Ekel

Ekel (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈeːkl̩] lm IPA: [ˈeːkl̩]

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) obrzydzenie, wstręt

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) pot. obrzydliwiec, wstręciuch

odmiana:

(1.1) blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	der Ekel
dopełniacz	des Ekels
celownik	dem Ekel
biernik	den Ekel

(2.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	das Ekel	die Ekel
dopełniacz	des Ekels	der Ekel
celownik	dem Ekel	den Ekeln
biernik	das Ekel	die Ekel

przykłady:

(1.1) Ich empfinde Ekel vor warmer Milch. → Mam wstręt do ciepłego mleka.

(2.1) Du Ekel! → Ty wstręciuchu!

składnia:

(1.1) Ekel vor +Dat.

kolokacje:

(1.1) Ekel empfinden

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Gefühl

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ekeln n

czas. ekeln

przym. ekel, eklig, ekelig, ekelhaft

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: