Naar inhoud springen

Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1974

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Oostenrijk Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1974
Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1974
Land Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Datum 5 mei 1974
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Italië Giacomo Agostini
Snelste ronde Vlag van Italië Gianfranco Bonera
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Italië Gianfranco Bonera
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
350 cc
Poleposition Vlag van Finland Teuvo Länsivuori
Snelste ronde Vlag van Finland Teuvo Länsivuori
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer
Derde Vlag van Duitsland Dieter Braun
125 cc
Poleposition Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Snelste ronde Vlag van Zweden Kent Andersson
Eerste Vlag van Zweden Kent Andersson
Tweede Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Derde Vlag van Italië Otello Buscherini
Zijspan
Poleposition Vlag van Duitsland Werner Schwärzel/Vlag van Duitsland Karl-Heinz Kleis
Snelste ronde Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu/Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch
Eerste Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu/Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch
Tweede Vlag van Duitsland Werner Schwärzel/Vlag van Duitsland Karl-Heinz Kleis
Derde Vlag van Duitsland Heins Luthringshauser/Vlag van Duitsland Hermann Hahn

De Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1974 was derde race van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1974. De race werd verreden op 5 mei 1974 op de Salzburgring nabij Salzburg.

In de regenrace in Oostenrijk reden Gianfranco Bonera en Giacomo Agostini het hele veld op een ronde. Agostini had net daarvoor al 33 ronden door de stromende regen gereden in de 350 cc klasse. Uiteindelijk won Agostini zijn eerste 500 cc race voor Yamaha, terwijl Bonera tweede werd en Barry Sheene met de nieuwe Suzuki RG 500 op een ronde derde.

Pos. Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Giacomo Agostini Yamaha 53' 23" 87 15
2 Vlag van Italië Gianfranco Bonera MV Agusta +0" 27 12
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene Suzuki +1 ronde 10
4 Vlag van Australië Jack Findlay Suzuki +1 ronde 8
5 Vlag van Duitsland Dieter Braun Yamaha +1 ronde 6
6 Vlag van Oostenrijk Karl Auer Yamaha +1 ronde 5
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Nelson Yamaha +1 ronde 4
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Williams Yamaha +1 ronde 3
9 Vlag van Duitsland Paul Eickelberg König +2 ronden 2
10 Vlag van Frankrijk Jean-Paul Boinet Yamaha +2 ronden 1
11 Vlag van Nieuw-Zeeland Tom Herron Yamaha +3 ronden
12 Vlag van Duitsland Helmut Kassner Yamaha +3 ronden
13 Vlag van Frankrijk Olivier Chevallier Yamaha +3 ronden
14 Vlag van Zwitserland Iwan Panizzi Yamaha +3 ronden
15 Vlag van Zweden Bosse Granath Husqvarna +4 ronden
16 Vlag van Oostenrijk Hans Braumandl Yamaha +5 ronden
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read MV Agusta versnellingsbak
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer Maxton-Yamaha
DNF Vlag van Nederland Rob Bron Yamaha
DNF Vlag van Frankrijk Christian Bourgeois Yamaha
DNF Vlag van Duitsland Alfred Bajohr König
DNF Vlag van Finland Teuvo Länsivuori Yamaha
DNF Vlag van Brazilië Edu Celso-Santos Yamaha
DNF Vlag van Italië Armando Toracca Paton
DNF Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Víctor Palomo Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex Georga Yamaha
DNF Vlag van Australië John Dodds Yamaha
DNF Vlag van Zwitserland Werner Giger Yamaha
DNF Vlag van Nederland Marcel Ankoné Yamaha
DNF Vlag van Oostenrijk Michael Schmid Rotax
DNF Vlag van Frankrijk Michel Rougerie Harley-Davidson
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Paul Smart Suzuki
DNF Vlag van Italië Walter Villa Harley-Davidson
DNF Vlag van Zwitserland Hans Mühlebach Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Neil Tuxworth Yamaha

In Oostenrijk, waar het erg nat was, startte Giacomo Agostini in het middenveld. De race werd aangevoerd door Phil Read en Teuvo Länsivuori, waar zich later Michel Rougerie bij voegde. Mogelijk zag Read toen al in dat hij van deze twee moeilijk kon winnen, want opnieuw zette hij de MV Agusta zonder aanwijsbare reden stil (later werd gemeld dat er water in een carburateur zou zijn gekomen). In de achtste ronde viel Teuvo Länsivuori en kwam Rougerie alleen aan de leiding. Die moest echter bougies wisselen waardoor Chas Mortimer op kop kwam, gevolgd door Agostini en Patrick Pons. Agostini won onverwacht toch nog de race, Mortimer werd tweede en Pons werd op het laatste moment verslagen door Dieter Braun, die derde werd.

Uitslag 350 cc

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos. Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Giacomo Agostini Yamaha 52' 40" 68 15
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer Maxton-Yamaha +16" 12
3 Vlag van Duitsland Dieter Braun Yamaha +20" 46 10
4 Vlag van Frankrijk Patrick Pons Yamaha +43" 86 8
5 Vlag van Frankrijk Michel Rougerie Harley-Davidson +1' 14" 09 6
6 Vlag van Italië Walter Villa Harley-Davidson +1' 22" 76 5
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Nelson Yamaha +1' 26" 02 4
8 Vlag van Finland Pentti Korhonen Yamaha +1 ronde 3
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Williams Yamaha +1 ronde 2
10 Vlag van Frankrijk Christian Bourgeois Yamaha +1 ronde 1
11 Vlag van Denemarken Børge Nielsen Yamaha +1 ronde
12 Vlag van Oostenrijk Karl Auer Yamaha +1 ronde
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Neil Tuxworth Yamaha +1 ronde
14 Vlag van Zweden Bosse Granath Yamaha +1 ronde
15 Vlag van Frankrijk Thierry Tchernine Yamaha +1 ronde
16 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Víctor Palomo Yamaha +1 ronde
17 Vlag van Hongarije Janos Reisz Yamaha +1 ronde
18 Vlag van Oostenrijk Max Wiener Yamaha +1 ronde
19 Vlag van Duitsland Helmut Kassner Yamaha +1 ronde
20 Vlag van Frankrijk Olivier Chevallier Yamaha +1 ronde
DNF Vlag van Finland Teuvo Länsivuori Yamaha val
DNF Vlag van Zwitserland Bruno Kneubühler Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read MV Agusta water in carburateur
DNF Vlag van Zweden Kent Andersson Yamaha
DNF Vlag van Italië Mario Lega Yamaha
DNF Vlag van Australië John Dodds Yamaha
DNF Vlag van Hongarije János Drapál Yamaha
DNF Vlag van Italië Roberto Gallina Yamaha
DNF Vlag van Brazilië Eduardo Celso-Santos Yamaha
DNF Vlag van Nederland Marcel Ankoné Suzuki
DNF Vlag van Zwitserland Werner Giger Yamaha
DNF Vlag van Zwitserland Hans Mühlebach Yamaha
DNF Vlag van Zweden Kurt-Ivan Carlsson Yamaha

In Oostenrijk regende het, maar verder verliep de Grand Prix daar vlekkeloos. In de 125 cc race liep de Derbi van Ángel Nieto beter dan in Frankrijk en samen met Kent Andersson zette hij het hele veld op een ronde. In de laatste ronde probeerde Nieto Andersson in te halen, maar daarbij viel hij. Hij had tijd genoeg om zijn machine weer op te rapen en alsnog tweede te worden, vóór Otello Buscherini.

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Zweden Kent Andersson Yamaha 43' 39" 13 15
2 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto Derbi +24" 25 12
3 Vlag van Italië Otello Buscherini Malanca +1 ronde 10
4 Vlag van Nederland Henk van Kessel Bridgestone-Yamaha +1 ronde 8
5 Vlag van Zweden Leif Gustafsson Maico +1 ronde 6
6 Vlag van Finland Pentti Salonen Yamaha +1 ronde 5
7 Vlag van Frankrijk Thierry Tchernine Yamaha +1 ronde 4
8 Vlag van Oostenrijk Rudolf Weiss Maico +1 ronde 3
9 Vlag van Finland Matti Salonen Yamaha +1 ronde 2
10 Vlag van Duitsland Peter Frohnmeyer Maico +2 ronden 1
11 Vlag van Finland Matti Kinnunen Maico +2 ronden
12 Vlag van Oostenrijk Werner Schmied Rotax +3 ronden
13 Vlag van Duitsland Michael Fahrmeir Yamaha
14 Vlag van Hongarije Géza Repitz MZ
15 Vlag van Hongarije Istvan Holmar MZ
16 Vlag van Hongarije Pal Kohut MZ
17 Vlag van Hongarije Janos Reisz MZ
DNF Vlag van Oostenrijk Harald Bartol Suzuki
DNF Vlag van Duitsland Gert Bender Bender
DNF Vlag van Oostenrijk Johann Zemsauer Rotax
DNF Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi Minarelli
DNF Vlag van Oostenrijk Hans-Jürgen Hummel Yamaha
DNF Vlag van Duitsland Rolf Minhoff Maico
DNF Vlag van Duitsland Horst Seel Maico
DNF Vlag van Italië Aldo Pero Caremi
DNF Vlag van Duitsland Herbert Rittberger Zelfbouw
DNF Vlag van Oostenrijk Walter Winkler Yamaha
DNF Vlag van Hongarije Gyula Porkoláb MZ
DNS Vlag van Zwitserland Bruno Kneubühler Yamaha

Zijspanklasse

[bewerken | brontekst bewerken]

Klaus Enders leidde de Oostenrijkse Grand Prix met een flinke voorsprong, maar op driekwart van de race viel hij uit. Achter hem was al een tijdje een strijd om de tweede plaats aan de gang, die nu om de overwinning ging. Uiteindelijk won Siegfried Schauzu, werd Werner Schwärzel tweede en de enige overgebleven fabrieksrijder voor BMW, Heinz Luthringshauser met Hermann Hahn derde.

Uitslag zijspanklasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1 Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch Busch-BMW 50' 07" 03 15
2 Vlag van Duitsland Werner Schwärzel Vlag van Duitsland Karl-Heinz Kleis König +6" 65 12
3 Vlag van Duitsland Heinz Luthringshauser Vlag van Duitsland Hermann Hahn Busch-BMW +14" 95 10
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jeff Gawley Vlag van Verenigd Koninkrijk Kenny Birch RMB-König +16" 95 8
5 Vlag van Zwitserland Hanspeter Hubacher Vlag van Zwitserland Kurt Huber Yamaha +1' 12" 11 6
6 Vlag van Zwitserland Rudi Kurth Vlag van Verenigd Koninkrijk Dane Rowe CAT-Crescent +1' 12" 75 5
7 Vlag van Duitsland Otto Haller Vlag van Duitsland Erich Haselbeck BMW +1' 14" 07 4
8 Vlag van Zwitserland Rolf Biland Vlag van Zwitserland Freddy Freiburghaus CAT-Crescent +1' 30" 15 3
9 Vlag van Oostenrijk Herbert Prügl Vlag van Zwitserland Johann Kußberger Rotax +1' 51" 05 2
10 Vlag van Duitsland Siegfried Maier Vlag van Duitsland Gerhard Lehmann BMW +1 ronde 1
11 Vlag van Duitsland Richard Wegener Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Jacobson BMW +1 ronde
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Boddice Vlag van Verenigd Koninkrijk David Loach Windle-König +13 ronden
DNF Vlag van Duitsland Klaus Enders Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt Busch Spezial BMW
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1974
FIM wereldkampioenschap wegrace
26e seizoen (1974)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1974

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1973
Grand Prix-wegrace van Oostenrijk Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1975