Naar inhoud springen

Michel Chasles

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Michel Chasles
Michel Chasles
Michel Chasles
Algemene informatie
Land Frankrijk
Geboortenaam Floréal Chasles
Geboortedatum 15 november 1793
Geboorteplaats Épernon
Overlijdensdatum 18 december 1880
Overlijdensplaats Parijs
Begraafplaats Saint Chéron Cemetery
Werk
Beroep wiskundige, wiskundig historicus, natuurkundige, academisch docent, geometer
Werkveld meetkunde, projectieve meetkunde, harmonische analyse
Werkgever(s) Universiteit van Parijs
Werkplaats Chartres, Parijs
Bekende werken Chasles' theorem
Functies president of the Mathematical Society of France, president
Leerlingen Gaston Darboux
Promovendi Gaston Darboux, Hubert Anson Newton, Valerian Ligin
Studie
School/universiteit École polytechnique, Lycée Louis-le-Grand
Leerling van Siméon Poisson
Promotor Siméon Poisson
Familie
Vader Charles-Henri Chasles
Broers en zussen Adelphe Chasles
Persoonlijk
Talen Frans
Diversen
Lid van Royal Society, Académie des sciences, Russische Academie van Wetenschappen, Kungliga Vetenskapsakademien, American Academy of Arts and Sciences, Russische Academie van Wetenschappen, Pruisische Academie van Wetenschappen, Accademia Nazionale delle Scienze detta dei XL, National Academy of Sciences, Accademia delle Scienze di Torino, Société archéologique d'Eure-et-Loir
Prijzen en onderscheidingen Copley Medal (1865),[1] Commandeur in het Legioen van Eer, Foreign Member of the Royal Society (15 juni 1854), 72 namen op de Eiffeltoren[2]
graf
graf
handtekening
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.
U kunt die informatie bewerken.

Michel Chasles (Épernon 15 november 1793Parijs, 18 december 1880) was een Franse meetkundige. De Stelling van Chasles-Möbius is mede naar hem genoemd.

Michel Chasles werd geboren in Épernon en studeerde aan de École Polytechnique in Parijs. Zijn leraar was Poisson. In de zesde coalitieoorlog werd hij als dienstplichtige opgeroepen om mee te vechten bij de verdediging van Parijs in 1814. Na deze oorlog besloot hij zich aan wiskundige studies te wijden.

In 1837 publiceerde hij zijn historische werk over oorsprong en ontwikkeling van de methode in de meetkunde, een studie over de theorie van poolverwantschap in de projectieve meetkunde. Dit werk maakte hem bekend en gerespecteerd. Mede daardoor werd hij in 1841 tot professor aan de École Polytechnique en in 1846 aan de Sorbonne werd benoemd.

In 1865 kreeg hij de Copley Medal. Hij is een van de 72 Fransen wier namen in reliëf op de Eiffeltoren zijn aangebracht.

Michel Chasles is weliswaar onsterfelijk beroemd geworden, maar ook ongelooflijk naïef gebleken. Marie-Laure Prévost in Vrain Lucas, le Balzac du faux,[3] Marc Bloch in Apologie pour l'histoire en Michael Farquhar in A Treasury of Deception beschrijven hoe Chasles tussen 1861 en 1869 een aantal exemplaren kocht van de 27.000 valse handgeschreven brieven van de Franse vervalser Vrain-Denis Lucas. De naïviteit van Chasles moet enorm geweest zijn: tussen de brieven zaten juweeltjes van Alexander de Grote aan Aristoteles, van Cleopatra aan Marcus Antonius, en van Maria Magdalena aan de verrezen Lazarus. Al deze Bijbelse en historische figuren schreven bovendien Oud-Frans.