Profil użytkownika: Paulina

Nieczęsto sięgam po tego typu książki, ale obok tej nie mogłam przejść obojętnie. Dark monster romans, w którym "dark" nie oznacza tylko erotyki.
Rosaretta mimo swojego kalectwa wiedzie wygodne życie, do momentu, kiedy zostaje sprzedana obcemu mężczyźnie w zamian za życie ojca. Niechciane małżeństwo zaczyna się od jego bardzo niechcianej konsumpcji, jednak od razu dowiadujemy się, że mąż tak naprawdę nie potrafi skrzywdzić młodej żony i nie jest złym człowiekiem.
Darin posiadł moc demona, za co został oszpecony. To wszystko jest jednak tylko powierzchownością i reputacją, które za nim podążają. Poza tym ciągną się też za nim wrogowie, którzy okazują się bliżej niż sądził.
Kiedy Rosaretta dociera do jego zamku, Darin okazuje się jedyną osobą, która choć w najmniejszym stopniu jest jej przychylna, więc dziewczyna zbliża się do niego. Prowadzi to do sceny, która jest opisana w umieszczonych na początku książki TW (polecam przeczytać). Nie jestem pewna, czy była ona potrzebna i do samego końca czekałam na jakieś wyjaśnienie zachowania Rosaretty - Darin był opętany magią - ale nie doczekałam się. Szukałam tytułowej klątwy, jednak w tym wypadku tak naprawdę są nią zemsta i miłość. To te uczucia wiążą Darwina i Rosarettę, ich rodziny oraz ród Ayanich. Niedźwiedziołactwo jest tylko tego częścią.
Autorka przedstawia około średniowieczne realia z dużą dokładnością. Nie szczędzi krwi, potu, tortur, głodu i brudu. Mimo to wie, kiedy odpuścić sobie zbyt szczegółowe opisy. Na pewno sięgnę po jej inne książki. "Wilcze Szepty" czytałam, ale na półce stoi już "Klan Smoka".

Nieczęsto sięgam po tego typu książki, ale obok tej nie mogłam przejść obojętnie. Dark monster romans, w którym "dark" nie oznacza tylko erotyki.
Rosaretta mimo swojego kalectwa wiedzie wygodne życie, do momentu, kiedy zostaje sprzedana obcemu mężczyźnie w zamian za życie ojca. N...

Rozwiń

Zwiń

DNF...

Zdarza mi się to niezmiernie rzadko, bo uważam, że każda historia warta jest poznania, ale nie dałam rady.

Po 66 stronach uznałam, że nie będę się męczyć. Nie mogę w związku z tym napisać recenzji, ale mogę wyjaśnić, co mi nie pasowało, a mianowicie gwara. Mieszkam 25km od Katowic, gdzie dzieje się akcja książki. Co prawda sama nie używam gwary, ale mój tata już tak. Słyszę śląski na codzień w sklepie, w pracy, czy na spacerze. Czytając "Hasi" słyszałam dialogi w głowie, a przez brak konsekwencji w jej używaniu co chwilę czułam zgrzyt.

Autorka w posłowiu na końcu książki pisze, że nie używa śląskiej gwary tak, jak ona rzeczywiście brzmi i w niektórych kwestiach zgadzam się z tym, że trudno byłoby czytelnikowi z innych regionów Polski zrozumieć niektóre słowa. Jednak naprzemienne używanie tego samego słowa raz po śląsku a raz po polsku przez tego samego bohatera w jednej wypowiedzi przegrzało moje neurony.

Już pierwsze zdanie mnie pokonało:
"Ja wiem, iże wy są młodzi, wykształceni, że dla was dzisiaj takie podania można między bajki włożyć."

W różnych częściach Śląska gwara brzmi nieco inaczej, ale to samo zdanie mogłoby brzmieć tak:

„Jo wim, że wy som młodzi, wyksztołcyni, że dlo wos takie podania dzisio idzie wrazić miyndzy bajki.”

