Przejdź do zawartości

Perussuomalaiset

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Elfhelm (dyskusja | edycje) o 15:03, 24 wrz 2022. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 24 wrz 2022, była oparta na tej wersji.
Perussuomalaiset
Ilustracja
Państwo

 Finlandia

Skrót

PS

Lider

Riikka Purra

Data założenia

1995

Adres siedziby

Helsinki

Ideologia polityczna

fiński nacjonalizm[1],
narodowy konserwatyzm,
eurosceptycyzm

Liczba członków

ok. 11 tys. (2018)[2]

Grupa w Parlamencie
Europejskim

Tożsamość i Demokracja

Młodzieżówka

Perussuomalaiset Nuoret

Barwy

żółta

Strona internetowa

Partia Finów lub Prawdziwi Finowie[3][4] (fiń. Perussuomalaiset, PS) – fińska partia polityczna o profilu narodowo-konserwatywnym, socjalnym i eurosceptycznym.

Historia

Ugrupowanie powstało w 1995 na bazie części Fińskiej Partii Wiejskiej. Pierwszym przewodniczącym został Raimo Vistbacka, dwa lata później zastąpił go Timo Soini. Partia zaczęła głosić hasła socjalne, opowiedziała się za wspieraniem produkcji państwowej i przeciwko cięciom w podatkach. Przeciwstawiała się przystąpieniu Finlandii do NATO, krytykowała także członkostwo w Unii Europejskiej[5].

Początkowo stronnictwo uzyskiwało poparcie w granicach 1–2%, wprowadzając 1 posła w 1999 i 3 w 2003. W wyborach w 2007 poparcie 4,1% pozwoliło wprowadzić Prawdziwym Finom 5 posłów do Eduskunty[6]. W 2009 PS startowała w wyborach do Parlamentu Europejskiego w bloku z Chrześcijańskimi Demokratami, lista uzyskała 9,8% głosów, co przyniosło liderowi partii mandat europosła.

Partia od 2000 wystawiała swojego kandydata w wyborach prezydenckich. Najwyższe poparcie uzyskiwali w 2012 Timo Soini (9,4% głosów[7]) oraz w 2018 Laura Huhtasaari (6,9% głosów[8]).

W 2011 Prawdziwi Finowie zajęli trzecie miejsce w wyborach do parlamentu krajowego (19% głosów i 39 mandatów), trzy lata później wprowadzili do Europarlamentu 2 przedstawicieli. W 2015 ugrupowanie utrzymało dotychczasową pozycję z wynikiem 17,6% i 38 mandatami[6]. Po tych wyborach partia po raz pierwszy weszła w skład rządu, dołączając do gabinetu Juhy Sipili, lider partii został wicepremierem i ministrem spraw zagranicznych[9]. Przez kilka lat partia należała do Sojuszu Europejskich Konserwatystów i Reformatorów.

W 2017 Timo Soini zrezygnował z ubiegania się o ponowny wybór na przewodniczącego partii[10]. W czerwcu nowym liderem został Jussi Halla-aho, pokonując ministra Sampa Terho[11]. Kilka dni po tym wyborze doszło do rozłamu w partii – dwudziestu deputowanych (w tym wszyscy ministrowie i przewodnicząca parlamentu) powołali frakcję poselską Nowa Alternatywa i następnie partię Błękitna Przyszłość, która pozostała członkiem koalicji rządzącej[12][13].

W wyborach w 2019 ugrupowanie otrzymało 17,5% głosów (drugie miejsce za socjaldemokratami) i 39 mandatów[14]. W tym samym roku partia utrzymała dwuosobową reprezentację w PE[15]. W sierpniu 2021 na czele ugrupowania stanęła Riikka Purra[16].

Wyniki wyborcze

Wybory do Eduskunty

Wybory Głosy (tys.) % +/– Mandaty +/–
1999[17] 26 1,0 –
1/200
 +1
2003[18] 44 1,6 +0,6
2/200
 +2
2007[19] 112 4,1 +2,5
5/200
 +2
2011[20] 560 19,1 +15
39/200
 +34
2015[21] 524 17,7 –1,4
38/200
 –1
2019[22] 539 17,5 –0,2
39/200
 +1

Przypisy

  1. ↑ Finland – Political parties. nsd.uib.no. [dostęp 2017-07-08]. (ang.).
  2. ↑ Perussuomalaiset ja vihreät kiinnostavat nyt eniten – jäsenmäärä noussut liki viidenneksen: „Halla-aho on hardcore-looginen”. mtvuutiset.fi, 11 marca 2018. [dostęp 2019-06-18]. (fiń.).
  3. ↑ „True Finns” name their party „The Finns”. yle.fi, 21 sierpnia 2011. [dostęp 2017-07-08]. (ang.).
  4. ↑ Czego naprawdę chcą Prawdziwi Finowie?. voxeurop.eu, 18 kwietnia 2011. [dostęp 2017-07-08].
  5. ↑ Perussuomalaiset rp. Eduskuntavaaliohjelma 2007. perussuomalaiset.fi. [dostęp 2017-07-08]. (fiń.).
  6. ↑ a b Parties and Elections in Europe: Finland. [dostęp 2017-07-08]. (ang.).
  7. ↑ PRESIDENTINVAALI 22.1.2012: Tulos. Koko maa. vaalit.fi. [dostęp 2018-01-30]. (fiń.).
  8. ↑ Presidentinvaali 2018, 1. vaali. vaalit.fi. [dostęp 2018-01-28]. (fiń.).
  9. ↑ Prime Minister Sipilä's Government. valtioneuvosto.fi, 29 maja 2015. [dostęp 2017-07-08]. (ang.).
  10. ↑ Soini announces he will not continue at Finns Party helm. yle.fi, 5 marca 2017. [dostęp 2017-07-08]. (ang.).
  11. ↑ Jussi Halla-aho elected Finns Party leader. yle.fi, 10 czerwca 2017. [dostęp 2017-07-08]. (ang.).
  12. ↑ PM Sipilä: „Government to continue” with New Alternative. yle.fi, 13 czerwca 2017. [dostęp 2017-07-08]. (ang.).
  13. ↑ Finlandia: Po rozłamie w partii Finowie powstaje nowe ugrupowanie. gazetaprawna.pl, 19 czerwca 2017. [dostęp 2018-07-25].
  14. ↑ Eduskuntavaaleissa 2019 valitut kansanedustajat. eduskunta.fi, 15 kwietnia 2019. [dostęp 2021-10-09]. (fiń.).
  15. ↑ Tässä on eurovaalien tulos Suomessa: Vihreille historiallinen voitto, kokoomus suurin – nämä 13 ehdokasta pääsivät läpi. yle.fi, 26 maja 2019. [dostęp 2019-05-26]. (fiń.).
  16. ↑ Riikka Purra valittiin perussuomalaisten puheenjohtajaksi – Meri, Peltokangas ja Tynkkynen varapuheenjohtajiksi. yle.fi, 14 sierpnia 2021. [dostęp 2021-08-14]. (fiń.).
  17. ↑ Eduskuntavaalit 1999. stat.fi. [dostęp 2021-01-16]. (fiń.).
  18. ↑ Eduskuntavaalit 2003. vaalit.fi. [dostęp 2021-01-16]. (fiń.).
  19. ↑ Eduskuntavaalit 2007. vaalit.fi. [dostęp 2019-06-20]. (fiń.).
  20. ↑ Eduskuntavaalit 2011. vaalit.fi. [dostęp 2019-06-20]. (fiń.).
  21. ↑ Eduskuntavaalit 2015. vaalit.fi. [dostęp 2019-06-20]. (fiń.).
  22. ↑ Parliamentary Elections 2019. vaalit.fi. [dostęp 2019-06-20]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Perussuomalaiset&oldid=68301097”