Przejdź do zawartości

kontynentalny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kontynentalny (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˌkɔ̃ntɨ̃nɛ̃nˈtalnɨ], AS: [kõntỹnẽntalny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący kontynentu, związany z kontynentem
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikkontynentalnykontynentalnakontynentalnekontynentalnikontynentalne
dopełniaczkontynentalnegokontynentalnejkontynentalnegokontynentalnych
celownikkontynentalnemukontynentalnejkontynentalnemukontynentalnym
biernikkontynentalnegokontynentalnykontynentalnąkontynentalnekontynentalnychkontynentalne
narzędnikkontynentalnymkontynentalnąkontynentalnymkontynentalnymi
miejscownikkontynentalnymkontynentalnejkontynentalnymkontynentalnych
wołaczkontynentalnykontynentalnakontynentalnekontynentalnikontynentalne
 nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) Chłopcy pojechali tym razem na zawody kontynentalne.
składnia:
kolokacje:
(1.1) blok / klimat / puchar kontynentalny
synonimy:
(1.1) lądowy
antonimy:
(1.1) niekontynentalny, wyspiarski, wyspowy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kontynent mrz, kontynentalizm mrz, kontynentalizacja ż, kontynentalność ż
przysł. kontynentalnie
przym. epikontynentalny, interkontynentalny, międzykontynentalny
związki frazeologiczne:
śniadanie kontynentalne
etymologia:
pol. kontynent + -alny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kontynentalny&oldid=8338914”