Niestety nie zdążyłam polubić bohaterów, którzy zatrzymaliby mnie przy lekturze, bo najzwyczajniej nie poznałam ich do tego stopnia. Fikcyjne osiedle zostało dobrze opisane i oddaje klimat niepokoju, jaki czasem można odczuć w takich miejscach. Książka została przepięknie wydana. Nic więcej nie mogę powiedzieć i jest mi przykro, bo sądziłam że poznam legendy, których nie znałam. Pogłębię świadomość własnego regionu. Niestety się to nie udało.

DNF...

Zdarza mi się to niezmiernie rzadko, bo uważam, że każda historia warta jest poznania, ale nie dałam rady.

Po 66 stronach uznałam, że nie będę się męczyć. Nie mogę w związku z tym napisać recenzji, ale mogę wyjaśnić, co mi nie pasowało, a mianowicie gwara. Mieszkam 25km od Katowic...

Rozwiń

Zwiń

Trzecia odsłona nowelek romantasy Marii Zdybskiej. Kolejna para, ten sam świat, ta sama wynaturzona magia.
Aster próbował już wszystkiego. Robił wszystko, aby siostra jego przyjaciela nie została pochłonięta przez dziką magię, ale jej ataki stają się coraz częstsze. Nikaja nie panuje nad przemianami w bestię, a wtedy krzywdzi wszystkich wokół lub samą siebie. Odchodzi, jednak Aster nie zostawia jej na pastwę losu. Mimo tego, że dziewczyna odrzuca go wielokrotnie dla jego własnego dobra, nie rezygnuje z niej. Podąża za nią nawet kiedy wszystko wskazuje na to, że nie powinien tego robić. Wtedy Nikaja dowiaduje się, co chłopak przed nią ukrywał, ale jest za późno. Trafiają na maestrę, która ma pełną władzę nad zdolnym infuzytą i zmusza go do zniewolenia Nikaji. Jednak w tym wypadku zniewolenie to tylko jedna z form miłości.
Odkrywamy kolejne fakty na temat tego niesamowitego świata, a jednocześnie ta książka stanowi osobną historię. Mimo to, dla pełniejszego obrazu polecam przeczytać wcześniejsze nowelki, a w szczególności "Bestię z Nivary".

Trzecia odsłona nowelek romantasy Marii Zdybskiej. Kolejna para, ten sam świat, ta sama wynaturzona magia.
Aster próbował już wszystkiego. Robił wszystko, aby siostra jego przyjaciela nie została pochłonięta przez dziką magię, ale jej ataki stają się coraz częstsze. Nikaja nie panuje nad p...

Rozwiń

Zwiń

To druga książka z serii nowelek romantasy wydawnictwa Inanna od Marii Zdybskiej. Historia dzieje się w tym samym uniwersum co Bestia z Nivary. Znajomość tej książki nie jest konieczna, ja jednak lubię wiedzieć, co kryje się za pewnymi wtrąceniami.
Lyara jest Puryfikatorką. W teorii powinna potrafić wykorzenić z człowieka wynaturzoną magię, ale mimo kilku lat treningu w zakonie na Eurygii, nadal nie odniosła sukcesu. Na jej drodze pojawia się Bern. Wynaturzeniec, który zrobi wszystko, aby pozbyć się własnej dzikiej magii i umożliwić to samo innym. Porywa ją z wyspy, a niewinny flirt przeradza się w coś bardziej intensywnego i niebezpiecznego.
Lya staje przed wyborem: zaufać nowo poznanemu mężczyźnie, który pokazuje jej świat, jakiego nie znała, czy wierzyć w to, co wpajała jej od lat maestra jej zakonu.
Komu zaufa, a kogo zdradzi?
Bardzo podoba mi się wykreowany przez autorkę świat i cieszę się, że mogłam do niego wrócić. Historia jest krótka, ale czyta się ją bardzo przyjemnie. Z pewnością sięgnę też po kolejną książkę z tego uniwersum "Zjawa z Eldaris".

To druga książka z serii nowelek romantasy wydawnictwa Inanna od Marii Zdybskiej. Historia dzieje się w tym samym uniwersum co Bestia z Nivary. Znajomość tej książki nie jest konieczna, ja jednak lubię wiedzieć, co kryje się za pewnymi wtrąceniami.
Lyara jest Puryfikatorką. W teorii powinn...

