Córka z Włoch

Bardzo fajne ckliwe kolorowe tajemnica wszystko czego można chcieć od lekkiej lektury na jesienny wieczór

Bardzo fajne ckliwe kolorowe tajemnica wszystko czego można chcieć od lekkiej lektury na jesienny wieczór

Soraya Lane, autorka cyklu „Utracone Córki”, w swoich książkach czerpie inspirację od Lucindy Riley, jednak jest ona subtelna w swoich działaniach i na pewno jej działa przypadną do gustu fanom sagi o siedmiu siostrach.

✅Pierwszym tomem jest „Córka z Włoch”, opowiada ona o dziewczynie, która po śmierci ojca i babci dostaje wezwanie do kancelarii prawnej, aby dowiedzieć się w niej iż jej babcia została wiele lat temu adoptowana i otrzymać wskazówkę jak odnaleźć jej przodków.

✅Akcja utworu rozgrywa się w dwóch płaszczyznach czasowych (teraźniejszości oraz latach młodości prababci głównej bohaterki). Autorka pięknie przedstawia kulturę włoską. Pióro Sorayi jest naprawdę przyjemne, książkę czyta się szybko i z uśmiechem na ustach, u mnie pojawiło się również wzruszenie. Jest to duży plus, gdyż ostatnie powieści, które przeczytałam, nie wywołały u mnie głębszych uczuć, a to najbardziej cenię sobie w lekturach.

🍇Podczas przerw wakacyjnych na studiach, dorabiałam w niemieckich winiarniach. Mam do tej pracy duży sentyment, wiele mnie ona nauczyła i już wtedy zaciekawił mnie proces powstawania wina od podstaw. Było to już jakiś czas temu, dlatego wątek głównej bohaterki, która przyjeżdża do Włoch na winobranie przypomniał mi o miłych wspomnieniach z czasów studenckich.

✅Czytając, bardzo doceniłam jak w książce są zaprezentowane relacje rodzinne, wspólna praca od pokoleń, dbania o dziedzictwo oraz gościnności.

Po przeczytaniu naszła mnie refleksja, że czasem trzeba dać komuś odejść dla jego dobra, mimo, że może to złamać nasze serce. Miłość rodziców do dzieci jest bezwarunkowa i nigdy nie przemija, jest to dla mnie szczególnie teraz ważne, gdyż sama od dwóch tygodni jestem mamą ❤

✅Podsumowując, jest to piękna historia miłosna, pełna ciekawych opisów kultury i krajobrazu Włoch. Pierwszy tom zdecydowanie oceniam bardzo pozytywnie. Bałam się, że przez inspirację piórem Lucindy Riley, książka będzie marną kopią sagi Siedmiu Sióstr, jednak na szczęście tak nie jest :)

Soraya Lane, autorka cyklu „Utracone Córki”, w swoich książkach czerpie inspirację od Lucindy Riley, jednak jest ona subtelna w swoich działaniach i na pewno jej działa przypadną do gustu fanom sagi o siedmiu siostrach.

✅Pierwszym tomem jest „Córka z Włoch”, opowiada ona o dziewczynie, która po śmierci ojca i babci dostaje wezwanie do kancelarii prawnej, aby dowiedzieć się...

Bardzo lekka i przyjemna na jesienne wieczory. Polecam dla osób lubiących lekkie kobiece historie.

Bardzo lekka i przyjemna na jesienne wieczory. Polecam dla osób lubiących lekkie kobiece historie.

Historia bardzo mnie wciągnęła. I współczesna i ta z przeszłości. Czytałam z zapartym tchem, chcąc dowiedzieć się, jak potoczyły się losy bohaterek. Dużo romansu, ale też poszukiwania swoich korzeni, radzenia sobie z wyzwaniami życia. Niektóre momenty były przewidywalne, może czasem infantylne, czasem dialogi w moim odczuciu były o tym samym, ale większość czasu czytało się naprawdę dobrze. Polecam!

Historia bardzo mnie wciągnęła. I współczesna i ta z przeszłości. Czytałam z zapartym tchem, chcąc dowiedzieć się, jak potoczyły się losy bohaterek. Dużo romansu, ale też poszukiwania swoich korzeni, radzenia sobie z wyzwaniami życia. Niektóre momenty były przewidywalne, może czasem infantylne, czasem dialogi w moim odczuciu były o tym samym, ale większość czasu czytało się...

Warto między kryminałami przeczytać coś dla odprężenia i w innym klimacie . I taką książką jest
" Córka z Włoch" . Oprócz ciekawej historii są włoskie przysmaki , wino i słońce.
Oczywiście książka przypomina
"Siedem sióstr" Riley .
Czyta się szybko i oczywiście łezka płynie jak czyta się o perypetiach Estee i Felixa .

