język ogólny

język ogólny (język polski)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. ogólnoetniczny standard języka

(1.2) jęz. zespół środków językowych akceptowanych i rozumianych przez ogół użytkowników języka (nieobejmujący żargonizmów czy też terminów właściwych dla określonej dziedziny wiedzy)

odmiana:

(1.1-2) związek zgody,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	język ogólny	języki ogólne
dopełniacz	języka ogólnego	języków ogólnych
celownik	językowi ogólnemu	językom ogólnym
biernik	język ogólny	języki ogólne
narzędnik	językiem ogólnym	językami ogólnymi
miejscownik	języku ogólnym	językach ogólnych
wołacz	języku ogólny	języki ogólne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) język standardowy, narzecze ogólne

(1.2) język powszechny, język popularny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też język ogólny w Wikipedii

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: język standardowy

• fiński: (1.1) yleiskieli
• litewski: (1.1) bendrinė kalba ż, bendroji kalba ż
• niemiecki: (1.2) Gemeinsprache ż
• szwedzki: (1.1) allmänspråk n
• węgierski: (1.1) köznyelv

źródła: