merg

 Binêre herwiha: mêrg

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /mɛɾɡ/
• Kîtekirin: merg

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	merg	merg
Îzafe	merga	mergên
Çemandî	mergê	mergan
Nîşandera çemandî	wê mergê	wan mergan
Bangkirin	mergê	mergino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mergek	mergin
Îzafe	mergeke	mergine
Çemandî	mergekê	merginan

merg mê

1. mirin, wefat, mewt, emrê Xwedê, nemana li jiyanê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. can, ruh, giyan

   Mergê min gorî te bibe! (Bila ez bo te bimirim!)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: مه‌رگ‎

Jê

• merge
• mergî
• pêşmerge

Etîmolojî

Ji zimanên îranî, hevreha soranî مه‌رگ‎ (merg), farisî مرگ‎ (merg), têkilî peyvên mirin, mirov, mêr, merd...

Werger

mirin, wefat, mewt

• Almanî: Tod → de m
• Erebî: موت‎ (mewt), ^?النفــس‎ → ar
• Farisî: مرگ‎ (merg), موت (mot), جان مرگ‎ → fa
• Fînî: kuolema → fi
• Fransî: mort → fr m
• Holendî: dood → nl
• Îngilîzî: death → en, the last journey, ^?of-death → en
• Rusî: смерть → ru (smertʹ)
• Spanî: muerte → es m
• Tirkî: ölüm → tr, küp → tr, can → tr

Zazakî

Mane

1. mirin