konsularny
Wygląd
konsularny (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) związany z konsulem, dotyczący konsula (przedstawiciela państwa)[1]
- (1.2) hist. związany z konsulem, dotyczący konsula (urzędnika starożytnego Rzymu)[1]
- (1.3) hist. związany z konsulem, dotyczący konsula (urzędnika rewolucyjnej Francji)
- (1.4) daw. związany z konsulem, dotyczący konsula (rajcy)[1]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik konsularny konsularna konsularne konsularni konsularne dopełniacz konsularnego konsularnej konsularnego konsularnych celownik konsularnemu konsularnej konsularnemu konsularnym biernik konsularnego konsularny konsularną konsularne konsularnych konsularne narzędnik konsularnym konsularną konsularnym konsularnymi miejscownik konsularnym konsularnej konsularnym konsularnych wołacz konsularny konsularna konsularne konsularni konsularne nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) korpus konsularny • urząd konsularny
- synonimy:
- (1.4) radziecki
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) consular
- baskijski: (1.1) kontsular
- białoruski: (1.1) консульскі
- bułgarski: (1.1) консулски
- czeski: (1.1) konzulární
- francuski: (1.1) consulaire
- hiszpański: (1.1) consular
- łaciński: (1.1) consularis
- rosyjski: (1.1) консульский; (1.2) консульский; (1.3) консульский
- słowacki: (1.1) konzulárny
- słoweński: (1.1) konzularen
- ukraiński: (1.1) консульський
- węgierski: (1.1) konzuli
- włoski: (1.1) consolare
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Hasło „konsularny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.