Przejdź do zawartości

wtem

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wtem (język polski)

[edytuj]
wymowa:
​?/i, IPA: [ftɛ̃m], AS: [ftẽm], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.
znaczenia:

przysłówek

(1.1) w sposób nieoczekiwany
odmiana:
przykłady:
(1.1) Wtem ktoś zakołatał.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nagle; naraz; pot. ni stąd, ni zowąd; nieoczekiwanie; niespodziewanie; znienacka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. w + to (w tem)[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Roman Zawiliński, O wyróżnianiu części mowy, „Poradnik Językowy” nr 4/1906, s. 50.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=wtem&oldid=7175372”