Przejdź do zawartości

przeto

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przeto (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˈpʃɛtɔ], AS: [pšeto], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
​?/i
znaczenia:

spójnik

(1.1) książk. przyłącza wniosek z twierdzenia podanego w zdaniu przed nim
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Konsul czuje się niezdrowym, przeto zatrzymamy się przez dni kilka.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zatem, więc, toteż
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. prze- + to[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Johann Wolfgang von Goethe: Cierpienia młodego Wertera (tłum. Franciszek Mirandola).
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „prze” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=przeto&oldid=7920617”