Bruine slingeraap
| Bruine slingeraap IUCN-status: Kritiek[1] (2020) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Ateles hybridus I. Geoffroy, 1829 | |||||||||||||
| Verspreidingsgebied van de bruine slingeraap. | |||||||||||||
| Afbeeldingen op | |||||||||||||
| Bruine slingeraap op | |||||||||||||
| |||||||||||||
De bruine slingeraap (Ateles hybridus) is een zoogdier uit de familie van de grijpstaartapen (Atelidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Isidore Geoffroy Saint-Hilaire in 1829.[2][3]
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]Deze slingeraap heeft een opvallende, witte driehoek op het voorhoofd. De rugzijde is bruin, de buikzijde en de binnenkant van de armen zijn bijna wit. Ze hebben lange armen en benen, een slank lichaam, een lange grijpstaart en duimloze handen. De lichaamslengte bedraagt 42 tot 58 cm, de staartlengte 68 tot 90 cm en het gewicht 7,5 tot 10,5 kg.
Leefwijze
[bewerken | brontekst bewerken]Dit dier leeft in groepen van ongeveer twintig individuen, maar als ze gaan foerageren, splitsen die zich op in drie- of vierkoppige mannetjes- en vrouwtjesgroepjes. Bij terugkomst joelen ze en maken ze hinnikende geluiden. Hun voedsel bestaat uit vruchten, sappige bladen en vreemd genoeg ook zacht, rottend hout.
Verspreiding
[bewerken | brontekst bewerken]Deze soort komt voor in de tropische wouden van noordwestelijk Zuid-Amerika, met name in Colombia en Venezuela.
- ↑ (en) Bruine slingeraap op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Groves, C.P. (2005). "Order Primates". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.) Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 151. ISBN 978-0-8018-8221-0.
- ↑ Mammal Diversity Database (2024). Ateles hybridus I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1829. Mammal Diversity Database (Version 1.11). DOI: 10.5281/zenodo.4139722. Geraadpleegd op 21-01-2024.