rega

Occitan

Etimologia

Del gallés *ricā que dona tamben lo francés raie. Lo mot gallés ven del proto-celtic *pr̥kā e corespond exactament als mots germanics Furche en alemand, furrow en anglés ^[1].

Prononciacion

lengadocian /ˈreɣo̞/, /ˈreɣo̞/

escotar « rega »

provençau /ˈʀegə/, /ˈʀegə/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
rega	regas
[ˈreɣo]	[ˈreɣos]

rega femenin

1. Linha traçada sus una superfícia.
2. Trencada que la relha de l'araire dobrís dins la tèrra pendent la laurada.

Sinonims

• estria (1)
• raia (1)

Variantas dialectalas

• reja (lemosin)

Traduccions

alemand: Streifen (de) masculin (1), Furche (de) (2) anglés: stripe (en)(1), furrow (en) (2) catalan: ratlla (ca) femenin (1), solc (ca) masculin (2)

francés: raie (fr) femenin (1), sillon (fr) masculin (2) neerlandés: streep (nl) (1), vore (nl), voor (nl) (2)

Forma de vèrb

rega

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de regar.
2. segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de regar.

Referéncias

• ^[1] Xavier Delamarre, 2003, Dictionnaire de la langue gauloise, Éditions Errance.