tuinder

Een tuinder uit Heemskerk sproeit pesticiden over zijn aardbeien met de gifspuit (1949)

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  tuinder    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• tuin·der

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘groente- en fruitkweker’ voor het eerst aangetroffen in 1723
• Afgeleid van tuin met het achtervoegsel -der

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	tuinder	tuinders
verkleinwoord	tuindertje	tuindertjes

Zelfstandig naamwoord

de tuinder m

1. (beroep) iemand die beroepsmatig tuinen aanlegt en verzorgt

   • Wat de tuinman of tuinder gebruiken kan. 

2. (beroep), (tuinbouw) iemand die actief is in de tuinbouw

   • Een biologische tuinder kweekt zijn producten zonder kunstmest of bestrijdingsmiddelen te gebruiken. 

Synoniemen

• [1] tuinman, hovenier, tuinier

Vertalingen

    1.   

Duits: Gärtner (de) m Engels: gardener (en) Frans: jardinier (fr) m

Papiaments: hardinero Perzisch: باغبان (fa) Spaans: jardinero (es) m

Gangbaarheid

• Het woord tuinder staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "tuinder" herkend door:

94 %	van de Nederlanders;
79 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.