[Μην φανερώνεις τα απαγορευμένα] – CZESLAW MILOSZ

Μην φανερώνεις τα απαγορευμένα. Να κρατάς τα μυστικά.

Διότι τα φανερωμένα βλάπτουν τους ανθρώπους.

Είναι σαν το στοιχειωμένο δωμάτιο στα παιδικά χρόνια

Όπου δεν επιτρέπεται να ανοίγεις πόρτες.

Και τι θα έβρισκα σ' αυτό το δωμάτιο;

Άλλο τότε, άλλο τώρα,

Που είμαι μεγάλος και τόση ώρα περιγράφω

ό,τι βλέπουν τα μάτια.

Μέχρι που έμαθα ότι το πιο σωστό είναι

να σωπαίνω

18η Νοεμβρίου 2002

CZESLAW MILOSZ

Έσχατα ποιήματα

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Πάβεου Κρούπκα και Γιώργος Πετρόπουλος

ΕΚΔΟΣΕΙΣ Momentum 2013

ΜΕΣ' ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ - CZESLAW MILOSZ

Ω, κάποιος οτιδήποτε απ' όλα αυτά να κατανοούσε!
Όμως ακόμη και ο σακάτης έτρεχε με τους άλλους όσο μπορούσε.

Και αφού δεν ξέρανε καθόλου, έστω και τα υπαρκτά
Μέσα στο γενικό μπέρδεμα φαινόταν μόνο μια σκιά.

Ω, πόσο έλειπε ένας σαν τον Θωμά τον Ακινάτη
Ώστε να διδάσκει τους εκλεκτούς, και στο πλήθος να λέει κάτι!

Υπήρχε, βέβαια υπήρχε κάποια εκκλησιαστική αρχή.
Όμως κανείς τους χαμένους έξω απ' την ομίχλη δεν οδηγεί.

Τρέχαμε, ακόμη και χορεύαμε, εμείς οι χωριανοί οι καημένοι.
Τι να κάναμε; Αφού στα κεφάλια μας το ίδιο κενό παραμένει.

Ο πολιτισμός μας σαν αγγεία σπασμένα.
Άνδρες και γυναίκες κοιτάμε τους άλλους θυμωμένα.

Και με κάποιαν απάθεια κάνουμε τα παιδιά.
Ούτε στην επαρχία ούτε στην πόλη γίνεται πιο καλά.

Για πες μου, κύριε Αδάμ, πως να βγούμε απ' αυτά.
Με δίδαξαν ο μικρός πάντα των μεγάλων τη γνώμη να ζητά.

Όμως τότε χόρευαν τα φόξτροτ, ήτο πολύ παλιά, 
Και μόλις είχαν κοπεί νέα νομίσματα - τα λέγανε χρυσά.

Στα θέατρα έπαιζαν το έργο «Οι μπολσεβίκοι στην πολωνική αυλή»,
Κανείς πια δεν πιστεύει πως αυτό μπορεί και πάλι να συμβεί.

Ύστερα μόνο οι θρήνοι του Ιερεμία. Αλλιώς,
Να τα πούμε σύντομα, έγινε γενικός χαμός.

Λέει ο κύριος Αδάμ: μπορείς να βοηθήσεις κι εσύ
Εξηγώντας ότι τέτοιες φάσεις συνήθως δεν κρατάν πολύ.

Ότι μπορείς να κολλήσεις ένα αγγείο αν το 'χει σπάσει κανείς
Όμως για τα περασμένα χρειάζεται επίδομα διατροφής.

Ότι όταν πάσχει από κίρρωση, δεν είναι σοφό το συκώτι.
Μα μην φοβάσαι για την ποίηση. Έχει κτήμα δικό της.

CZESLAW MILOSZ
ΕΣΧΑΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΠΑΒΕΟΥ ΚΡΟΥΠΚΑ & ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ MOMENTUM 2013

ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΠΟΙΑΝ ΗΛΙΚΙΑ - Czeslaw Milosz

Θελήσαμε να εξομολογηθούμε τις αμαρτίες μας, αλλά έμειναν αζήτητες.

Λευκά σύννεφα αρνήθηκαν να τις δεχτούν, και ο άνεμος

Ήταν πολυάσχολος· έτρεχε από τη μια θάλασσα στην άλλη.

Δεν καταφέραμε να ενδιαφερθούν τα ζώα·

Οι σκύλοι, απαγοητευμένοι, περίμεναν μια προσταγή·

Ένας γάτος, πάντοτε υπεράνω ηθικής, αποκοιμιόταν.

Ένα πρόσωπο, τάχα πολύ κοντινό μας,

Δεν νοιάστηκε ν' ακούσει για πράγματα προ πολλού παρωχημένα.

Κουβέντες με φίλους, πίνοντας βότκα ή καφέ,

Δεν θα 'πρεπε να παρατείνονται πέρα από το πρώτο σημάδι ανίας.

Θα ήταν ταπεινωτικό να πληρώσεις με την ώρα

Κάποιον με δίπλωμα, μόνο για να σε ακούσει.

Εκκλησίες. Ίσως εκκλησίες. Μα, εκεί, να εξομολογηθείς τι;

Πως κάποτε βλέπαμε τον εμαυτό μας ωραίον κι υπερήφανον,

Κι ωστόσο αργότερα στη θέση μας ένας άσκημος βάτραχος

Μισανοίγει τα βαριά του βλέφαρα

Και βλέπεις καθαρά «Εγώ είμαι αυτός».

μτφρ. Γ. Π. Σαββίδης

ΤΣΕΣΛΑΦ ΜΙΛΟΣ Μετά το ταξίδι

Πόσο παράξενη είναι η ζωή! Πόσο ακατανόητη!

Σαν να είχα επιστρέψει από αυτήν όπως από μακρινό ταξίδι

και προσπαθούσα να θυμηθώ τα μέρη που είχα επισκεφτεί

και όσα είχα κάνει.

Δεν νομίζω πως θα το καταφέρω,

και το πιο δύσκολο είναι

να προσπαθήσω να δω τον εαυτό μου εκεί.

Είχα προθέσεις, κίνητρα.

Πήρα αποφάσεις, ενήργησα.

Όμως από εδώ που στέκομαι ο άνθρωπος εκείνος

φαντάζει τόσο παράλογος και γελοίος.

Σαν να μην ήταν αυτός που είχε ενεργήσει,

αλλά δυνάμεις ξένες

που τον χρησιμοποίησαν ως πειθήνιο όργανό τους.

Γιατί στο κάτω κάτω,

έγραψα πολλά βιβλία,

νάτα εδώ είναι,

κι εκεί βρίσκεται αυτός.

Πως ν’ ανιχνεύσεις μια συγγένεια ανάμεσα σ’ αυτόν και κείνα;

Τόσο αδιαφανής για τον εαυτό μου,

θα ΄θελα να ΄ξερα ποιος ήμουνα για άλλους,

ιδιαίτερα για τις γυναίκες

με τις οποίες δέθηκα με αγάπη ή φιλία.

Πολύ αργά.

Είμαστε σαν κουκλοθέατρο που το ΄βαλαν για ύπνο.

Οι κούκλες, ένα κουβάρι με τους σπάγκους τους,

δεν έχουν καμία άποψη για το θέαμα.