Cannondale Pro Cycling Team (Italiaanse wielerploeg)
| Cannondale Pro Cycling Team | ||||
|---|---|---|---|---|
Een volgwagen van Cannondale
| ||||
| Teaminformatie | ||||
| UCI-code | CAN | |||
| Rechtspersoon | Brixia Sport | |||
| Land | ||||
| Opgericht | 2005 | |||
| Opgeheven | 2014 (Cannondale-Garmin Pro Cycling) | |||
| Discipline(s) | Wegwielrennen | |||
| Competitie | UCI World Tour | |||
| Fietsmerk | Cannondale | |||
| Onderdelen | Sram | |||
| Sleutelfiguren | ||||
| Algemeen manager | Roberto Amadio | |||
| Teammanager | Biagio Conte | |||
| Ploegleider | Dario Mariuzzo | |||
| Ploegleider | Mario Scirea | |||
| Ploegleider | Stefano Zanatta | |||
| Ploegleider | Alberto Volpi | |||
| Ploegleider | Gilles Pauchard | |||
| Ploegnamen | ||||
| 2005 2006-2009 2010 2011-2012 2013-2014 |
Liquigas-Bianchi Liquigas Liquigas-Doimo Liquigas-Cannondale Cannondale Pro Cycling Team | |||
|
| ||||
| ||||
Cannondale Pro Cycling Team was de opvolger van Liquigas-Cannondale dat gesponsord werd door het gelijknamige Italiaanse gasbedrijf. Vanaf 2013 had Brixia Sport de licentie overgenomen[1], met fietsenfabrikant Cannondale als hoofdsponsor.[2] Het bleef een Italiaanse wielerploeg, die uitkwam in de UCI World Tour. De ploeg was in 2005 ontstaan als nieuw team, dat veel renners van de opgeheven ploegen Alessio en Vini Caldirola aantrok. De renners reden op Cannondale-fietsen. In de grote rondes reed het team op de Cannondale Super-Six Hi-Mod. Tijdens ritten met slecht wegdek (bijvoorbeeld Parijs-Roubaix), koos het team vaak voor de Cannondale Synapse Hi-mod.
Voor 2005 was sponsor Liquigas echter ook al actief in de wielersport. Het was in 1998 cosponsor van de Brescialat-ploeg, en van 1999 tot en met 2001 hoofdsponsor van een eigen profploeg met onder anderen Davide Rebellin en Serhij Hontsjar in dienst. Na 2001 was die kleine wielerploeg voortgezet door Cage Maglierie en Tenax. Al lange tijd was Liquigas bovendien sponsor van diverse wielerwedstrijden.
De opleidingsploeg van Cannondale heette Marchiol.
Successen
[bewerken | brontekst bewerken]In 2007 had Liquigas vooral renners onder contract die gespecialiseerd zijn in eendaagse koersen, zoals Magnus Bäckstedt, Danilo Di Luca, Luca Paolini en Filippo Pozzato. Voor het klassement van meerdaagse wedstrijden kon de ploeg naast Di Luca ook rekenen op Manuel Beltrán en Franco Pellizotti. Het zag echter toprenners Dario Cioni en Stefano Garzelli vertrekken naar andere ploegen.
Met die flink gewijzigde ploeg beleefde Liquigas een bijzonder succesvolle Ronde van Italië. Het werd het hoogtepunt in het bestaan van de huidige Liquigas-ploeg. In de eerste etappe won het de ploegentijdrit, waarna afwisselend Enrico Gasparotto en Di Luca in de roze trui mochten rijden. Na een korte onderbreking door T-Mobile-renner Marco Pinotti veroverde Liquigas-renner Andrea Noè het roze. In de bergetappes en de tijdritten toonde Di Luca zich het regelmatigste. Hij won twee etappes en legde beslag op het eindklassement. Door goede klasseringen van Pellizotti en Vincenzo Nibali besloot Liquigas de voorspoedig verlopen Giro bovendien als tweede in het ploegenklassement.
Na de Giro kwam Di Luca in opspraak, omdat hij contact had met 'dopingarts' Carlo Santuccione.[3] Hij kreeg een schorsing en mocht aan het eind van het seizoen bij Liquigas vertrekken. De ploeg nam ook afscheid van Bäckstedt en Paolini, maar trok op zijn beurt Daniele Bennati aan als kopman voor de sprints. Ook Giro winnaar Ivan Basso rijdt voor Liquigas.
Vlak voor de Giro 2010 werd een van de kopmannen Franco Pellizotti op non-actief gezet door de ploeg. Zijn biologisch paspoort zou niet helemaal in orde zijn. Op het allerlaatste moment werd Vincenzo Nibali aangeduid als vervanger. En deze deed het prima. Zo werd hij 3e in het algemeen klassement en won hij 2 ritten (met ploegentijdrit). Ook de eindzege in de Giro was voor Liquigas. Ivan Basso legde de basis van zijn 2e eindzege boven op de top van de 'verschrikkelijke' Monte Zoncolan.
Op het einde van het jaar wist Liquigas nog een grote ronde te winnen, ditmaal met Vincenzo Nibali in de Ronde van Spanje. Naar het seizoen 2011 toe verloren ze wel een van hun kopmannen, Roman Kreuziger, die naar Astana ging. Franco Pellizotti werd aanvankelijk weer vrijgesproken en kon begin januari weer beginnen te rijden voor Liquigas, maar in het voorjaar bleek dat ze hem dan toch voor 2 jaar zouden schorsen.
Eind 2014 werd bekendgemaakt dat de ploeg in 2015 met Garmin Sharp zou fuseren tot de nieuwe Cannondale-Garmin Pro Cycling-ploeg. Sinds 2016 is Garmin geen cosponsor meer en heet de ploeg Cannondale Pro Cycling Team.
Bekende (oud-)renners
[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Grote rondes
[bewerken | brontekst bewerken]Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- Officiële website (archief)
- Officiële Shop[dode link]
- ↑ Brixia Sport nieuwe management achter Liquigas Wielerland.nl, 27 augustus 2012
- ↑ Cannondale launches new cycling team with Brixia Sport (en) www.cannondale.com, 20 september 2012
- ↑ Di Luca trekt naar het TAS[dode link], Sport.be, 14 december 2007.