deklinacja mocna

deklinacja mocna (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˌdɛklʲĩˈnat͡sʲja ˈmɔt͡sna], AS: [deklʹĩnacʹi ̯a mocna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) gram. rodzaj odmiany przez przypadki w gramatykach niektórych języków, np. niemieckim, islandzkim

odmiana:

(1.1) związek zgody;

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	deklinacja mocna	deklinacje mocne
dopełniacz	deklinacji mocnej	deklinacji mocnych
celownik	deklinacji mocnej	deklinacjom mocnym
biernik	deklinację mocną	deklinacje mocne
narzędnik	deklinacją mocną	deklinacjami mocnymi
miejscownik	deklinacji mocnej	deklinacjach mocnych
wołacz	deklinacjo mocna	deklinacje mocne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) deklinacja

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: deklinacja słaba • deklinacja mocna • deklinacja mieszana

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) starke Deklination ż

źródła: