finés

Veire tanben : fines, finès, finês

Occitan

Etimologia

De fin amb lo sufix -és.

Prononciacion

/fiˈnes/, /fiˈnes/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	finés	fineses
	[fiˈnes]	[fiˈnezes]
Femenin	finesa	finesas
	[fiˈnezo]	[fiˈnezos]

finés masculin

1. Persona del pòble finés.
2. Ling. Lenga oralica originària de Finlàndia.

Sinonims

• finlandés (lenga)

Traduccions

alemand: Finne (de) masculin (1), Finnisch (de) neutre (2) anglés: Finn (en) (1), Finnish (en) (2) catalan: finès (ca) masculin

espanhòl: finés (es) masculin francés: Finnois (fr) masculin (1), finnois (fr) masculin (2) italian: finnico (it) masculin

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	finés	fineses
	[fiˈnes]	[fiˈnezes]
Femenin	finesa	finesas
	[fiˈnezo]	[fiˈnezos]

finés masculin

1. Relatiu al pòble finés o la lenga finesa.

Traduccions

alemand: finnisch (de) anglés: Finnish (en) catalan: finès (ca)

espanhòl: finés (es) francés: finnois (fr) italian: finnico (it)

Vejatz tanben

• Mots en finés dins lo Wikiccionari
• finés sus Wikipèdia