Pergi ke kandungan

Pertempuran Vienna

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Rencana ini mengenai pertempuran 1683. Untuk pertempuran awal Uthmaniyah 1529, sila lihat Pengepungan Vienna. Untuk pertempuran Hungary 1485, sila lihat Pengepungan Vienna (1485). Untuk pertempuran 1945, sila lihat Penyerangan Vienna.
Pertempuran Vienna
Sebahagian daripada Perang Turki Agung, Perang Habsburg-Uthmaniyah dan Perang Poland-Uthmaniyyah

Pertempuran Vienna, 12 September 1683
Tarikh12 September 1683[1]
Lokasi
Vienna, Empayar Suci Rom (hari moden Austria)
Keputusan

Kemenangan Tentera Kristian[1]

  • Pengepungan Vienna gagal
  • Tentera Uthmaniyah mengalami kerosakan dan kerugian yang serius
  • Perikatan Kristian buat keputusan Liga Suci di bawah pimpinan Paus Innocent XI untuk terus menyerang wilayah Uthmaniyyah
Perubahan
wilayah		 Uthmaniyyah kalah,Vienna tetap menjadi milik Austria (selepas Liga Suci)
Pihak yang terlibat

Komanwel Poland–Lithuania
 Empayar Suci Rom

Empayar Uthmaniyah
Negara Vassal:

Komandan dan pemimpin
John III Sobieski
(Komander Tertinggi Tentera Perikatan Kristian)
Hetman Jabłonowski
Hetman Sieniawski
Count Marcin Kątski
(Pasukan Bantuan)
Empayar Suci Rom Ernst Rüdiger von Starhemberg
(Barisan Tentera)
Empayar Suci Rom Charles of Lorraine
Empayar Suci Rom John George III of Saxony
Empayar Suci Rom Georg Friedrich of Waldeck
Empayar Suci Rom Julius Francis, Duke of Saxe-Lauenburg
Empayar Suci Rom Maximilian II Emanuel of Bavaria
Empayar Suci Rom Eugene of Savoy
Empayar Suci Rom Livio Odescalchi
Empayar Suci Rom Antonio Caraffa
Şerban Cantacuzino		 Grand Vizier Kara Mustafa Pasha
Kara Mehmed of Diyarbakir
Ibrahim of Buda
  Abaza Sari Hüseyin
  Pasha of Karahisar
Murad Giray
George Ducas
Kekuatan

Barisan Tentera Vienna:
11,000 askar[2] + 5,000 volunteers[2]
312 meriam tetapi hanya 141 digunakan[2]
(strength on 10 September 1683)

Pasukan Bantuan:
47,000 tentera Jerman dan Austria dengan 112 meriam[3]


27,000 tentera Poland dengan 28 meriam[4]

Jumlah:
90,000 tetapi beberapa askar dikecualikan untuk berkawal berhampiran jambatan Tulin dan kem, tambahan 2,000 pasukan berkuda imperial (tidak termasuk di atas) berkawal di Danube.[5]

[Note 1] – alternative estimates

140,000 pada 10 September 1683,[10] menurun daripada 170,000 pada permulaan peperangan, menurut dokumen order of battle yang dijumpai di khemah Kara Mustafa.[11]

[Note 2] – alternative estimates


Kira-kira 150 meriam[7]
Kerugian dan korban

Kemalangan jiwa semasa pertempuran: 4,500,[16]:661


3,500 mati atau cedera (1,300 askar Poles)[17]

Kemalangan jiwa sewaktu pengepungan: 12,000[7]


Mati semasa pengepungan: 8,000–15,000,[16]:661


Ditangkap: 5,000[16]:661

Pertempuran Vienna (Jerman: Schlacht am Kahlen Berge atau Kahlenberg; Poland: bitwa pod Wiedniem atau odsiecz wiedeńska (The Reief of Vienna; Turki Moden: İkinci Viyana Kuşatması, Turki Uthmaniyah: Beç Ḳalʿası Muḥāṣarası) berlaku di Bukit Kahlenberg di Vienna pada 12 September 1683[1] selepas kota imperial Vienna diserang oleh Empayar Uthmaniyah selama 2 bulan. Pertempuran ini melibatkan Monarki Habsburg, Komanwel Poland–Lithuania dan Empayar Suci Rom, dibawah pimpinan Raja John III Sobieski menentang Uthmaniyah dan negara vassal mereka. Pertempuran ini pertama kalinya melibatkan Komanwel dan Empayar Suci Rom yang telah menjalankan kerjasama ketenteraan menentang tentera Uthmaniyah, dan perkara ini sering dilihat sebagai pengubahan sejarah, selepas "Kerajaan Uthmaniyah berhenti mengancam dunia Kristian".[18] Akibat daripada peperangan yang bertahan sehingga 1699, Empayar Uthmaniyah telah kehilangan hampir seluruh kawasan Hungary yang kemudiannya dikuasai oleh Maharaja Suci Rom Leopold I.[18]

Peperangan ini akhirnya dimenangi oleh tentera perikatan Empayar Suci Rom daripada negara Jerman dan Komanwel Poland-Lithuania, yang pada akhirnya hanya diwakili oleh tentera daripada Kerajaan Mahkota Poland (barisan tentera Lithuania tertangguh, dan tentera ini tiba di Vienna selepas Vienna dibebaskan)..[19] Barisan tentera Vienna diketuai oleh Ernst Rüdiger Graf von Starhemberg, seorang warga Austria dibawah penguasaan Maharaja Suci Rom Leopold I. Majoritinya pimpinan barisan tentera diketuai oleh raja Poland, John III Sobieski, yang turut sama memimpin pasukan bantuan.

Ketenteraan Empayar Uthmaniyah dan tentera dari negara takluk Kerajaan Uthmaniyah, diketuai oleh Grand Vizier Merzifonlu Kara Mustafa Pasha. Bilangan tentera Uthmaniyah dianggarkan kira-kira 90,000[7] sehingga 300,000[12][13][14][15][sumber lebih baik diperlukan] orang (menurut dokumen order of battle yang telah dijumpai di khemah Kara Mustafa, kekuatan tenteranya pada permulaan peperangan ialah 170,000 orang[11]). Mereka mula bertempur pada 14 Julai 1683. Pasukan tentera Uthmaiyah juga merangkumi unit-unit lain seperti 60 unit tentera elit Infantri berjumlah 12,000 askar dengan tentera pemerhati berjumlah 70,000 orang[20] memerhati keadaan di luar kota. Pertempuran ini bermula pada 12 September, selepas pasukan tentera perikatan tiba.

Permulaan

[sunting | sunting sumber]

Vienna telah lama menjadi aspirasi strategik kerajaan Uthmaniyah, disebabkan oleh penguasaan teguh kerajaan ini terhadaap Danubian (Laut Hitam ke barat Eropah) selatan Eropah dan laluan perdagangan (Timuran Mediterranean hingga Jerman). Pada tahun sebelum pertempuran kedua ini, pertempuran pertama telah berlaku pada 1529 Pengepungan Vienna di bawah naungan penguasa hebat daripada Keluarga Köprülü yang berpengaruh, Empayar Uthmaniyah telah mengadakan persiapan logistik yang luas, termasuk pembaikan dan penubuhan jalan serta jambatan bagi memasuki Empayar Rom Suci dan pusat logistiknya, serta penerusan peluru, meriam, dan sumber-sumber lain dari seluruh empayar ke pusat-pusat ini dan ke Balkans. Sejak tahun 1679, wabak penyakit telah tercetus di Vienna. Sejak 1679 wabak ini telah merebak di Vienna.[21]

Dari segi politik, Empayar Uthmaniyah telah memberikan bantuan ketenteraan kepada kaum Hungary dan minoriti bukan Katolik di bahagian Habsburg yang dikuasai oleh Hungary. Di sana, pada tahun-tahun sebelum pengepungan, rusuhan yang meluas menyebabkan berkembangnya kejadian pemberontakan yang terbuka menerusi prinsip-prinsip Kaunter-Reformasi dan keinginan rakyat untuk menghancurkan Protestantisme. Pada tahun 1681, Protestan dan pasukan anti-Habsburg lain yang dipimpin oleh Imre Thököly, disokong oleh ketenteraan ketara dari Uthmaniyah.[16]:657 yang diiktiraf Thököly sebagai Raja "Upper Hungary" (bahagian timur Slovakia dan bahagian timur laut Hungaria), yang sebelumnya telah diambil alih oleh Habsburgs). Sokongan ini termasuk secara jelas menjanjikan "Kerajaan Vienna" kepada orang Hungaria jika ia jatuh ke tangan Uthmaniyah. Sebelum pengepungan ini, keadaan damai telahpun wujud selama 20 tahun di antara Empayar Rom Suci dan Empayar Uthmaniyah hasil daripada Peace of Vasvár.

Pada tahun 1681 dan 1682, pertempuran antara pasukan Imre Thököly dan Empayar Suci Rom (sempadannya yang kemudiannya utara Hungary) dipergiat, dan serangan pasukan Habsburg ke pusat Hungary yang menjadi hujah penting kepada Vizier Kara Mustafa Pasha dalam meyakinkan Sultan Mehmet IV dan Divannya untuk membenarkan pergerakan tentera Uthmaniyah. Mehmet IV dibenarkan Mustafa Pasha untuk beroperasi sejauh Győr (kemudian dikenali sebagai Yanıkkale , dan dalam Jerman sebagai Raab ) dan Komárom dalam Turki Komaron , Komorn di Jerman) Istana, kedua-duanya di barat laut Hungary dan mengepung mereka. Tentera Uthmaniyah digerakkan pada 21 Januari 1682 dan perang telah diisytiharkan pada 6 Ogos 1682.

Logistik pada masa itu bermakna ia mungkin berisiko atau tidak mungkin untuk melancarkan serangan pada Ogos atau September 1682, kerana kempen tiga bulan sudah pasti membawa kepada pendudukan Uthmaniyah ke Vienna pada musim sejuk seperti musim sejuk. Tetapi jurang 15 bulan antara mobilisasi dan pelancaran pencerobohan berskala besar menyediakan waktu yang cukup untuk Vienna menyediakan pertahanannya dan Leopold untuk mengumpulkan tentera dari Empayar Rom Suci dan membentuk satu persekutuan dengan Poland, Venice dan Paus Innocent XI. Perkara ini menyumbang kepada kegagalan kempen Uthmaniyah. Perikatan Empayar Rom Suci dengan Poland diselesaikan dalam Perjanjian Warsaw 1683, di mana Leopold I, Maharaja Suci Rom menjanjikan sokongan kepada Sobieski jika Kraków diserang tentera Uthmaniyah, dan sebagai balasannya Tentera Poland akan memberi bantuan jika Vienna diserang.[16]:656, 659

Anti-Habsburg Kuruc membalas serangan di Hungary.

Pada 31 Mac 1683, satu lagi perisytiharan - dihantar oleh Grand Vizier Merzifonlu Kara Mustafa Pasha mewakili pihak Mehmet IV-tiba di Mahkamah Imperial di Vienna. Keesokan harinya, perarakan tentera Uthmaniyah bermula dari Edirne di Rumelia. Tentera Uthmaniyah tiba di Belgrade pada awal Mei. Pasukan ini turut disertai oleh tentera Transylvania di bawah Putera Mihaly Apafi dan pasukan tentera Hungary di bawah Imre Thököly; Mereka mengepung Győr dan tentera yang berbaki 150,000 berpindah ke kota Vienna.[16] :660 Kira-kira 40,000 pasukan tentera Crimean Khanate tiba 40 kilometer (25 bt) timur Vienna pada 7 Julai,[16]:660 sebanyak dua kali kerana lebih banyak tentera Imperial di kawasan itu. Maharaja Leopold melarikan diri dari Vienna ke Passau dengan pengawalnya dan 60,000 orang tentera Vienna, sementara itu Charles V, Pemerintah Lorraine, mengundurkan 20.000 tenteranya ke arah Linz.[16] :660 Pasukan tentera Uthmaniyah utama tiba di Vienna pada 14 Julai; satu-satunya pasukan pertahanan di kota dan kini adalah 15,000 orang Count Ernst Rüdiger von Starhemberg.[16]:660

Raja Poland, John III Sobieski, menyediakan ekspedisi bantuan ke Vienna pada musim panas 1683, dengan begitu menghormati kewajibannya untuk perjanjian itu (dia meninggalkan negara sendiri secara tidak langsung ketika berangkat dari Kraków pada 15 Ogos). Dia melindunginya dengan memberi amaran tegas kepada Imre Thököly, ketua Upper Hungary, yang dia mengancam kehancuran jika Imre Thököly cuba memanfaatkan keadaan- sebenarnya Thököly telah pun cuba melakukannya. Jan Kazimierz Sapieha the Younger menunda tngguhkanebarisan ra tent-ra Lithuanian, menhdengan ancurkan Tanah Tinggi Hongarungaryarang Slovakia) dan tiba di Vienna setelah Vienna dibebaskan.Ralat petik: Parameter tidak sah dalam teg <ref>

Lihat juga

[sunting | sunting sumber]

Rujukan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ a b c Finkel, Caroline. Osman's Dream: The Story of the Ottoman Empire, 1300–1923. Basic Books. m/s. 286–87. ISBN 978-0-465-02396-7.
  2. ^ a b c Podhorodecki, Leszek (2001), Wiedeń 1683, Bellona, m/s. 83.
  3. ^ Podhorodecki, Leszek (2001), Wiedeń 1683, Bellona, m/s. 106.
  4. ^ Podhorodecki, Leszek (2001), Wiedeń 1683, Bellona, m/s. 105.
  5. ^ Podhorodecki, Leszek (2001), Wiedeń 1683, Bellona, m/s. 83, 106.
  6. ^ Tucker, Spencer (2010). Battles That Changed History: An Encyclopedia of World Conflict. ABC-CLIO. m/s. 215.
  7. ^ a b c d e Bruce Alan Masters, Gábor Ágoston: Encyclopedia of the Ottoman Empire, Infobase Publishing, 2009, ISBN 1438110251, 584.
  8. ^ a b Austria's Wars of Emergence, Michael Hochedlinger
  9. ^ The Enemy at the Gate, Andrew Wheatcroft. 2008.
  10. ^ Forst de Battaglia, Otto (1982), Jan Sobieski, Mit Habsburg gegen die Türken, Styria Vlg. Graz, m/s. 215 of 1983 Polish translated edition.
  11. ^ a b Wimmer, Jan (1983), Wiedeń 1683, MON, m/s. 306.
  12. ^ a b Harbottle, Thomas (1905), Dictionary of Battles, E.P. Sutton & Co, m/s. 262.
  13. ^ a b Clare, Israel (1876), The Centennial Universal History: A Clear and Concise History of All Nations, with a Full History of the United States to the Close of the First 100 Years of Our National Independence., J. C. McCurdy & Co., m/s. 252.
  14. ^ a b Drane, Augusta (1858), The Knights of st. John: with The battle of Lepanto and Siege of Vienna., Burns and Lambert, m/s. 136.
  15. ^ a b American Architect and Building News. 29.767 (1890): 145. Print.
  16. ^ a b c d e f g h i Tucker, SC, 2010, A Chronology of Conflict Global, Vol. Dua, Santa Barbara: ABC-CLIO, LLC, ISBN 9781851096671
  17. ^ Podhorodecki, Leszek (2001), Wiedeń 1683, Bellona, m/s. 140–41.
  18. ^ a b Leitsch, Walter (Julai 1983). "1683: The Siege of Vienna". History Today. 33 (7). Dicapai pada 19 Disember 2014. Kekalahan tentera Uthmaniyah di luar benteng Vienna  pada 300 tahun lalu selalu dianggap sebaagai permulaan kejatuhan Empayar Uthmaniyah. Tetapi, Walter Leitsch mempersoalkan adakah sama ada peristiwa ini adalah pengubahan sejarah di Eropah?. no-break space character in |quote= at position 52 (bantuan)
  19. ^ Davies, Norman (1982), God's Playground, a History of Poland: The Origins to 1795, Columbia University Press, m/s. 487.
  20. ^ Bruce, George (1981). Harbottle's Dictionary of Battles. Van Nostrand Reinhold.
  21. ^ Nähere Untersuchung der Pestansteckung, p. 42, Pascal Joseph von Ferro, Joseph Edler von Kurzbek, royal publisher, Vienna 1787.

Nota

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ Pasukan Viennese: 15,000 askar [6] + 8,700 sukarelawan,[7] 370 cannons; Pasukan bantuan: 50,000–60,000 askar German,[8] 15,000–20,000 askar Poland[8][9]
  2. ^ Anggaran terendah ialah 90,000,[7] manakala menurut versi lama anggarannya melebihi 300,000[12][13][14][15]

Baca Selanjutnya

[sunting | sunting sumber]
  • Stéphane Gaber, Et Charles V arrêta la marche des Turcs, Presses universitaires de Nancy, 1986, ISBN 2-86480-227-9.
  • Bruce, George (1981). Harbottle's Dictionary of Battles. Van Nostrand Reinhold.
  • Cezary Harasimowicz Victoria Warsaw 2007, novel ISBN 978-83-925589-0-3
  • James Michener Poland, A Novel, see Chapter V From the South
  • Alan Palmer, The Decline and Fall of the Ottoman Empire, Published by Barnes & Noble Publishing, 1992. ISBN 1-56619-847-X.

Pautan Luar

[sunting | sunting sumber]


Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Pertempuran_Vienna&oldid=5990869"