NGC 2377
|
Foto, opgeholl mam Hubble-Weltraumteleskop. | |
| Stärebild | Monoceros Mon |
|---|---|
| Positioun fir d'Equinoxe J2000.0 | |
| Rektaszensioun | 07h 24m 56,7s |
| Deklinatioun | -09° 39' 38" |
| Ausgesinn | |
| Hubble-Sequenz | SA(s)c: / HII |
| Visuell Magnitude | + 12,8 mag mag |
| Visuell Magnitude (B-Band) | + 13,5 mag mag |
| Wénkelduerchmiesser | 1,70 × 1,3 arcmin |
| Flächenhellegkeet mag/arcmin² | 13,5 [1] |
| Physikalesch Donnéeën | |
| Routverrécklung | 0,008189 ± 0,000010 |
| Radialvitess | 2455 ± 3 km/s |
| Geschicht | |
| Entdecker | Édouard Jean-Marie Stephan |
| Entdeckungsdatum | 19. Januar 1874 |
| Katalog- an Entdeckerbezeechnungen | |
| IRAS | 07225-0933 |
| NGC | 2377 |
| PGC | 20948 |
| UGCA | 132 |
| 2MASX | J07245681-0939336 |
Den NGC 2377 ass eng Spiralgalaxie mat ausgedeentem H-II-Gebitt vum Hubble-Typ Sc am Stärebild Monoceros südlech vum Himmelsequator. Si ass schätzungsweis 120 Millioune Liichtjoer vun der Mëllechstrooss ewech an huet en Duerchmiesser vu ronn 55.000 Lj.
Den Objet gouf den 19. Januar 1874 vum Astronom Édouard Jean-Marie Stephan mat engem 80-cm-Teleskop entdeckt.[2]
Um Spaweck
[änneren | Quelltext änneren]| Commons: 47 Tuc – Biller, Videoen oder Audiodateien |