Naar inhoud springen

Grand Prix-wegrace van België 1972

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van België Grand Prix-wegrace van België 1972
Circuit de Spa-Francorchamps
Officiële naam Grote Prijs van België voor Moto's/Grand Prix de Belgique des Motos
Land Vlag van België België
Datum 2 juli 1972
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Italië Alberto Pagani
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould
250 cc
Snelste ronde Vlag van Finland Jarno Saarinen
Eerste Vlag van Finland Jarno Saarinen
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
125 cc
Snelste ronde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Eerste Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer
Derde Vlag van Zweden Kent Andersson
50 cc
Snelste ronde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Eerste Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Tweede Vlag van Nederland Jan de Vries
Derde Vlag van Oostenrijk Harald Bartol
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Duitsland Klaus Enders/Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt
Eerste Vlag van Duitsland Klaus Enders/Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt
Tweede Vlag van Duitsland Heinz Luthringshauser/Vlag van Duitsland Hans-Jürgen Cusnik
Derde Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu/Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch

De Grand Prix-wegrace van België 1972 was de achtste race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1972. De race werd verreden op 2 juli 1972 op het Circuit de Spa-Francorchamps nabij Malmedy, (Liège). De 500cc-wereldtitel werd in België beslist.

500 cc

[bewerken | brontekst bewerken]

Giacomo Agostini had al zes 500cc-GP's gewonnen en met slechts zeven tellende resultaten kon hij in België de wereldtitel veilig stellen. Hij deed dat op zijn bekende manier: Alberto Pagani mocht een tijdje volgen en zelfs kopwerk doen, maar uiteindelijk liep hij bijna een halve minuut achterstand op. De strijd om de derde plaats was interessanter en eindigde in een duel tussen Rodney Gould en Hideo Kanaya. Gould remde Kanaya bij de La Source haarspeldbocht uit, waardoor hij derde werd. Kanaya nam daarna afscheid van de Europese circuits, waarschijnlijk om te gaan helpen met de ontwikkeling van de nieuwe Yamaha TZ 500.

Uitslag 500 cc

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta 56' 04" 7 15
2 Vlag van Italië Alberto Pagani MV Agusta +32" 9 12
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould Yamaha +1' 18" 7 10
4 Vlag van Japan Hideo Kanaya Yamaha +1' 19" 0 8
5 Vlag van Zweden Bo Granath Husqvarna +3' 28" 7 6
6 Vlag van Frankrijk Eric Offenstadt Kawasaki +3' 28" 9 5
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jerry Lancaster Yamaha +3' 58" 5 4
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Nelson Yamaha +4' 03" 4 3
9 Vlag van Frankrijk Christian Bourgeois Yamaha +1 ronde 2
10 Vlag van Duitsland Lothar John Yamaha +1 ronde 1
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ron Chandler Kawasaki
12 Vlag van Zwitserland Gyula Marsovszky Linto
13 Vlag van Nederland Piet van der Wal Kawasaki
14 Vlag van België Guy Cooremans Kawasaki
15 Vlag van België Jérôme van Haeltert Suzuki
DNF Vlag van Australië Jack Findlay JADA-Suzuki
DNF Vlag van Australië John Dodds Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Ellis Yamaha
DNF Vlag van Frankrijk André-Luc Appietto Kawasaki
DNF Vlag van Duitsland Ernst Hiller König
DNF Vlag van Italië Guido Mandracci Suzuki
DNF Vlag van Nieuw-Zeeland Keith Turner Suzuki
DNF Vlag van Nieuw-Zeeland Kim Newcombe König
DNF Vlag van Zwitserland Jean Campiche Linto
DNF Vlag van Frankrijk Gérard Debrock Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds Kawasaki
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer Yamaha
DNF Vlag van Frankrijk Thierry Tchernine Yamaha

250 cc

[bewerken | brontekst bewerken]

In België was er net als in de TT van Assen geen strijd om de eerste plaats, maar dit keer kwam dat doordat Jarno Saarinen ervandoor ging. Ondanks wat regen bij Blanchimont lag zijn racegemiddelde van 195,5 km/h slechts 0,7 km/h lager dan dat van Giacomo Agostini in de 500cc-klasse. Phil Read, Silvio Grassetti, Rodney Gould, Dieter Braun en John Dodds konden dus alleen vechten om plaats twee. Gould won die plaats uiteindelijk met een banddikte (0,3 s) na een duel met Phil Read, die de hele trukendoos opentrok om Gould achter zich te houden.

Uitslag 250 cc

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Finland Jarno Saarinen Yamaha 34' 37" 5 15
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould Yamaha +26" 4 12
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha +26" 7 10
4 Vlag van Duitsland Dieter Braun SMZ +27" 5 8
5 Vlag van Australië John Dodds Yamaha +38" 9 6
6 Vlag van Zweden Börje Jansson Yamaha +53" 8 5
7 Vlag van Zweden Kent Andersson Yamaha +54" 2 4
8 Vlag van Finland Teuvo Länsivuori Yamaha +1' 11" 8 3
9 Vlag van België Oronzo Memola Yamaha +1' 24" 7 2
10 Vlag van Nederland Marcel Ankoné Yamsel +2' 00" 6 1
11 Vlag van Zwitserland Werner Pfirter Yamaha +2' 00" 9
12 Vlag van Frankrijk Michel Rougerie Yamaha
13 Vlag van Italië Guido Mandracci Yamaha
14 Vlag van Zweden Bo Granath Yamaha
15 Vlag van Italië Silvio Grassetti MZ
16 Vlag van Frankrijk Olivier Chevallier Yamaha
17 Vlag van Duitsland Gert Bender Maico
18 Vlag van Italië Paolo Pileri Yamaha
19 Vlag van Italië Renzo Pasolini Aermacchi
20 Vlag van België Marcel Toussaint Yamaha

125 cc

[bewerken | brontekst bewerken]

De Bridgestone van Jos Schurgers was ook in België snel. Schurgers moest echter bij de start meteen in de achtervolging op Chas Mortimer, terwijl hij bij Stavelot werd ingehaald door Ángel Nieto. Schurgers viel echter uit door een vastloper. Drie ronden lang vochten Nieto en Mortimer om de leiding, maar daarna begon de Spanjaard een voorsprong op te bouwen. Kent Andersson won het gevecht om de derde plaats van Börje Jansson.

Uitslag 125 cc

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto Derbi 32' 27" 3 15
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer Yamaha +17" 0 12
3 Vlag van Zweden Kent Andersson Yamaha +34" 5 10
4 Vlag van Zweden Börje Jansson Maico +46" 6 8
5 Vlag van Oostenrijk Harald Bartol Suzuki +1' 20" 5 6
6 Vlag van Duitsland Dieter Braun Maico +1' 21" 1 5
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds Kawasaki +1' 31" 3 4
8 Vlag van Italië Eugenio Lazzarini Maico +1' 52" 9 3
9 Vlag van Frankrijk Thierry Tchernine Yamaha +2' 42" 9 2
10 Vlag van Polen Ryszard Mankiewicz MZ +3' 28" 1 1
11 Vlag van Hongarije László Szabó MZ
12 Vlag van Duitsland Günter Fischer Maico
13 Vlag van Italië Paolo Pileri Suzuki
14 Vlag van Nederland Aalt Toersen Maico
15 Vlag van Nederland Jan Huberts MZ +1 ronde
16 Vlag van Frankrijk Michel Rougerie Aermacchi
17 Vlag van Duitsland Siegfried Lohmann MZ
DNF Vlag van Nederland Jos Schurgers Bridgestone vastloper

50 cc

[bewerken | brontekst bewerken]

In de 50cc-klasse trainde Jan de Vries sneller dan Ángel Nieto, maar bij inspectie bleek de motor niet betrouwbaar te zijn, waardoor hij met zijn reservemotor moest starten. Die leverde aanzienlijk minder vermogen. Zijn rondetijden lagen nog onder die van 1971 en hij wist meteen na de start dat hij Nieto niet zou kunnen volgen. Nieto nam al in de eerste ronde een kleine voorsprong, die hij in de volgende ronden opbouwde. Theo Timmer kon met de Jamathi uit 1971 de Vries in zicht houden, maar dat betekende niet dat de Jamathi snel genoeg was. Nieto hoefde niet sneller te rijden, de Vries kon niet sneller rijden, maar de derde plaats van Timmer was in elk geval een opsteker voor Jamathi.

Uitslag 50 cc

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto Derbi 21' 51" 8 15
2 Vlag van Nederland Jan de Vries Van Veen-Kreidler +16" 1 12
3 Vlag van Nederland Theo Timmer Jamathi +21" 7 10
4 Vlag van Oostenrijk Harald Bartol Kreidler +1' 03" 1 8
5 Vlag van Duitsland Rudolf Kunz Kreidler +1' 04" 5 6
6 Vlag van Nederland Jan Bruins Van Veen-Kreidler +1' 18" 0 5
7 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Benjamín Grau Derbi +1' 29" 5 4
8 Vlag van Nederland Jan Huberts Kreidler +1' 42" 5 3
9 Vlag van Duitsland Ludwig Faßbender Kreidler +2' 17" 5 2
10 Vlag van Duitsland Siegfried Lohmann Kreidler +2' 18" 7 1
11 Vlag van Oostenrijk Hans-Jürgen Hummel Kreidler
12 Vlag van Nederland Herman Meijer Hemeyla
13 Vlag van Nederland Ton Daleman Roton
14 Vlag van Nederland Aalt Toersen Kreidler
15 Vlag van Zweden Kurt-Ivan Carlsson Monark
16 Vlag van Frankrijk André Millard Kreidler
17 Vlag van Zweden Lars Persson Monark
18 Vlag van Verenigd Koninkrijk T. Keane Kreidler
19 Vlag van België Jérôme van Haeltert Kreidler
20 Vlag van België E. Ggilain Kreidler

Zijspanklasse

[bewerken | brontekst bewerken]

De zijspanrace in België kende weinig spanning. Klaus Enders/Ralf Engelhardt wonnen met zes seconden voorsprong op Heinz Luthringshauser/Hans-Jürgen Cusnik, die de hele tijd op de tweede plaats gelegen hadden. De derde plaats werd de hele race bezet door Siegfried Schauzu/Wolfgang Kalauch. De Britten Tony Wakefield en Alex MacFadzean, die bij wijze van vakantie aan de TT van Assen en de Belgische Grand Prix deelnamen, werden zesde.

Uitslag zijspanklasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1 Vlag van Duitsland Klaus Enders Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt Busch-BMW 33' 22" 1 15
2 Vlag van Duitsland Heinz Luthringshauser Vlag van Duitsland Hans-Jürgen Cusnik BMW +5" 9 12
3 Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch BMW +33" 9 10
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Vincent Vlag van Verenigd Koninkrijk Michael Casey Münch-URS +50" 3 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Milton Vlag van Verenigd Koninkrijk John Thornton BMW +53" 6 6
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Wakefield Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex MacFadzean BMW +55" 3 5
7 Vlag van Duitsland Rolf Steinhausen Vlag van Duitsland Werner Kapp König +2' 00" 9 4
8 Vlag van Frankrijk Michel Pourcelet Vlag van Frankrijk Claude Domin BMW +3' 31" 3
9 Vlag van Duitsland Hermann Binding Vlag van Duitsland Helmut Fleck BMW +3' 31" 2
10 Vlag van Frankrijk Joseph Duhem Vlag van Frankrijk Jacques Blanc BMW +4' 51" 4 1
11 Vlag van Duitsland Egon Schons Vlag van Duitsland Karl Lauterbach BMW +4' 55" 7
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Roger Dutton Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Wright BMW
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Hornby Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Griffiths BMW
14 Vlag van België Siegfried Zeh Vlag van België K. Woijciech BMW
15 Vlag van België G. Rosez Vlag van België S. Procyszyn BMW
Vorige race:
TT Assen 1972 		FIM wereldkampioenschap wegrace
24e seizoen (1972) 		Volgende race:
Grand Prix-wegrace van de DDR 1972
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van België 1971 		Grand Prix-wegrace van België Volgende race:
Grand Prix-wegrace van België 1973
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grand_Prix-wegrace_van_België_1972&oldid=62668532"