Rozwiń

Zwiń

Liwia Dracca musi przekroczyć wiele granic, aby znaleźć mordercę ojca. Granice swojego dotychczas bezpiecznego domu, ale także własne. Do tej pory jej świat składał się z paru najbliższych osób, a jedna z nich została jej brutalnie odebrana. Postanawia ruszyć śladem mordercy i tak przekracza kolejną granicę. Bramę Akademii Ciemnogrodzkiej.
Musi się tam zmierzyć z nowymi wyzwaniami. Zarówno dobrymi - odkrywa przyjaźń i pierwsze zauroczenie, jak i złymi - ataki uczniów, nauczyciele wciskający truciznę do gardła z uśmiechem na ustach i potwory, o jakich jej się nawet nie śniło.
Akademia jest napisana dla młodszego, ale też strasznego czytelnika. Fani Harry'ego Pottera czy Wednesday na pewno odnajdą tu coś dla siebie. Autorka używa trudniejszych słów, które dodają Akademii autentyczności. To szkoła nie tylko dla nadprzyrodzonych uczniów, ale przede wszystkim piekielnie inteligentnych, choć zdarzają się wyjątki. Znajdziecie tu radość, strach i wzruszenie. Książka jest pełna działających na zmysły opisów i utrzymuje prawdziwie jesienny klimat. Ze wszystkimi jej odcieniami.

Liwia Dracca musi przekroczyć wiele granic, aby znaleźć mordercę ojca. Granice swojego dotychczas bezpiecznego domu, ale także własne. Do tej pory jej świat składał się z paru najbliższych osób, a jedna z nich została jej brutalnie odebrana. Postanawia ruszyć śladem mordercy i tak przekrac...

Rozwiń

Zwiń

Druga część dylogii o elfach rodem z kolorowego Bollywood.
Czadarama i Elaman przygotowują się do zamachu stanu. Chcą obalić cesarza Kajów, aby dać nowy początek dla uciskanych i wyzyskiwanych przez ludzi elfów. Na swojej drodze napotykają przeciwności, z którymi muszą się zmierzyć: politykę, dyplomację, szukającego zemsty czarnoksiężnika, zbyt ambitnego wodza, wujka oraz matkę Elaman.
Na jaw wychodzi prawda na temat ucieczki złotej elfki, co daje jej wolność potrzebną do pogoni za swoimi ideami. Ostatecznie dziewczyna postanawia dołożyć coś od siebie do misji Czadarmy, którego czeka trudne zadanie. Na jego drodze staje jednak sojuszniczka, której nigdy by się nie spodziewał.
W tym uniwersum ukazują się kolejne książki autorek, zarówno wydane niedawno Serce Księżyca, jak i pozycje dostępne na ich Wattpadowym profilu. Pięknie zbudowany przez nie świat ma jeszcze wiele barw do zaoferowania.

Druga część dylogii o elfach rodem z kolorowego Bollywood.
Czadarama i Elaman przygotowują się do zamachu stanu. Chcą obalić cesarza Kajów, aby dać nowy początek dla uciskanych i wyzyskiwanych przez ludzi elfów. Na swojej drodze napotykają przeciwności, z którymi muszą się zmierzyć: polity...

Rozwiń

Zwiń

Książka z serii DC icons. Swego rodzaju fanfik o kobiecie kot, choć nie wiem na ile nawiązuje do oryginalnego komiksu.
Selina Kyle zrobi wszystko, aby jej chora na mukowiscydozę siostra została z nią jak najdłużej. Niestety warunki, w jakich żyją, nie pozwalają na wiele. Selina dołącza do gangu Panter i stacza nielegalne walki, aby zarobić pieniądze potrzebne na leczenie Maggie. Niestety sytuacja pogarsza się coraz bardziej. Dziewczyna zostaje zmuszona do odbycia morderczego szkolenia w Lidze Zabójców i powraca do Gotham City, aby..
No właśnie.
Batwing próbuje złapać Catwoman, ale jest w tym żałośnie nieudolny, szczególnie kiedy ona związuje się z Harley Quinn i Poison Ivy. Weteran wojenny nie dorasta jej do pięt, przez co w moim odczuciu nie wypada przekonująco.
Książka przypomina mi pierwszą część Szklanego Tronu. Mamy tu młodą Sardothien i honorowego Chaola oraz zakończenie, w którym okazuje się, że bohaterka od początku miała przemyślany każdy krok. Jeśli jednak nie przepadacie za uniwersum DC, ta książka może wam się nie spodobać. Mnie czytało się przyjemnie, choć nie zostałam powalona na kolana.

