kalv

kalv (język duński)

kalv (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkalˀv]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zool. cielę, cielak

(1.2) cielęca skóra

(1.3) spoż. cielęce mięso, cielęcina

odmiana:

(1.1) en kalv, kalven, kalve, kalvene

przykłady:

(1.1) I Danmark tager man kalve fra deres mor 12 timer efter fødslen i den konventionelle mælkeproduktion og 24 timer efter fødslen i den økologiske. → W Danii cielęta odbiera się matce 12 godzin po urodzeniu przy konwencjonalnej produkcji mleka i 24 godziny po urodzeniu przy produkcji ekologicznej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) kalveskind

(1.3) kalvekød

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. kalfr

uwagi:

źródła:

kalv (język norweski (bokmål))

kalv (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. cielak, cielę

odmiana:

(1.1) en kalv, kalven, kalver, kalvene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. kálfr

uwagi:

źródła:

kalv (język szwedzki)

kalv (1.1)

wymowa:

[kal:v]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zool. cielę, cielak

(1.2) kulin. cielęcina

odmiana:

(1) en kalv, kalven, kalvar, kalvarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) kalvkött

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kalva

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: zwierzęta w języku szwedzkim

źródła: