Przejdź do zawartości

halabarda

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

halabarda (język polski)

[edytuj]
halabardy (1.1)
wymowa:
IPA: [ˌxalaˈbarda], AS: [χalabarda], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. wojsk. średniowieczna broń piechoty przypominająca topór o długim drzewcu; zob. też halabarda w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikhalabardahalabardy
dopełniaczhalabardyhalabard
celownikhalabardziehalabardom
biernikhalabardęhalabardy
narzędnikhalabardąhalabardami
miejscownikhalabardziehalabardach
wołaczhalabardohalabardy
przykłady:
(1.1) Dzięki halabardzie piechur mógł zrzucić jeźdźca z konia.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. halabardnik m, halabardzista m
przym. halabardniczy, halabardowy, halabardny
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Hellebarde < pragerm. Helmbarte → topór o długim trzonku < pragerm. Helm + barte → trzonek + topór < pragerm. bart → broda
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=halabarda&oldid=8262752”