Książka z serii DC icons. Swego rodzaju fanfik o kobiecie kot, choć nie wiem na ile nawiązuje do oryginalnego komiksu.
Selina Kyle zrobi wszystko, aby jej chora na mukowiscydozę siostra została z nią jak najdłużej. Niestety warunki, w jakich żyją, nie pozwalają na wiele. Selina dołącza do ...

Rozwiń

Zwiń

Podobno odwagę od szaleństwa oddziela cienka linia.

Jakby ci to powiedzieć, Ophelio...

Główna bohaterka przez całą książkę, jak również zanim się ona zaczęła, ma robione pranie mózgu. Narracja jest pierwszoosobowa, więc my także ulegamy temu szaleństwu. Autorka rzuca nami z kąta w kąt. Raz się irytujemy, raz zachwycamy, raz boimy, a raz kochamy i cały czas tylko wydaje nam się, że wiemy o co tu chodzi.

Ophelia jest czarną owcą w rodzinie Słonecznych elfów. Ciepłe uczucia okazuje jej tylko siostra, która zostaje porwana. Co dziwne, jedyną osobą, która wydaje się pamiętać o jej istnieniu jest właśnie Ophelia. Postanawia więc wyruszyć za Mur i stawić czoła czającym się tam niebezpieczeństwom, by ją uratować.

Gdybytylko Głos w głowie zdołał ją od tego odwieść (zgadzałam się z jego zdaniem zaskakująco często;))
Zginęłaby już za pierwszym zakrętem, gdyby nie Dagan. Nieco frustrujący, ale o przyjemnej dla oka aparycji. Z wrodzonej dobroci serca (wcale nie) postanawia pomóc Ophelii uratować siostrę, a potem wyznaje je, że jest Księżycowym i wszystko bierze w łeb.

W trakcie czytania autorka uracza nas pięknymi i barwnymi opisami. Na początku wydały mi się nieco zbyt kwieciste, ale za Murem już bardzo mi to odpowiadało. Tam było mrocznie, tajemniczo i mglisto, a Monika umie w takie klimaty.

Między Daganem i Ophelią rodzi się uczucie, w którego autentyczność zwątpiłam tylko raz. Mówi się, że od nienawiści do miłości jest jeden krok, a w tym wypadku jeden sztylet między żebrami. Według mnie trochę zbyt szybko Ophelia rzskauciła się po tym ponownie w ramiona Dagana.

Podczas czytania będziecie krzyczeć na bohaterkę wielokrotnie, Dagan wkurzy was swoimi tajemnicami i sami zwątpicie w swoją poczytalność.
Polecam!🖤

Podobno odwagę od szaleństwa oddziela cienka linia.

Jakby ci to powiedzieć, Ophelio...

Główna bohaterka przez całą książkę, jak również zanim się ona zaczęła, ma robione pranie mózgu. Narracja jest pierwszoosobowa, więc my także ulegamy temu szaleństwu. Autorka rzuca nami z kąta w kąt. R...

Rozwiń

Zwiń

Ja naprawdę zapomniałam, co on tam narobił! Pamiętałam początek, ale koniec to było zaskoczenie. Więc jeśli ktoś by mnie spytał, jak długo trzeba czekać, żeby dać się książce zaskoczyć, to odpowiedziałabym, że osiem lat.

Feyra jest złamana. Wydarzenia pod górą - wszystko, co zgotowała jej Amarantha, nieśmiertelność, powodują jej zagubienie. Tamlin także przeżywa swoje horrory, ale z tego strachu osacza swoją narzeczoną. Jest gotowy zrobić wszystko, żeby mieć ją dla siebie.

Rhysand przez trzy miesiące nie daje o sobie znać, by pojawić się w idealnym momencie, powołać na swój układ z Feyrą i napsuć wszystkim krwi. Zabiera ją do swojego domu. Daje jej przestrzeń, ale też cel. Feyra nie potrafi czytać, więc zmusza ją do nauki. Uczy ją bronić własnego umysłu oraz władania nowo nabytą magią.

Ona jest nieufna, ale w miarę jak poznaje dwór Rhysanda, przekonuje się, że nie taki wilk straszny, jak go malują. Uświadamia też sobie, jak wiele Rhys zrobił dla niej, kiedy brnęła przez próby Amaranthy. Nawiązuje się między nimi więź silniejsza, niż ta utworzona przez ich układ.

Niestety problemy kontynentu nie skończyły się razem z rządami Amaranthy. Hybern, wyspa fae, z którą kiedyś już toczyli wojnę, rośnie w siłę. Zdobyli Kocioł, artefakt o ogromnej mocy, który może zburzyć mur oddzielający ziemię śmiertelników od Prythianu. Ludzie i fae po 500 latach mogą znów stać się jego niewolnikami. Dwór Nocy robi wszystko, by na to nie pozwolić.

Dużo bardziej emocjonująca część od pierwszej. Od końcówki wprost nie mogłam się oderwać i od razu sięgnęłam po kolejny tom. Uwielbiam to, jak rozwija się relacja głównych bohaterów, jak między nimi rodzi się zaufanie.

Ja naprawdę zapomniałam, co on tam narobił! Pamiętałam początek, ale koniec to było zaskoczenie. Więc jeśli ktoś by mnie spytał, jak długo trzeba czekać, żeby dać się książce zaskoczyć, to odpowiedziałabym, że osiem lat.

Feyra jest złamana. Wydarzenia pod górą - wszystko, co zgotowała jej...

Rozwiń

Zwiń

Część napisana z perspektywy Nesty i Cassiana, zdecydowanie dla dorosłych czytelników. Ilość scen zbliżeń oraz ich detale mogą niektórym się spodobać, innym wykrzywić twarz. Jak dla mnie było tego za dużo i za bardzo, choć ogółem książkę czytało się świetnie.

Nesta sięgnęła dna. Kolejny raz upiła się, wydała absurdalnie dużo pieniędzy z kiesy Rhysa, przyniosła wstyd siostrze i znów spała z nieznajomym. Rodzina urządza jej więc interwencję i zsyła na wygnanie do magicznego domu na szczycie góry.

Cassian ma być odpowiedzialny za jej trening, który ma wzmocnić ciało, a Clotho - przełożona biblioteki, za wzmocnienie umysłu. Dotarcie do Nesty zajmuje im sporo czasu, ale się udaje. Dziewczyna poznaje inne złamane przez los kobiety i razem stawiają czoła swoim demonom. Trenują, by zostać Walkiriami.

Feyra i Rhys spodziewają się dziecka. Niestety radosną nowinę przyćmiewa fakt, że poród może okazać śmiertelnie niebezpieczny. Rhysand szuka wszelkich sposobów, by temu zapobiec. W tym czasie ludzka królowa, zamieniona przez Kocioł w zgrzybiałą staruchę na wieki, szykuje swoje armie, ale najpierw chce sięgnąć po 3 potężne artefakty.

Nesta musi znaleźć je pierwsza.

Zakończenie spowodowało, że zaszklily mi się oczy, mimo że je znałam. Maas kolejny raz poruszyła moje emocje. Pojawiają się też wzmianki o innych światach, które nawiązują do Księżycowego Miasta i są zalążkiem większego uniwersum.

Część napisana z perspektywy Nesty i Cassiana, zdecydowanie dla dorosłych czytelników. Ilość scen zbliżeń oraz ich detale mogą niektórym się spodobać, innym wykrzywić twarz. Jak dla mnie było tego za dużo i za bardzo, choć ogółem książkę czytało się świetnie.

Nesta sięgnęła dna. Kolejny r...

Rozwiń

Zwiń