θεολογία»

.

–https://youtu.be/eET2kKGpJ_0 – katihisis

(α) Σέ πολλές χῶρες τῆς Εὐρώπης οἱ λαοί ἀντιστέκονται καί ἀντιδροῦν, στήν Ἑλλάδα ὑποδουλώνονται στήν ψηφιακή σκλαβιά. (β) Τό περιοδικό «Θεολογία» δέν διακονεῖ πλέον τήν Ὀρθόδοξη Θεολογία, ἀλλά τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τήν Ἱερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης».



Τήν Κυριακή, 5 Ὀκτωβρίου 2025 στήν αἴθουσα τῆς Ἑταιρείας Ὀρθοδόξων Σπουδῶν (Σούτσου 3) καί στό καθιερωμένο κυριακάτικο μάθημα (ὧρες 11:30 – 13:000) ὁ Πρωτοπρεσβύτερος καθηγητής π. Θεόδωρος Ζήσης ὁμίλησε γιά δύο θέματα ἐπικαιρότητας: (α) Νέες ἐξελίξεις καί πληροφορίες γιά τό θέμα τοῦ Προσωπικοῦ Ἀριθμοῦ καί τῆς ἠλεκτρονικῆς ταυτότητας καί (β) Σχετικά μέ τό Συνέδριο τῆς Θεσσαλονίκης γιά τά ἑκατό (100) χρόνια τοῦ περιοδικοῦ «Θεολογία».

Στό πρῶτο θέμα ἀνέγνωσε τούς τίτλους δεκαπέντε (15) ἄρθρων, Ἑλλήνων καί ξένων εἰδικῶν, γιά τό φακέλλωμα σέ ὅλες τίς ἐκφάνσεις τῆς ζωῆς καί τήν προσβολή τῶν προσωπικῶν δεδομένων, πού ἐπιχειροῦν παγκόσμια κέντρα ἐλέγχου, καί στήν συνέχεια ἀπό ἕξι ἄρθρα σταχυολόγησε τίς σχετικές ἀναλύσεις.

Στό δεύτερο θέμα, γιά τό Συνέδριο τοῦ περιοδικοῦ «Θεολογία» στήν Θεσσαλονίκη ἐπεσήμανε, ὅτι ὑπάρχει ἀλλαγή πορείας τοῦ περιοδικοῦ ἀπό τήν Ὀρθοδοξία στόν Οἰκουμενισμό καί, ἀνάμεσα στά ἄλλα ἐπιχειρήματα, φανέρωσε ἀντορθόδοξες θέσεις τοῦ διευθυντοῦ τοῦ περιοδικοῦ, Ἀλέξανδρου Κατσιάρα, πού ἦταν καί ὁ ἰθύνων νοῦς τοῦ Συνεδρίου, τίς ὁποῖες διετύπωσε πρό πολλών ἐτῶν στό ὀγκῶδες βιβλίο του «Ὅταν ὁ Θεός πεθαίνει». Δέν παρέλειψε νά ἀναφερθεῖ καί στήν ἐνισχυτική τοῦ Οἱκουμενισμοῦ παρουσία τοῦ πατριάρχου Βαρθολομαίου στήν Θεσσαλονίκη, ὡς καί στίς φθαρτικές τῆς Ὀρθοδοξίας ἐνέργειες τοῦ νέου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Φιλοθέου, ὁ ὁποῖος προκλητικά καί ταχύτατα στρέφει τήν Μητρόπολη, τούς Ἱερεῖς καί τό Ποίμνιο, ἀπό τήν Ὀρθοδοξία στόν Οἰκουμενισμό καί στήν ἐκκοσμίκευση.

***

Πρώτο μέρος – Δεύτερο μέρος – Τρίτο μέρος.

Κυριακή Στ Λουκᾶ:«Τό φαινόμενο τοῦ δαιμονισμοῦ», π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ΛΟΥΚΑ[: Λουκά 8,26-39]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΟΥ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 20-10-1996]

(Β346)

Μας καταλαμβάνει φόβος, αγαπητοί μου, κάθε φορά που έχομε ευαγγελική περικοπή, που αναφέρεται εις τους δαίμονες και τους δαιμονισμένους ανθρώπους, δηλαδή θύματα των δαιμόνων.

Ο Κύριος είχε περάσει στην ανατολική όχθη της λίμνης Γενησαρέτ, ακριβώς για να συναντήσει αυτόν τον περιγραφόμενον δαιμονισμένον άνδρα, που ακούσαμε στην ευαγγελική περικοπή. Και τον ελευθέρωσε. Και όπως γράφει ο ευαγγελιστής Ιωάννης: «Εἰς τοῦτο ἐφανερώθη ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ἵνα λύσῃ τὰ ἔργα τοῦ διαβόλου». Γι'αυτό φανερώθηκε. Για να λύσει τα έργα του διαβόλου. Και έργο του διαβόλου είναι να κατέχει την κτίσιν και τον άνθρωπο. Και να εμποδίζει την επέμβαση του Θεού. Και η άλογος κτίσις δαιμονίζεται πάντοτε για καταστροφή. Και πρόχειρο παράδειγμα, ο δαιμονισμός των δύο χιλιάδων χοίρων που απεπνίγησαν εις την λίμνην.

Αλλά δαιμονίζεται και ο άνθρωπος. Και το φάσμα του δαιμονισμού είναι ευρύτατο. Από τον δαιμονισμένο άνθρωπο της σημερινής ευαγγελικής περικοπής, που ζούσε μόνος έξω στην ύπαιθρο σαν θηρίο, μέχρι τον δαιμονισμό των κατοίκων των Γεργεσών, που δεν ήθελαν να τους επισκεφθεί ο Κύριος, και μέχρι τον δαιμονισμό των χοιροβοσκών, που ασκούσαν επάγγελμα μη επιτρεπτόν από τον Θεόν. Βλέπετε, ευρύτατο είναι το φάσμα των δαιμονισμένων ανθρώπων.

Μαγαριστές καί μιαντῆρες…

Νεκτάριος Δαπέργολας

Καί νά λοιπόν πού αὐτό τό γνωστό πλέον ζοφερό κομμάτι τοῦ Ἁγίου Ὅρους συνεχίζει νά προκαλεῖ βάναυσα τίς ὀρθόδοξες συνειδήσεις. Ἡ τελευταία πολύ μεγάλη πρόκληση ἦταν, ὡς γνωστόν, ἡ θερμή ὑποδοχή πού ἐπιφυλάχθηκε ἀπό τά γνωστά πλέον 6-7 μοναστήρια τῆς ἐκτροπῆς πρός τό βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως πού ὑποδύεται τόν Ἕλληνα πρωθυπουργό. Ἡ νέα πρόκληση λαμβάνει χώρα αὐτές τίς ἡμέρες καί δέν εἶναι βεβαίως ἄλλη ἀπό τήν ἐπίσκεψη ἑνός ἄλλου βδελύγματος: ἐκείνου τοῦ ἀχρείου πού παριστάνει τόν μητροπολίτη Κιέβου καί τόν προεξάρχοντα τῆς Οὐκρανικῆς Ψευτοεκκλησίας, παρέα μέ μερικούς ἀκόμη Οὐκρανούς ψευτοκληρικούς, ἀλλά καί μέ συνοδό ἕνα ἀπό αὐτούς τούς γνωστούς (ἄνευ ποιμνίου καί χαρτοφυλακίου) Φαναριῶτες ἐπισκόπους.

Μία ἐπίσκεψη μάλιστα πού ἐξελίσσεται περίπου πραξικοπηματικά, καθότι ἡ συντριπτική πλειονότητα τῶν μονῶν εἶναι ἀντίθετη καί τό κλίμα ἀπέναντι στόν Οὐκρανό σαλτιμπάγκο ἐχθρικό. Πρᾶγμα ὅμως βεβαίως πού οὔτε τον Ψευτο-Ἐπιφάνιο (Σέργιος εἶναι τό σωστό του ὄνομα) Ντουμένκο ἐπτόησε, οὔτε τόν πολιτικό διοικητή Στεφανῆ, οὔτε τά ἄντρα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί προκεχωρημένα φυλάκια τοῦ Φαναρίου, ὅπως ἡ Ξενοφῶντος, ἡ Παντοκράτορος, οἱ Κατσουλιέρηδες (τῆς δῆθεν Ἐσφιγμένου) καί φυσικά ἡ Σιμωνόπετρα καί ἡ Ἰβήρων μέ τήν Σταυρονικήτα (γιά τίς δύο τελευταῖες μονές, πού τελοῦν ἐδῶ καί δεκαετίες ὑπό τήν πνευματική ἐπιρροή τοῦ ἄρτι ἐκδημήσαντα Βασιλείου Γοντικάκη, καί τόν ἄθλιο ρόλο τους γράφαμε καί πρό ἡμερῶν – καί πρίν ἀλέκτορα λαλῆσαι, πήραμε μία ἀκόμη ἐπιβεβαίωση).

Ἡ Ζ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος καὶ ἡ νέα Εἰκονομαχία στὴν Μητρόπολη Περιστερίου.

Ὑπέρμαχοι σοὶ τοῖς λόγων ὅπλοις, Λόγε,

Ἐχθροὺς τροποῦνται τῶν σεβαστῶν εἰκόνων.

Συντονιστική Πιστών Ιεράς Μητροπόλεως Περιστερίου

«Οι υπέρμαχοί Σου, Λόγε (Χριστέ), με τα όπλα του λόγου (της διδασκαλίας) κατανικούν τους εχθρούς των σεβαστών εικόνων».

Σήμερα, Kυριακή μετά την ενδεκάτη Οκτωβρίου, (12/10/2025) μνήμη επιτελούμε των Aγίων Πατέρων της αγίας και Oικουμενικής Eβδόμης Συνόδου.

Η Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος συνήλθε στη Νίκαια της Βιθυνίας από τις 24 Σεπτεμβρίου έως τις 13 Οκτωβρίου του 787 μ.Χ., με πρωτοβουλία της αυτοκράτειρας Ειρήνης, η οποία ενεργούσε τότε ως αντιβασιλέας.

Υπό την προεδρία του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Αγίου Ταρασίου (τιμώμενου στις 25 Φεβρουαρίου), συγκεντρώθηκαν τριακόσιοι πενήντα ορθόδοξοι επίσκοποι, στους οποίους προστέθηκαν δεκαεπτά ακόμη επίσκοποι που μετανόησαν και αποκήρυξαν την εικονομαχική αίρεση.

Μετά από προσεκτική και ενδελεχή προετοιμασία, οι Πατέρες της Συνόδου αναθεμάτισαν τους αιρετικούς, οι οποίοι για εξήντα χρόνια εμπόδιζαν τους πιστούς να τιμούν τις ιερές εικόνες του Χριστού και των αγίων Του, και τις απέβαλαν από τους ιερούς ναούς θεωρώντας την προσκύνησή τους ως ειδωλολατρία.

Κυριακή στ Λουκᾶ. Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς γιά τή θεραπεία τοῦ δαιμονιζομένου τῶν Γαδαρηνῶν

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ’ ΛΟΥΚΑ[:Λουκ.8,27-39]

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΓΑΔΑΡΗΝΩΝ

«Ὁ ὢν ἐκ τοῦ Θεοῦ τὰ ῥήματα τοῦ Θεοῦ ἀκούει (:Εκείνος που κατάγεται από τον Θεό και απέκτησε με την άσκηση της αρετής πραγματική συγγένεια με τον Θεό, ακούει με προσοχή και ενδιαφέρον τους λόγους του Θεού και τους εγκολπώνεται)»[Ιω.8,47], λέγει ο Κύριος. Δηλαδή υπακούει στις εντολές του Θεού και μετατρέπει τους λόγους σε έργα, ζει και πολιτεύεται κατά Χριστόν, εκτελεί το θέλημα του ουρανίου Πατρός, και γίνεται « κληρονόμος μὲν Θεοῦ, συγκληρονόμος δὲ Χριστοῦ»[βλ. Ρωμ.8,17: «Εἰ δὲ τέκνα, καὶ κληρονόμοι, κληρονόμοι μὲν Θεοῦ, συγκληρονόμοι δὲ Χριστοῦ, εἴπερ συμπάσχομεν ἵνα καὶ συνδοξασθῶμεν(:Αφού λοιπόν είμαστε παιδιά, είναι φυσικό να είμαστε και κληρονόμοι του Θεού ως πατέρα μας και συγκληρονόμοι του Χριστού ως αδελφού μας. Και γινόμαστε συγκληρονόμοι του Χριστού εάν βεβαίως πάσχουμε μαζί με Αυτόν, έτσι ώστε και να δοξαστούμε μαζί Του)»].

Όποιος όμως παρακούει τον Θεό, διαπράττει την αμαρτία, και επιδίδεται σε αυτήν αμετανόητα. Είναι δούλος της αμαρτίας και δεν είναι από τον Θεό αλλά από τον Πονηρό, αφού με την κακή προαίρεση μεταπλάσσει την φύση την οποίαν έλαβε από τον Θεό, και την εξομοιώνει με τον πατέρα της απωλείας. Γι’ αυτό και ο Κύριος έλεγε στους Ιουδαίους: «Ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστέ, καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ πατρὸς ὑμῶν θέλετε ποιεῖν. ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ᾿ ἀρχῆς καὶ ἐν τῇ ἀληθείᾳ οὐχ ἕστηκεν, ὅτι οὐκ ἔστιν ἀλήθεια ἐν αὐτῷ· ὅταν λαλῇ τὸ ψεῦδος, ἐκ τῶν ἰδίων λαλεῖ, ὅτι ψεύστης ἐστὶ καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ(:Εσείς, που καυχιέστε ότι είστε παιδιά του Θεού, έχετε πατέρα τον διάβολο. Απ’ αυτόν κατάγεστε και τον δικό του χαρακτήρα και τα ιδιώματα κληρονομήσατε. Κι όσα αμαρτωλά και φονικά επιθυμεί ο πατέρας σας αυτός, αυτά και σεις θέλετε και είστε αποφασισμένοι να κάνετε. Εκείνος που από την αρχή της δημιουργίας του ανθρώπου ήταν φονιάς του ανθρώπου˙ και με το ψέμα του παρέσυρε τον άνθρωπο στην αμαρτία και το θάνατο. Και δεν μπορεί να σταθεί στην αλήθεια, διότι δεν υπάρχει μέσα του κανένας πόθος για την αλήθεια και καμία διάθεση να πει κάποτε την αλήθεια. Όταν λέει το ψέμα, το βγάζει από μέσα του. Λέει ψέματα, διότι είναι ψεύτης και πατέρας του ψεύδους, ο πρώτος επινοητής και ο κύριος υποβολέας του)»[Ιω.8,44].

Ἠ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς Στ Λουκᾶ. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΣΤ΄ΛΟΥΚΑ

Κατά Λουκάν, κεφάλαιο Η’, εδάφια 26-39

26 Καὶ κατέπλευσεν εἰς τὴν χώραν τῶν Γαδαρηνῶν, ἥτις ἐστὶν ἀντίπερα τῆς Γαλιλαίας. 27Ἐξελθόντι δὲ αὐτῷ ἐπὶ τὴν γῆν ὑπήντησεν αὐτῷ ἀνήρ τις ἐκ τῆς πόλεως, ὃς εἶχε δαιμόνια ἐκ χρόνων ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενεν, ἀλλ᾿ ἐν τοῖς μνήμασιν. 28 Ἰδὼν δὲ τὸν ᾿Ιησοῦν καὶ ἀνακράξας προσέπεσεν αὐτῷ καὶ φωνῇ μεγάλῃ εἶπε· τί ἐμοὶ καὶ σοί, ᾿Ιησοῦ, υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; Δέομαί σου, μή με βασανίσῃς. 29 Παρήγγειλε γὰρ τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ ἐξελθεῖν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου. πολλοῖς γὰρ χρόνοις συνηρπάκει αὐτόν, καὶ ἐδεσμεῖτο ἁλύσεσι καὶ πέδαις φυλασσόμενος, καὶ διαρρήσσων τὰ δεσμὰ ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρήμους. 30 Ἐπηρώτησε δὲ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς λέγων· τί σοί ἐστιν ὄνομα; ὁ δὲ εἶπε· λεγεών· ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν· 31 καὶ παρεκάλει αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν. 32 Ἦν δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοίρων ἱκανῶν βοσκομένων ἐν τῷ ὄρει· καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα ἐπιτρέψῃ αὐτοῖς εἰς ἐκείνους εἰσελθεῖν· καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς. 33Ἐξελθόντα δὲ τὰ δαιμόνια ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου εἰσῆλθον εἰς τοὺς χοίρους, καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν λίμνην καὶ ἀπεπνίγη.

34 Ἰδόντες δὲ οἱ βόσκοντες τὸ γεγενημένον ἔφυγον, καὶ ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς. 35 Ἐξῆλθον δὲ ἰδεῖν τὸ γεγονός, καὶ ἦλθον πρὸς τὸν ᾿Ιησοῦν καὶ εὗρον καθήμενον τὸν ἄνθρωπον, ἀφ᾿ οὗ τὰ δαιμόνια ἐξεληλύθει, ἱματισμένον καὶ σωφρονοῦντα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ ᾿Ιησοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν. 36 Ἀπήγγειλαν δὲ αὐτοῖς οἱ ἰδόντες πῶς ἐσώθη ὁ δαιμονισθείς. 37 Καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν ἀπελθεῖν ἀπ᾿ αὐτῶν, ὅτι φόβῳ μεγάλῳ συνείχοντο· αὐτὸς δὲ ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον ὑπέστρεψεν. 38 Ἐδέετο δὲ αὐτοῦ ὁ ἀνήρ, ἀφ᾿ οὗ ἐξεληλύθει τὰ δαιμόνια, εἶναι σὺν αὐτῷ· ἀπέλυσε δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς λέγων· 39 Ὑπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίησέ σοι ὁ Θεός. Καὶ ἀπῆλθε καθ᾿ ὅλην τὴν πόλιν κηρύσσων ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

26 Έπειτα έφθασε με το πλοίο στη χώρα των Γαδαρηνών, που είναι απέναντι από τη Γαλιλαία. 27

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Δημητρίου. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Β΄ προς Τιμόθεον, κεφάλαιο Β’, εδάφια 1-10

1 Σύ οὖν, τέκνον μου, ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, 2 καὶ ἃ ἤκουσας παρ' ἐμοῦ διὰ πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα παράθου πιστοῖς ἀνθρώποις, οἵτινες ἱκανοὶ ἔσονται καὶ ἑτέρους διδάξαι. 3 Σὺ οὖν κακοπάθησον ὡς καλὸς στρατιώτης ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. 4 Οὐδεὶς στρατευόμενος ἐμπλέκεται ταῖς τοῦ βίου πραγματείαις, ἵνα τῷ στρατολογήσαντι ἀρέσῃ. 5 Ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ στεφανοῦται, ἐὰν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ. 6 Τὸν κοπιῶντα γεωργὸν δεῖ πρῶτον τῶν καρπῶν μεταλαμβάνειν. 7 Νόει ἃ λέγω· δῴη γάρ σοι ὁ Κύριος σύνεσιν ἐν πᾶσι. 8 Μνημόνευε ᾿Ιησοῦν Χριστὸν ἐγηγερμένον ἐκ νεκρῶν, ἐκ σπέρματος Δαυΐδ, κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου, 9 ἐν ᾧ κακοπαθῶ μέχρι δεσμῶν ὡς κακοῦργος· ἀλλ' ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ οὐ δέδεται. 10 Διὰ τοῦτο πάντα ὑπομένω διὰ τοὺς ἐκλεκτούς, ἵνα καὶ αὐτοὶ σωτηρίας τύχωσι τῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ μετὰ δόξης αἰωνίου.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

1 Εσύ, λοιπόν, παιδί μου, αντίθετα με αυτούς που με απαρνήθηκαν, να ενδυναμώνεσαι με τη χάρη που μας δίνει ο Ιησούς Χριστός όταν είμαστε ενωμένοι μαζί Του. 2 Και όσα άκουσες από μένα μπροστά σε πολλούς μάρτυρες, αυτά να τα εμπιστευτείς ως πολύτιμο θησαυρό σε ανθρώπους πιστούς, που δεν θα τα νοθεύουν, ούτε θα τα προδίδουν, αλλά θα είναι ικανοί να τα διδάξουν και σε άλλους.

Περί Δυστυχίας

❈ Οἱ σημερινοί φιλόσοφοι λένε, ὅτι εἶναι τό μεγαλύτερο πρόβλημα τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου, ὅτι δέν βρίσκει νόημα στήν ζωή του.

- Γιατί δέν ἔχει νόημα στή ζωή του ὁ ἄνθρωπος;

- Διότι τό νόημα τῆς ζωῆς εἶναι τό καθ' ὁμοίωσιν, τό νά γίνεις ὅμοιος μέ τόν Θεό. Μᾶς τό ἔχει βάλει μέσα μας ὁ Θεός τό νόημα, τόν προορισμό μας δηλαδή. Ἀλλά, ἄν δέν πιστεύεις στόν Θεό, αὐτά πού λέει ἡ Ἁγία Γραφή, αὐτά πού μᾶς δίδαξε ὁ Χριστός μας, φυσικά μετά δέν θά βρεῖς νόημα.

26 Ὀκτωβρίου. † Δημητρίου μεγαλομάρτυρος τοῦ μυροβλύτου (†306), ἀνάμνησις τοῦ γεγονότος σεισμοῦ (740). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ ἁγίου, Ὀκτωβρίου 26 (Β΄ Τιμ. β´ 1-10).

Β Τιμ. 2,1           Σὺ οὖν, τέκνον μου, ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ,

Β Τιμ. 2,1                  Συ λοιπόν, τέκνον μου, να ενδυναμώνεσαι με την χάριν, που δίδει ο Ιησούς Χριστός (δια να μένης πιστός εις αυτόν και εις εμέ, χωρίς να επηρεάζεσαι από το παράδειγμα εκείνων, που με εγκατέλειψαν).

Β Τιμ. 2,2           καὶ ἃ ἤκουσας παρ᾿ ἐμοῦ διὰ πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα παράθου πιστοῖς ἀνθρώποις, οἵτινες ἱκανοὶ ἔσονται καὶ ἑτέρους διδάξαι.

Β Τιμ. 2,2                 Και αυτά που έχεις ακούσει και διδαχθή από εμέ, παρουσία πολλών μαρτύρων, αυτά να τα εμπιστευθής ως ανεκτίμητον θησαυρόν εις πιστούς και αξιοπίστους ανθρώπους, οι οποίοι θα είναι ικανοί και άλλους να διδάξουν τας αληθείας του Ευαγγελίου.

294. Ἀπάθεια Β΄-Τί εἶναι, οἰ ἰδιότητές της καί πῶς ἀποκτᾶται, Εὐεργετινό...