Ewa Woydyłło

#współpracabarterowa @wydawnictwoliterackie To była książka, na którą długo czekałam. Sięgnęłam po nią z ciekawości, ale też z potrzeby, ponieważ jestem osobą, ktora sporo analizuje, rozmyśla, próbuje zrozumieć siebie i innych. Chciałam zobaczyć, czy znajdę tu coś, co pomoże mi zatrzymać się na chwilę i poukładać to, co jest we mnie niespokojne. I nie zawiodłam się. Znalazłam tu zrozumienie, sporo odpowiedzi na wiele pytań, ale przede wszystkim poczułam, że mogę złapać oddech. Jest to książka, która pachnie spokojem, doświadczeniem i ciepłą mądrością. Ewa Woydyłło zdecydowanie jest kobietą, która wiele przeszła i dzięki swoim doswiadczeniom i przemysleniom, dzieli się z nami refleksjami o tym, jak żyć z większą świadomością, jak uważniej patrzeć na ludzi i jak nie zapominać o sobie po drodze. Czytając, miałam wrażenie, że prowadzi mnie ktoś, kto niczego nie narzuca, a jedynie delikatnie podpowiada: popatrz, można inaczej. Ta książka uczy świętowania życia, w prostych gestach, w drobnych radościach, w chwilach spędzonych sam na sam ze sobą. Przypomina, jak ważne jest docenianie swojej kobiecości, swojego rytmu, swojego tempa. Nie po to, by stać się „lepszą wersją siebie”, ale by wreszcie poczuć się sobą, poczuć się wyjątkową bez większych zmian. Czasem wystarczą do tego małe rytuały, małe kroki. Znalazłam tu wiele mądrości, które pozwoliły mi lepiej zrozumieć innych, ich ograniczenia, lęki, traumy. Otworzyło mi to oczy i dzięki temu także lepiej rozumiałam siebie. Ta książka naprawdę otula serce, uczy empatii, wdzięczności i czułego patrzenia na codzienność a także na ludzi wokół nas. To obszerna lektura, ale czyta się ją powoli, z uśmiechem, jak rozmowę przy herbacie. Bo to nie spotkanie z psychologiem ani z mentorem, tylko z kimś znacznie bliższym, jakby z mądrą, życzliwą kobietą, może z babcią, która z ciepłem w oczach, przy kawie i kawałku ciasta, spokojnie opowiada, jak najlepiej żyć po swojemu. Bez pośpiechu, bez masek, z sercem na dłoni. Nie czułam tu presji, raczej spokój, optymizm, radość i chciałabym więcej takich książek o życiu. Nie znajdziemy tu trudnych, naukowych definicji, jedynie prawdy o życiu, co bardzo tu doceniłam. I choć do wielu rzeczy, które zostały tu opisane, już wcześniej doszłam sama, to I tak książka jest wartościowa i warta przeczytania. Mogę z czystym sumieniem polecić ją osobom w każdym wieku, nie tylko tym starszym, ale i wchodzącym w etap dorosłości. Dla mnie jest to książka, do której z chęcią będę wracać.