pranzo

Italiaans

Uitspraak

• IPA: /ˈprandzɔ/

Woordafbreking

• pran·zo

Woordherkomst en -opbouw

• Van het Latijnse prandium.

enkelvoud	meervoud
pranzo	pranzi

Zelfstandig naamwoord

pranzo m

1. middagmaal
2. maaltijd
3. (in uitdrukkingen) middag

Synoniemen

• [1] seconda colazione, (Toscane) desinare

Afgeleide begrippen

• pranzetto
• dopopranzo, postprandiale, pranzare

Werkwoord

pranzo

1. eerste persoon enkelvoud indicativo presente van pranzare