Vejatz lo contengut

Malràs

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
La version imprimibla es pas mai presa en carga e pòt conténer d’errors de generacion. Volgatz metre a jorn vòstre marcapagina de navegador e utilizar la foncion d’impression per defaut del navegador a la plaça.

Vilatge d'Occitània
Marlàs
Malras
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista de Marlàs en 2019.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 03′ 52″ N, 2° 10′ 23″ E
Superfícia 4,22 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
286 m
240 m
194 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Parçan Rasés
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
112
Limós
Canton
1109
La Region Limosenca (Limós abans 2015)
Intercom
200071926
CC del Limosenc
Cònsol Bernard Calvel
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
407 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

419 ab.
Densitat 87,44 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 11300
Còde INSEE 11214

Malràs o Marlàs (Malras en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de Marlàs
Paulinha Gajan e Viladieus
Lopian Marlàs Limós
Ajac Ladinha d'Amont per un qüadripunt Ladinha d'Aval

Toponimia

Las fòrmas ancianas son Malrasum, en latin, en 1240-1246, Marrasium, , en latin, en 1290, Malrasium, en latin, en 1308, Ecclesia de Marlasio... Malrasio, en latin, en 1360, Malragium, en latin, en 1377, Castrum de Malrassio, en latin, en 1518, Malras, en 1584, Malrras, en 1665. La prononciacion en occitan es Marlàs (grafia de l'abat Savartés) [1], doncas [mar'las]. L'articulacion d'una r aprèp una l demanda un esfòrç. La tendéncia a facilitar l'articulacion apareis tanlèu 1290 o 1360. Val mai escriure Marlàs. Ni Dauzat e Rostaing, nimai los Féniés dison pas res de Marlàs, çò que vòl dire que lo nom es probablament pas latin. Se pòt gausar un *maro-ratis, de maros, « grand » [2] e de rate, ratis, « muralha, barri, fortalesa » [3], vengut *malo-rati quand lo gallic èra pas mai comprés. Mes i a pas de certitud. I a una torre arroïnada que tresplomba la RD 620, benlèu i aviá una fortalesa gala al meteis lòc.

Istòria

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2008 (2026) Bernard Calvel    
març de 2001 2008 Pierre Astruc    
  2008      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Limós; es ara del canton de la Région-Limouxine (en francés), donc de la Region Limosenca.

Demografia

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 369, totala: 381

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
243 327 309 356 389 394 412 400 440

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
390 378 320 316 259 307 349 304 287

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
304 275 240 247 279 316 306 288 277

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
282
300
303
332
348
330
345
347
349
359
2009 2010
352
362
355
366
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 407 abitants e la densitat èra de 96,45 ab/km².

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Véser tanben

Ligams extèrnes

Nòtas

  1. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 223, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f315.item.texteImage
  2. Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2008, p. 217
  3. Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2008, p. 253