De laatste keer Violen-merklap.

Wat ik eigenlijk nooit heb verteld, is dat ik de merklap van Gerry niet heb af geborduurd, maar helemaal opnieuw ben begonnen. Jullie weten hoeveel merklappen er al door mij zijn gemaakt en door de jaren heen is daar een eigen manier voor ontstaan.
Gerry was (kijk op de onderstaande foto) rechtsonder begonnen op 14 draads stof met twee draadjes. Ik begin altijd linksboven en op 14 draads met een enkel draadje. Je kunt je voorstellen, dat het heel 'tegendraads' werkt. In overleg met Gerry ben op een andere lap helemaal opnieuw begonnen.

Gisteren heb ik de schaar gezet in het gedeelte wat uit Gerry's handen is gekomen om er iets anders van te maken.

Het zijn twee speldenrollen geworden, één grote en een heel kleintje.

Ook hier komt het toeval weer om de hoek kijken, zelfs tot twee keer toe.
Op het rechter gedeelte, (zie de eerste foto boven) staat bovenaan geborduurd het laatste woord van het pater noster 'amen' en dit heb ik mooi kunnen veranderen in 'samen', want uiteindelijk is het geheel door Gerry en mij samen tot stand gekomen.

Kijk eens van dichtbij hoe de steken van de bloemen exact in elkaar en samen in dit rolletje doorlopen.

Van het andere kleine stukje heb ik nog een mini rolletje gemaakt en hier prijkt bij toeval de naam op Emma W, zal ik het Violenmeisje zo noemen???

Violen-merklap af!

Maandagavond heb ik de laatste steekjes gezet aan de Violen-merklap. Zoals al eerder vermeld, heb ik deze lap geborduurd voor Gerry, van het blog Merel-Viool.

De merklap van Jan Houtman, waarvan het patroon hier te koop is, ziet er oorspronkelijk zo uit.

Ik mocht er mijn eigen draai aan geven en heb, om de afmeting wat te verkleinen, de tekst met het pater noster weggelaten. Hierdoor kon ik wat schuiven met enkele patroontjes en hier en daar nog iets weglaten of bijvoegen. De merels mochten niet ontbreken op deze merklap en vond ik dat ze een centrale plaats verdienden. Op deze manier ontstond tussen het bovenste deel van het grote alfabet en de randen een mooie lijn waar ik de kippen, haan en vogels een plekje kon geven. Verder heb ik nog enkele kuikentjes en een moeder kip erbij gezet.

Rondom het violen boeketje en in de randen rechts ervan heb ik een kleine aanpassing gedaan in de kleuren.

Zo ziet het geheel er uit!

Het is vanzelfsprekend, dat er onderaan de naam van Gerry's blog Merel-Viool moet staan. Tegelijkertijd komt zo de blauwe kleur van het alfabet aan de bovenkant van de lap, weer mooi terug aan de onderkant en is er een evenwicht.

Linksonder staat in het groen: 'voor Gerry' en rechtsonder in hetzelfde groen: 'door Jeanny'.

Ik heb deze kleurrijke merklap met veel liefde en plezier geborduurd en hij heeft ook een beetje kleur gebracht in de trieste tijd die Luc en ik samen moesten en nog moeten ondergaan door zijn vervelende ziekte van Lyme.

Violen-merklap update 3.

Het wordt tijd om te laten zien hoe de Violen-merklap groeit!!

De randen rechtsonder maak ik in iets andere kleuren dan het origineel. Ik vind de gebruikte bruine en beige tinten iets aan de sombere kant.

Ik wens jullie allen een heel fijn weekend.

Bijzonder!!

We zijn weer thuis na een ongelooflijk mooie week in het Groningse land in het zeer gastvrije Huize Elma en Ton.
Afgelopen woensdag heb ik aldaar een dagworkshop Reticello gegeven waarvan deelneemster de Borduurvrouw uitgebreid, in wel drie logjes verslag heeft gedaan op haar blog.

Tijdens deze workshop kreeg ik van deelneemster Margriet dit lieve Violenmeisje.

Margriet leest mijn blog en werd door het bijzondere verhaal van de Violen-merklap geïnspireerd tot het maken van dit schattige meisje. Ik was op slag verliefd op dit beeldige poppetje.
Wat er ook gebeurt, dit lieve wezentje zal mij altijd laten terugdenken aan deze bijzondere tijd in mijn leven.

Veel tijd heb ik niet kunnen borduren aan de Violen-merklap, maar wel een beetje. Hier is tevens een kleine update.

Tijdens het weekend beleefden we weer de Textieldagen in Borg Verhildersum te Leens, waar ik veel nieuwe mensen heb ontmoet en veel mensen van afgelopen keer heb teruggezien

De fotograaf van vorig jaar, mijn man, was door zijn ziekte helaas ditmaal niet in staat om foto's te maken, maar er zullen ongetwijfeld op andere blogs foto's verschijnen van deze onvergetelijke dagen.

Nu zal ik weer snel de andere blogs gaan bijlezen, want daar is de laatste week weinig van gekomen.

De Violen-merklap

Enige tijd geleden kreeg ik van Gerry van het blog Merel-Viool een bijzondere vraag. Namelijk of ik iemand wist, die mogelijk een merklap verder wilde afmaken. Nieuwsgierig als ik was, informeerde ik: Welke merklap?? Het was de Violen-merklap van Jan Houtman.

Dit is een scan uit het boek 'Merklappen met bloemen', de kleuren wijken behoorlijk af van de werkelijkheid.

Gerry heeft gisteren een logje geplaatst waarin zij precies vertelt hoe een en ander is verlopen. Ik ga de merklap voor haar borduren en laat regelmatig een update zien.


Gerry noemt het een Bijzondere Bijzonderheid en dat is het in vele opzichten. Lees zelf even mee.
Ik zit al jaren tussen heel veel merklappen van Jan Houtman in de winkel bij Naald & Draad (waar alle patronen van Jan Houtman te koop zijn), maar heb er zelf nog nooit een geborduurd. Met enkele cursisten hebben we het er ooit over gehad, welke we het mooiste vonden en....nee ik fantaseer het niet..... de violen-merklap was dan mijn favoriet.

In de regel borduur ik alleen antieke merklappen na in oude, meestal sobere kleuren.
'Het heeft zo moeten zijn', is vaak een uitspraak van mij en dat blijkt nu ook weer.
Wat namelijk zo bijzonder is, dat ik deze lap in heel vrolijke kleuren mag borduren, terwijl de sfeer thuis (door Luc's ziek zijn) vaak triest is. Het vrolijkt mij in ieder geval erg op! Ja, het heeft zo moeten zijn!

                                  Dit is het resultaat tot nu toe.

                 Kijk hier wordt een mens toch vrolijk van! Pluk de dag!

                Een volgende keer vertel ik wat ik aan het patroon wijzig.