ukamienować

ukamienować (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌukãmʲjɛ̃ˈnɔvat͡ɕ], AS: [ukãmʹi ̯ẽnovać], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. kamienować)

(1.1) zabić kogoś poprzez obrzucenie kamieniami

odmiana:

(1.1) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		ukamienować
czas przyszły prosty		ukamienuję	ukamienujesz	ukamienuje	ukamienujemy	ukamienujecie	ukamienują
czas przeszły	m	ukamienowałem	ukamienowałeś	ukamienował	ukamienowaliśmy	ukamienowaliście	ukamienowali
	ż	ukamienowałam	ukamienowałaś	ukamienowała	ukamienowałyśmy	ukamienowałyście	ukamienowały
	n	ukamienowałom	ukamienowałoś	ukamienowało
tryb rozkazujący		niech ukamienuję	ukamienuj	niech ukamienuje	ukamienujmy	ukamienujcie	niech ukamienują
pozostałe formy czas zaprzeszły m ukamienowałem był ukamienowałeś był ukamienował był ukamienowaliśmy byli ukamienowaliście byli ukamienowali byli ż ukamienowałam była ukamienowałaś była ukamienowała była ukamienowałyśmy były ukamienowałyście były ukamienowały były n ukamienowałom było ukamienowałoś było ukamienowało było forma bezosobowa czasu przeszłego ukamienowano tryb przypuszczający m ukamienowałbym, byłbym ukamienował ukamienowałbyś, byłbyś ukamienował ukamienowałby, byłby ukamienował ukamienowalibyśmy, bylibyśmy ukamienowali ukamienowalibyście, bylibyście ukamienowali ukamienowaliby, byliby ukamienowali ż ukamienowałabym, byłabym ukamienowała ukamienowałabyś, byłabyś ukamienowała ukamienowałaby, byłaby ukamienowała ukamienowałybyśmy, byłybyśmy ukamienowały ukamienowałybyście, byłybyście ukamienowały ukamienowałyby, byłyby ukamienowały n ukamienowałobym, byłobym ukamienowało ukamienowałobyś, byłobyś ukamienowało ukamienowałoby, byłoby ukamienowało imiesłów przymiotnikowy przeszły m ukamienowany, nieukamienowany ukamienowani, nieukamienowani ż ukamienowana, nieukamienowana ukamienowane, nieukamienowane n ukamienowane, nieukamienowane imiesłów przysłówkowy uprzedni ukamienowawszy rzeczownik odczasownikowy ukamienowanie, nieukamienowanie

przykłady:

(1.1) Rzekli do Niego uczniowie: «Rabbi, dopiero co Żydzi usiłowali Cię ukamienować i znów tam idziesz?».

(1.1) 25 kwietnia 2005 r. w Afganistanie 25-letnia Amina została publicznie ukamienowana za cudzołóstwo.

składnia:

(1.1) ukamienować + B. • nie ukamienować + D.

kolokacje:

(1.1) ukamienować cudzołożnicę / nierządnicę / bluźniercę / odstępcę / Szczepana • ukamienować za cudzołóstwo

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zabić, uśmiercić

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ukamienowanie n, kamienowanie n, kamieniowanie n, kamień mrz, kamyk mrz, kamieniarz mos

czas. kamienować ndk.

przym. kamienny, kamienisty

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. u- + kamienować

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) stone, lapidate
• duński: (1.1) stene
• esperanto: (1.1) ŝtonumi
• francuski: (1.1) lapider
• hiszpański: (1.1) lapidar, apedrear
• łaciński: (1.1) lapido
• niemiecki: (1.1) steinigen
• słowacki: (1.1) ukameňovať
• staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) камєніѥмь побіти
• włoski: (1.1) lapidare

źródła: