komplemencik

komplemencik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od komplement

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	komplemencik	komplemenciki
dopełniacz	komplemenciku	komplemencików
celownik	komplemencikowi	komplemencikom
biernik	komplemencik	komplemenciki
narzędnik	komplemencikiem	komplemencikami
miejscownik	komplemenciku	komplemencikach
wołacz	komplemenciku	komplemenciki

przykłady:

(1.1) To nie komplement, lecz tylko mały komplemencik.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. komplement m

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. komplement + -ik

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: komplement

• słowacki: (1.1) komplimentík m

źródła: