Vejatz lo contengut

Sarniguet

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Sarniguet
Sarniguet
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa de Sarniguet.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 19′ 07″ N, 0° 05′ 19″ E
Superfícia 2,07 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
257 m
252 m
248 m
Geografia politica
País  Gasconha
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
65
Hauts Pirenèus Armas deu Departament deus Hauts Pirenèus
Arrondiment
653
Tarba
Canton
6533
Vic de Bigòrra [1] (Bordèras avant 2015)
Intercom
ZZZZZZZZZ
CA de Tarba-Lorda-Pirenèus
Cònsol René Lapeyre
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
256 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

261 ab.
Densitat 116,91 ab./km²
Autras informacions
Escais Los pleitejaires
Còde postal 65390
Còde INSEE 65406

Sarniguet (en francés tanplan com en occitan) qu'ei ua comuna gascona situada dens lo departament deus Hauts Pirenèus e la region administrativa d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Comunas a l'entorn.

La prononciacion qu'ei [sarni'gét] (grafia fonetica deus autors). Las fòrmas ancianas que son : Sarnigued en 1285, Sarniguet en 1293, De Sernigueto, en latin, en 1313 e 1379, De Sarnigueto, en latin, en 1342, Serniguet en 1429 (e autas atestacions interpretablas en Sern- o en Sarn-), Sarniguet (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIII)[2].
Segon Dauzat, Sarniguet qu'ei lo medish mot, probablament, dab un sufixe diferent, que l'« ancian provençau » sarnegol, « can de caça »[3].
Segon Palay, Sarniguèt qu'ei un nom de craba, nom de lòc e de persona. Segon Negre, que vien probablament deu shafre occitan sarnego, « persona caitiva »[2].
Segon Miquèu Grosclaude, totas aqueras proposicions que son estranhas e inversemblablas. Lo nom qu'ei escur[2].
Segon Xavier Ravier, Sarniguet qu'ei lo diminutiu de Sarriac, situat a 9 km, ancian *Sereniacu, derivat sufixat de Serenus; que i agó sovent en Bigòrra supression de -n- intervocalica quitament quand èra palatalizada (-nh-) e lo resultat de *Sereniacu que vengó Sarriac; que i a tanben en Naut Léger un Sarniac qui a per diminutiu Sarniaguet [4] (escriut Sarniguet sus las mapas anterioras a la mapa IGN actuala, quina ei la bona licçon ?).

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
1997 (2026) René Lapeyre PCF  
1966 1997 Gaston Duclos PCF  
  1966      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 242, totala: 244

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
415 - -

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 275 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 238 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
256
226
275
259
223
219
241
244
251
253
2009 2010
251
253
247
251
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion qu'èra de 256 abitants e la densitat qu'èra de 123,67 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas dab la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véder tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. https://www.legifrance.gouv.fr/affichTexte.do?cidTexte=JORFTEXT000028661336 n° 17
  2. 2,0 2,1 et 2,2 Michel Grosclaude et Jean-François Le Nail, Dictionnaire toponymique des communes des Hautes-Pyrénées intégrant les travaux de Jacques Boisgontier, Conseil Général des Hautes-Pyrénées, 2000 https://www.archivesenligne65.fr/article.php?laref=1224&titre=sarniguet
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 644
  4. Xavier Ravier, Le traitement de -n- palatal intervocalic dans certains toponymes de la Basse Bigorre, in Revue Internationale d'Onomastique, n° 17-1, 1965, p. 42, léger en linha https://www.persee.fr/doc/rio_0048-8151_1965_num_17_1_1877