Warto między kryminałami przeczytać coś dla odprężenia i w innym klimacie . I taką książką jest
" Córka z Włoch" . Oprócz ciekawej historii są włoskie przysmaki , wino i słońce.
Oczywiście książka przypomina
"Siedem sióstr" Riley .
Czyta się szybko i oczywiście łezka płynie jak czyta się o perypetiach Estee i Felixa .

Miła i przyjemna lektura. Lekka obyczajówka, czyta się szybko. Idzie też uronić nad nią niejedną łzę. Polecam!

Miła i przyjemna lektura. Lekka obyczajówka, czyta się szybko. Idzie też uronić nad nią niejedną łzę. Polecam!

Miałam duże oczekiwania co do tej serii, ponieważ jest porównywana do mojej ulubionej serii "Siedem sióstr" od Lucindy Riley.
Tutaj książki są znacznie cieńsze i fabuła nie jest w takim stopniu rozbudowana, ale mimo to, jest to świetna seria.

Książki mają przepiękne okładki, są spójnie wydane i każda ma dwie linie czasowe, jedną - opisującą teraźniejszość i drugą - zabierającą nas w przeszłość.
W "Córce z Włoch" akcja toczy się głównie w tytułowych Włoszech i w Londynie, obecnie i w połowie minionego stulecia.

✨
Lily, wraz z innymi kobietami, otrzymują w kancelarii prawniczej tajemnicze pudełka przeznaczone dla ich babek. Okazuje się, że babcia dziewczyny urodziła się w przytułku dla niezamężnych matek i była adoptowana.
Pomóc w odkryciu przeszłości ma ma jej przepis na włoskie danie i fragment programu teatralnego z mediolańskiej La Scali.

Dziewczyna wyrusza śladem przeszłości, poznaje mężczyznę, który wraz z nią odkrywa niesamowitą historię.
Czy i wspólnie napiszą inną historię?
✨

Piękna historia, ciepła i pokrzepiająca. Pełna trudnych wyborów, rozdarcia, ale też miłości i poświęcenia. Bardzo podobało mi się zakończenie losów prababci Lily - trudne, ale zarazem szczęśliwe.

Już wiem, że polubię się z tą serią, takie historie mają szczególne miejsce w moim sercu. Mimo, że chciałabym dostać o wiele więcej fabuły i rozbudowania obu historii /tak, jestem fanką cegiełek/ to tutaj autorka mam wrażenie, że wyczerpała temat na tyle, aby wszystko co ważne zostało ujęte.

Wiem też dlaczego ta seria nazywa się "Utracone córki" - na początku nazwa ta miała dla mnie wydźwięk negatywny, ale teraz, po lekturze książek zmieniam zdanie, nie brzmi to już przygnębiająco.

Miałam duże oczekiwania co do tej serii, ponieważ jest porównywana do mojej ulubionej serii "Siedem sióstr" od Lucindy Riley.
Tutaj książki są znacznie cieńsze i fabuła nie jest w takim stopniu rozbudowana, ale mimo to, jest to świetna seria.

Książki mają przepiękne okładki, są spójnie wydane i każda ma dwie linie czasowe, jedną - opisującą teraźniejszość i drugą -...

Zapowiada się świetna seria. 1 część, napisana spokojnie, a jednocześnie ciekawa narracja, piękne opisy. Uwielbiam książki, które odbywają się w różnych przestrzeniach czasowych.

Zapowiada się świetna seria. 1 część, napisana spokojnie, a jednocześnie ciekawa narracja, piękne opisy. Uwielbiam książki, które odbywają się w różnych przestrzeniach czasowych.

Koleżanka z pracy przyniosła mi cztery książki w przepięknych okładkach i podobnym tytułem, mówiąc, że dwie następne przyniesie niebawem, bo koniecznie muszę je przeczytać.
Skoro to taka seria, to ocenię ją po ostatnim tomie.
Jedyne co mogę teraz napisać, to że czyta się szybko i przyjemnie.

Koleżanka z pracy przyniosła mi cztery książki w przepięknych okładkach i podobnym tytułem, mówiąc, że dwie następne przyniesie niebawem, bo koniecznie muszę je przeczytać.
Skoro to taka seria, to ocenię ją po ostatnim tomie.
Jedyne co mogę teraz napisać, to że czyta się szybko i przyjemnie.

Dostałam w prezencie piątą część tej serii, ale postanowiłam zacząć od początku. Teraz wiem, że to raczej nie ma znaczenia. Lektura bardzo przyjemna, można od czasu do czasu sięgnąć po kolejne tomy.

Dostałam w prezencie piątą część tej serii, ale postanowiłam zacząć od początku. Teraz wiem, że to raczej nie ma znaczenia. Lektura bardzo przyjemna, można od czasu do czasu sięgnąć po kolejne tomy.