ecel

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /ɛˈd͡ʒɛl/
• Kîtekirin: e·cel

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ecel	ecel
Îzafe	ecela	ecelên
Çemandî	ecelê	ecelan
Nîşandera çemandî	wê ecelê	wan ecelan
Bangkirin	ecelê	ecelino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ecelek	ecelin
Îzafe	eceleke	eceline
Çemandî	ecelekê	ecelinan

ecel mê

1. merg, mirin

   Ecela bizinê hat, ma bi nanê şivanî ve.

   • Çerx ditirsim kit şitabê
     Zû ecel pê det rikabê
     Can biret mi d' vê 'ezabê — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: عه‌جه‌ل‎

Herwiha

• 'ecel

Bide ber

• ecele
• hecel

Jê

• ecelî

Etîmolojî

Ji erebî أَجَل‎ (ʾajal)

Werger

• Erebî: ^?المنون‎ → ar, ^?النحب‎ → ar, ^?النیط‎ → ar
• Farisî: اجل‎ → fa, زمان مرگ‎ → fa
• Îngilîzî: day of one's death → en, foreordained day of one's death → en
• Tirkî: ecel → tr

Teteriya krîmî

Navdêr

ecel

1. mirin, merg, wefat
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Tirkî

Navdêr

ecel

1. ecel
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)